Go to content

Smutek i depresja mają ze sobą wiele wspólnego, jednak nie są tym samym. Poznaj 6 różnic między nimi

Fot. iStock / AkilinaWinner

Często zdarza się, że gdy mamy gorszy czas w życiu, wpadamy w tak zwany emocjonalny dołek, albo podejrzewamy u siebie depresję. Depresja i smutek bardzo często sobie towarzyszą, jednak są zupełnie czym innym i najczęściej w nieprecyzyjny sposób wyrażamy ten stan psychiczny, w jakim się znajdujemy.

Depresja ma wiele imion

Należy umieć odróżnić od siebie te dwa pojęcia. Depresja oznacza chorobę, która ma wiele charakterystycznych cech. Nie zawsze łatwo jest postawić jednoznaczną diagnozę, ale jeśli pojawiają się objawy takie jak: długotrwałe obniżenie nastroju, zmniejszona energia, brak sił fizycznych i psychicznych do działania, wolniejsze myślenie, problemy z koncentracją i reakcją na otoczenie, niezdolność do radości ze zwykłych spraw, które zawsze przyczyniały się do dobrego samopoczucia, poczucie winy i myśli samobójcze, stany lękowe, myśli hipochondryczne, bezsenność, zaburzenia apetytu, różne zespoły bólowe — można podejrzewać faktyczną depresję, a nie jedynie chandrę i smutek. Objawów, które towarzyszą depresji jest jednak więcej i w różnej kompilacji mogą pojawiać się u różnych osób.

Smutek jest to naturalne odczucie, które towarzyszy nam w codziennym życiu. Można powiedzieć, że smutek towarzyszy wydarzeniom, w których tracimy kogoś lub coś ważnego, bliskiego, gdy nie osiągamy założonego celu. Smutek poniekąd wymusza zastanowienie, chwilę refleksji, czas na przeżycie żalu po stracie. Smutek powoduje, że całą energię i uwagę skupiamy na sobie, analizujemy daną sytuację, aby następnym razem uniknąć tych nieprzyjemnych emocji. Po czasie godzimy się ze stratą, a smutek mija.

Granica między smutkiem a depresją bywa cienka i niewyraźna

Jednak są elementy, które od siebie oba stany odgradzają.

1. Smutek jest tymczasowy

Smutek, nawet jeśli jest silny i zmusza nas do intensywnego przeżywania naszych emocji, izolowania się od otoczenia czy wzmaga tendencję do drżenia warg i płaczu, jest tymczasowy. To zwyczajna i naturalne psychologiczne reakcja na trudne momenty i nie da się tego uniknąć. Czasem może trwać kilka godzin, a czasem kilka dni, najczęściej mija dość szybko. Natomiast depresja zwykle trwa tygodnie, miesiące.

2. Depresji towarzyszą inne objawy

Smutek łączony jest zazwyczaj z mniejszym entuzjazmem, czasem nawet apatią, jednak przez cały czas wykonujemy codzienne obowiązki, mimo iż nie sprawiają one nam takiej radości. Natomiast depresji towarzyszą charakterystyczne objawy, takie jak zaburzenia apetytu, snu, brak energii, które uniemożliwiają normalne funkcjonowanie i stanowią zagrożenie dla kontynuacji ciągłości pracy czy życia rodzinnego.

3. Depresji mogą towarzyszyć myśli samobójcze

Zwykły smutek nie pociąga za sobą w konsekwencji myśli i próby realizacji czynów samobójczych. W depresji zdarzają się one znacznie częściej, świadcząc o jej krańcowym nasileniu. Zwykle poprzedzają ich wystąpienie myśli rezygnacyjne.

4. W depresji nastrój jest trwale obniżony

Smutek i chandra mają to do siebie, że w obliczu innych sytuacji, na przykład, gdy ktoś próbuje nas rozweselić, choćby chwilowo starania odniosą sukces. W depresji reaktywność na zdarzenia zewnętrzne jest mała, osobę z depresją trudno jest rozweselić. Co więcej, takie starania mogą powodować jeszcze gorsze samopoczucie, poprzez nasilenie poczucia winy za zły nastrój, niemożność cieszenia się oraz poczucie bycia niezrozumianym. Natomiast smutek powoduje rozchwianie nastroju, jednak taką osobę można rozweselić, odwrócić uwagę rozmową, wciągnąć do towarzystwa.

5. Depresja pochłania chorego

W depresji możliwa jest utrata krytycznego spojrzenia na własne odczucia, a czarne barwy otaczające chorego zaczynają go pochłaniać i trudno jest dostrzec jakieś rozwiązanie. Natomiast smutek łączy się z odczuciem, że to, co teraz nam towarzyszy jest przejściowe i potrzeba czasu, by się poukładało. Smutek pozwala zachować w pewien sposób dystans do różnych myśli.

6. W depresji reakcja jest nieproporcjonalna do skali wydarzeń

Podczas smutku łatwo jest wskazać to, co go wywołało i nasza reakcja jest proporcjonalna do danego wydarzenia. W depresji, gdy często jest brak czynników poprzedzających jej wystąpienie, reakcje są nieproporcjonalne do skali wydarzeń.

Nie każde odczuwanie smutku musi oznaczać depresję, ale gdy objawy zaostrzają się, występują codziennie nawet przez wiele tygodni, powinno zachęcić to do szukania pomocy specjalisty.


 

źródło: www.centrumdobrejterapii.plwww.serwisemocjonalny.plkrokdozdrowia.com