Zespół cieśni nadgarstka jest chorobą, która może utrudniać wykonywanie zwykłych czynności. Ryzyko zachorowania zależy od pewnych czynników i najczęściej cierpią na nie osoby po 50 roku życia. Jednak nie oznacza to, że młodszych ten problem nie dotyka. Szczególnie często cierpią z jego powodu kobiety.
Zespół cieśni nadgarstka — objawy
Zespół cieśni nadgarstka to bolesne schorzenie, które zazwyczaj dotyka jedną, dominującą rękę. Problemy powoduje mechaniczny ucisk na nerw pośrodkowy przebiegający w kanale nadgarstka. W praktyce oznacza to odczuwanie bólu, drętwienia i dyskomfortu w okolicy kciuka, palca wskazującego, oraz połowy palca serdecznego. To bywa czasem tak dotkliwe, że chory może budzić się w nocy, by zmienić pozycję. Nieprzyjemne objawy sprawiają, że pacjent zaczyna dłoń oszczędzać, a w konsekwencji staje się ona słabsza, mniej sprawna, trudno jest ją nawet zacisnąć. Przy zaawansowanej chorobie pojawiają się problemy z precyzyjnymi ruchami dłoni — pisaniem na klawiaturze, cięciem nożyczkami, różnymi czynnościami w domu czy w pracy.
Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka
Na wystąpienie tej choroby szczególnie narażone są osoby, które jedną dłonią wykonują wciąż te same ruchy. Chodzi tu przede wszystkim o pracowników przy taśmach produkcyjnych, osoby dużo piszące na komputerze, grające na instrumentach. Przyczyną zespołu cieśni nadgarstka może być także źle wygojone złamanie lub zwichnięcie w obrębie dłoni, zmiany zwyrodnieniowe, nieprawidłowa budowa nadgarstka czy zaburzenia hormonalne. Wystąpieniu zespołu cieśni nadgarstka sprzyjają także takie choroby jak: cukrzyca, niedoczynność tarczycy oraz nowotwory krwi.
Leczenie zespołu cieśni nadgarstka
Gdy lekarz stwierdzi zespół cieśni nadgarstka, może zaproponować różne rozwiązania. Stosuje się m.in. glikokortykosteroidy w zastrzykach, a gdy ból jest silny, zaleca się także środku przeciwbólowe. Można wykorzystać również fizykoterapię (np. krioterapię, jonoforezę, ultradźwięki), kinesiotaping (oklejenie stawu nadgarstkowego specjalnymi elastycznymi plastrami, które ochronią, odciążają oraz przyspieszają regenerację) oraz ortezę na staw nadgarstkowy. Gdy te sposoby zawiodą, przeprowadza się leczenie operacyjne, które usuwa przyczynę zmian, czyli ucisk wywierany na nerw pośrodkowy.
Po zakończeniu leczenia wskazany jest tryb życia oszczędzający chorą rękę, a często także wykluczenie zajęć obciążających nadgarstek.
źródło: reumatologia.mp.pl
