Go to content

Czy masz „starą duszę”?

Fot. iStock / freemixer

„Stara dusza” nie brzmi zbyt dobrze, ale wcale nie musi mieć pejoratywnego zabarwienia. Z pewnością słyszeliście o „starych duszach”, być może mówicie tak o sobie, albo w pobliżu macie kogoś, kto uważa, że jego dusza jest stara. „Stara dusza” to pojęcie, które odnosi się do tych, którzy mają pewne cechy odróżniające i wyróżniające się od reszty. Może to być szczególny talent do muzyki, matematyki, pewnych rozwiniętych wrażliwości … W tym wszystkim istnieją pewne punkty wspólne dla wszystkich „starych dusz”.

Wysoka dojrzałość

Jeśli czujesz się dużo starszy niż jesteś w rzeczywistości, może to wskazywać na „starą duszę”. Wysoka dojrzałość charakteryzuje się tym, że czujesz się bardziej komfortowo wśród osób starszych od siebie, masz z nimi wspólne tematy, poziom zrozumienia, zupełnie inaczej niż twoi rówieśnicy.

Dużo myśli

Korzystasz z każdej chwili, aby analizować i zastanawiać się. Zawsze zagłębiasz się we wszystko, co ci się przydarza, we wszystko, co mówisz, jak się zachowujesz. Zastanawiasz się nad zaletami i wadami swoich działań, próbując zrozumieć i nadać temu sens na podstawie konsekwencji i refleksji.

Wysoki poziom empatii

Doskonale potrafisz wczuć się w sytuację innych i ją zrozumieć. To sprawia, że zyskujesz zaufanie wielu osób, które mówią ci o swoich problemach. Wiedzą, że słuchasz bez oceniania i jesteś w stanie udzielić im obiektywnej rady.

Silny instynkt

Ta funkcja ma dwa aspekty. Pierwszy odnosi się do pewnego „uczucia”, które pomaga ci podejmować decyzje. Instynkt podpowiada ci, czy dana osoba jest godna zaufania, czy podjęcie ryzyka jest dla ciebie bezpieczne. Twój instynkt rzadko cię zawodzi, choć oczywiście zawsze istnieje możliwość błędu.

Innym aspektem jest instynkt w kierunku niektórych umiejętności, które są nad wyraz rozwinięte w porównaniu z wiekiem.

Małe znaczenie dla rzeczy materialnych

Nie jest tak, że odrzucasz rzeczy materialne, ale zwyczajnie nie zwracasz na nie specjalnej uwagi. Zdecydowanie przywiązujesz większą wagę do osobistych relacji i doświadczeń niż do życia pełnego rzeczy o dużej wartości materialnej. Dla ciebie gromadzenie pieniędzy nie jest celem twojego życia. Zgadzasz się na to, co masz i umiesz oszczędzać.