Durian to owoc, który zasłynął z wprost odrzucającego zapachu, który określany jest mniej więcej na woń łączącą w sobie nuty popsutego mięsa i sera pleśniowego. Mimo tego miłośników smaku duriana nie brakuje i wielu śmiałków chętnie sięga po niego na wakacjach w krajach azjatyckich. Co jeszcze warto wiedzieć o durianie?
Durian — krótka charakterystyka
Durian to sezonowy owoc uprawiany w Azji Południowo-Wschodniej. Wyrasta na wiecznie zielonym drzewie tropikalnym z rodziny ślazowatych, które osiąga nawet do 50 metrów wysokości. Duriany to naprawdę duże owoce, które osiągają długość 20-30 cm, średnicę 15-20 cm i wagę nawet 5 kg. Sezon na nie od czerwca do sierpnia oraz od listopada do stycznia.
Jak wygląda durian? Charakteryzuje się jajowatym i podłużnym kształtem. Z zewnątrz przybiera barwę od zielonej do brązowej. Pod skórką otoczoną ostrymi kolcami kryje się jadalny miąższ o konsystencji porównywalnej do budyniu, w kolorze żółtym, białym lub czerwonym. Owoc przechowywany po zerwaniu w temperaturze pokojowej zdatny jest do spożycia przed 2 do 5 dni. Durian gotowy jest do spożycia od razu po obraniu go ze skórki, drążony łyżeczką lub bezpośrednio wybierany dłonią. Jego smak określany jest jako słodki i kremowy. Po upieczeniu jadalne są również nasiona tego owocu. Miąższ duriana można jeść na surowo lub wykorzystać do wypieków, deserów oraz lodów.
Czym pachnie durian?
Durian słynie z odpychającego zapachu, dla niektórych wręcz nie do zaakceptowania. Ci, którzy go próbowali twierdzą, że durian pachnie jak połączenie zapachu zgniłego mięsa z serem pleśniowym. Zagadkę odrzucającego zapachu postanowili rozwiązać naukowcy, którzy stwierdzili, że durian zawiera aż 44 związki zapachowe. Znajdują się wśród nich te, które odpowiadają m.in. za zapach zgnilizny, prażonej cebuli, zgniłych jaj, kapusty, ale też przyprawy do zup, miodu, owoców, karmelu. Prawdziwy miks zapachów przyjemnych i odpychających, które finalnie łączą się z niepowtarzalną mieszankę charakteryzującą duriana. A trzeba wspomnieć, że zapach jest tak intensywny, niekiedy mdlący i trudny do wytrzymania, w dodatku czuć go z daleka, dlatego w wielu krajach azjatyckich zakazane jest jedzenie go w miejscach publicznych. O zakazie informują stosowne tabliczki z przekreślonym owocem duriana, a za zignorowanie go grozi kara grzywny. Wyjątkiem od tej reguły jest zgoda na spożywanie owocu w wyznaczonych do tego miejscach, m.in. przy stoiskach z durianami.
Warto wiedzieć, że spożycie duriana bywa ryzykowne. Pozostawia on intensywny posmak w ustach, a jeśli zostanie nim zabrudzone ubranie, przykry zapach będzie utrzymywał się na mim dość długo.
Durian — wartości odżywcze
Durian jest owocem o niemałej zawartości tłuszczu. W 100 g duriana znajduje się 1,40-3,5 g białka, 1,59-5,39 g tłuszczu, 15,65-34,65 g węglowodanów oraz 3,8 g błonnika pokarmowego. Ten oryginalny owoc charakteryzuje się niskim indeksem glikemicznym (IG = 49) oraz średnim ładunkiem glikemicznym (ŁG = 13,3).
Durian jest źródłem witaminy C i witamin z grupy B, w tym kwasu foliowego. Obfituje także w żelazo, miedź, mangan i potas. Durian zawiera dużą ilość silnie działających antyoksydantów, takich jak: flawanony, flawonole (kwercetyna, rutyna), flawony, kwasy fenolowe, oraz niewielkie ilości alfa-karotenu, beta-karotenu, likopenu, luteiny, zeaksantyny.
Właściwości dla zdrowia
Ponieważ durian jest doskonałym źródłem antyoksydantów, które działają ochronnie na komórki organizmu zapobiegać szkodliwemu wpływowi wolnych rodników. Duże ilości witaminy B6, potasu i witaminy C, działają ochronnie na układ krążenia, wpływając m.in. na obniżenie poziomu cholesterolu we krwi.
Żelazo i miedź z kolei są istotne dla procesu tworzenia się czerwonych krwinek, dzięki czemu zapobiega anemii. Zawartość manganu wspiera dobry stan kości. Durian działa łagodząco na układ trawienia.
Durian i alkohol to niebezpieczne połączenie
Poza trudnym do zniesienia zapachem durian posiada jeszcze jedną wadę. Naukowcy zaobserwowali, że łączenie duriana z alkoholem może powodować przykre zdrowotne konsekwencje. Należą do nich m.in.: uczucie kołatania serca, nudności i wymioty, odczuwanie senności, zaczerwienienie na twarzy. W najbardziej niebezpiecznych sytuacjach może nastąpić zatrzymanie krążenia, a w jego rezultacie zgon. Prawdopodobnie dzieje się tak z powodu wpływu związków obecnych w durianie na stężenie aldehydu octowego, który dla organizmu człowieka toksycznością przewyższa etanol.
Durian stwarza także nieco inne niebezpieczeństwo, które grozi podczas przechodzenia pod drzewem. Mianowicie chodzi o ryzyko upadku ciężkiego owocu z góry drzewa. To może grozić może zranieniem, a nawet i śmiercią, co zdarzało się już wielokrotnie. Problematyczne bywa także wyjęcie miąższu z najeżonej kolcami skóry, które mogą pokaleczyć niezabezpieczone rękawiczkami dłonie.