Nasze dzieci często są dla nas najlepszym lustrem. To doświadczenie może być szokujące, ale również wzbogacające. Co robić, kiedy dziecko nie słucha? Jeśli nie potrafisz sobie poradzić z zachowaniem twojej pociechy, spróbuj zastąpić groźny, surowy ton neutralnym, rozwiązującym problemy, empatycznym i zachęcającym do działania.
10 rzeczy, które powinieneś powiedzieć, kiedy dziecko nie słucha
„O czym powinieneś pamiętać?”
Zrób sobie przerwę od: „Uważaj”.
Przykład: „O czym powinieneś pamiętać, bawiąc się w parku?” „Spróbuj poruszać się powoli jak ostrożny żółw, kiedy chodzisz po tej ścianie wspinaczkowej.”
Objaśnienie: Dzieci często ignorują, kiedy powtarzamy to samo raz za razem.
„Proszę mówić cicho”
Zrób sobie przerwę: „Przestań krzyczeć!” lub „Bądź cicho!”
Przykład: „Porozmawiaj proszę teraz cicho lub szeptem” lub „Uwielbiam twój śpiew, najlepiej będzie, jeśli przejdziesz do swojego pokoju, żeby głośno śpiewać”.
Wyjaśnienie: Niektóre dzieci są rzeczywiście głośniejsze od innych. Jeśli mają problemy z mówieniem cicho, pokaż im, gdzie mogą mówić głośno i użyj mocy szeptu. W połączeniu z delikatnym dotykiem i kontaktem wzrokowym jest to niesamowicie skuteczny sposób, aby zachęcić dzieci do słuchania.
„Czy chciałbyś zrobić to sam, czy potrzebujesz pomocy?”
Zrób sobie przerwę od: „Poprosiłem cię już trzy razy, masz to zrobić teraz!”
Przykład: „Czas już wyjść. Chciałbyś sam założyć buty, czy może ci pomóc? ”
Objaśnienie: Większość dzieci reaguje niewiarygodnie dobrze, gdy ma możliwość wyboru. Daj im wybór, podaruj umiejętność krytycznego myślenia, aby przełamać ich pokusę buntowania się.
„Czego nauczyłeś się popełniając ten błąd?”
Zrób sobie przerwę od: „Wstydź się” lub „Powinieneś to wiedzieć”.
Przykład: „Czego nauczyłeś się z tego błędu?” lub „Czego się nauczyłeś i jak zrobiłbyś to następnym razem, aby nie wpakować się w kłopoty w szkole?”
Objaśnienie: Koncentracja na motywacji do zmiany zachowania, jest lepsza niż zawstydzanie przeszłego niewłaściwego zachowania.
„Proszę ______________.”
Zrób sobie przerwę od: „Nie rób tego!” lub „Przestań!”
Przykład: „Proszę, włóż buty do szafy”.
Objaśnienie: Forma negatywnej komunikacji nie jest dobrze postrzegana ani przez dzieci, ani przez dorosłych. Zamiast tego spróbuj poprosić o to, co chcesz uzyskać. Po prostu. Tak przecież postąpiłbyś z dorosłym, prawda?
„Dzisiaj jesteśmy gepardami i musimy się poruszać szybko!”
Zrób sobie przerwę od: „Pośpiesz się!” lub „Spóźnimy się!”
Przykład: „Dzisiaj uczestniczymy w wyścigach konnych! Zobaczmy, jak szybko możemy się ruszyć!”
Wyjaśnij: Czasami pozwól dziecku być żółwiem. Uspokoić się, zrelaksować. A czasem niech będzie szybkie jak gepard.
„Czy chcesz wyjść teraz czy za dziesięć minut?”
Zrób sobie przerwę: „Czas iść … teraz! ”
Przykład: „Czy chcesz teraz wyjść, czy pobawić się jeszcze przez dziesięć minut, a potem wyjść?
Dlaczego to działa: Dzieci uwielbiają być odpowiedzialne za własne „przeznaczenie”, za to, co nastąpi za chwilę. Daj im wybór i zaobserwuj, że zareagują znacznie lepiej, gdy powiesz „OK, 10 minut minęło, czas iść.”
„Dodajmy to do listy urodzinowej”
Zrób sobie przerwę od: „Nie stać nas na to” lub „Nie, powiedziałem: żadnych zabawek”.
Przykład: „Nie mogę tego teraz kupić, czy chcesz dodać to do twojej listy życzeń urodzinowych?”
Wyjaśnienie: Zamiast się obwiniać i stwarzać poczucie niedoboru, własnych ograniczeń, poddawaj pomysły, które pomogą im nauczyć się, jak zdobyć to, czego pragną (urodziny, zarabianie pieniędzy itp.).
„Zatrzymaj się, oddychaj, a teraz pytaj o to, co chcesz zapytać”.
Zrób sobie przerwę: „Przestań marudzić!”
Przykład: „Zatrzymajmy się, oddychajmy razem, teraz spróbuj ponownie zapytać o to, co chcesz zapytać”.
Objaśnienie: W ten sposób nauczysz dziecko panować nad emocjami.
„Szanuj siebie i innych”
Zrób sobie przerwę od: „Bądź grzeczny”.
Przykład: „Pamiętaj, aby szanować siebie i innych, gdy jesteś zdenerwowany”.
Wyjaśnienie: Bądź konkretny, ponieważ dzieci często nie rozumieją ogólnych stwierdzeń, które do nich kierujemy.
Na podstawie: www.mother.ly