Żylaki sromu i pochwy, nazywane również żylakami miejsc intymnych, to przypadłość dotycząca wielu kobiet. Są nie tylko problemem estetycznym, ale mogą powodować dyskomfort oraz zagrażać zdrowiu. Czym są żylaki sromu i pochwy, jakie czynniki narażają na ich powstanie i czy można je skutecznie leczyć?
Czym są żylaki sromu i pochwy?
Żylaki sromu to poszerzenia żył wynikające z niewydolności żylnej w miednicy. Zmianom tym częste towarzyszom żylaki na nogach oraz w odbytnicy (hemoroidy). Problem może dotyczyć nawet co piątej kobiety. Najczęściej pojawienie się żylaków w miejscu intymnym (obszar pachwin, krocza, wzgórka łonowego, a także warg sromowych) obserwują u siebie kobiety między 20 a 45 rokiem życia podczas drugiej i następnej ciąży. Po porodzie problem żylaków okolic intymnych może zniknąć, lub się utrzymać.
Żylaki sromu nadal stanowią wstydliwy temat i wiele kobiet nie decyduje się, by omówić problem z lekarzem i umówić się na leczenie.
- Zobacz również: Boli, piecze, a na papierze toaletowym widać ślady krwi? Hemoroidy trzeba leczyć – im wcześniej, tym lepiej
Przyczyny powstawania żylaków sromu i pochwy
Istnieje kilka przyczyn wpływających na rozwój żylaków miejsc intymnych. Żylaki sromu i pochwy powstają najczęściej jako efekt podwyższonego poziomu żeńskich hormonów płciowych: estrogenu i progesteronu. Estrogen odpowiada za zwiększenie ilości krwi podczas ciąży, a progesteron obniża napięcie błony mięśniowej naczyń krwionośnych, co skutkuje ich rozszerzeniem. Takiej sytuacji trudno jest zapobiec, ponieważ u ciężarnych kobiet macica zwiększa swój rozmiar i coraz silniej uciska na dolny odcinek żyły głównej dolnej i żył biodrowych, więc problem się nasila. Krew nie odpływa swobodnie z dołu ciała do serca, co wpływa na zwiększenie ilości krwi w poszerzonych żył.
Do innych przyczyn rozwoju żylaków sromu i pochwy zaliczamy:
- ucisk na naczynia krwionośne (może towarzyszyć np. endometriozie, zespołowi policystycznych jajników);
- predyspozycje genetyczne;
- stosowanie antykoncepcji doustnej;
- nadwaga i brak aktywności fizycznej;
- tendencje do zaparć;
- częste stosowanie gorących kąpieli;
- wielokrotne ciąże i porody.
Jakie objawy powodują żylaki sromu?
Żylaki sromu i pochwy są trudne do ignorowania, ponieważ ich objawy mogą być wyjątkowo dokuczliwe. U kobiet cierpiących na żylaki miejsc intymnych często stwierdza się:
- bóle brzucha i towarzyszące mu uczucie ciężkości;
- dokuczliwy świąd okolic intymnych;
- pieczenie, zaczerwienienie, obrzęk warg sromowych;
- dyskomfort podczas współżycia;
- czasem może dochodzić do pękania i krwawienia z żylaków.
Dolegliwości mogą przybierać na sile do tego stopnia, że codzienne funkcjonowanie może być przez to zaburzone. Żylaki krocza odczuwane są nieprzyjemnie podczas stania, czy wypróżniania, gdy ucisk na żyły się zwiększa. Ponadto stanowią problem estetyczny, gdyż wiele kobiet przejmuje się tym, czy ich miejsca intymne po wydaniu dziecka na świat nadal są pociągające dla ich partnera.
Żylaki sromu — jakie leczenie zastosować?
Zazwyczaj żylaki sromu nie wymagają interwencji lekarza flebologa, ponieważ najczęściej samoistnie się cofają w ciągu 3 miesięcy od porodu. Gdy po tym czasie żylaki nie zniknęły, trzeba zgłosić się do lekarza, by uniknąć możliwych powikłań, np. zakrzepicy żył miednicy mniejszej. Specjalista może skorzystać z badania przepływu krwi (USG Dopplera) oraz szczególnie pomocnej flebografii diagnostycznej żył jamy brzusznej i miednicy małej. Te metody umożliwiają zlokalizowanie niewydolnego naczynia.
Na czym polega leczenie żylaków sromu i pochwy?
W zależności od nasilenia problemu i wielkości poszerzonego naczynia stosuje się:
- farmakologię, w oparciu o leki wzmacniające kondycję żył. Najczęściej zaleca się stosowanie leków z diosminą, rutozydem, czy wyciągiem z kasztanowca;
- embolizację wewnątrznaczyniową, którą należy przeprowadzić w szpitalu. Ten zabieg pozwala na zamknięcie dużych naczyń krwionośnych;
- skleroterapię, w leczeniu mniejszych naczyń krwionośnych. Skleroterapia nie wymaga hospitalizacji, jest mało bolesna, a nawet i bezbolesna. Po przeprowadzeniu zabiegu zaleca powrót do sprawności następuje szybko, o ile pacjentka przestrzega zaleceń, m.in. ogranicza po zabiegu aktywność fizyczną.
By zminimalizować ryzyko pojawienia się problemów z żylakami miejsc intymnych, warto stosować się do poniższych wskazówek. Warto wprowadzić odpowiednią aktywność fizyczną, unikać przebywania długi czas w tej samej siedzącej lub stojącej pozycji. Zaleca się wypoczynek i sen w ułożeniu na lewym boku z podciągniętymi udami. Dzięki takiej pozycji dochodzi do zmniejszy ucisk na żyłę główną dolną. Ważne jest zadbanie o nieuciskającą bieliznę, która nie zaburza krążenia krwi w okolicach intymnych. Warto również przyjrzeć się diecie. Pomocne jest spożywanie pokarmów bogatych we wzmacniającą naczynia krwionośne rutynę. Zalicza się do nich cytrusy, jagody, winogrona, wiśnie oraz warzywa takie jak cebula, marchew, ziemniaki.