Froteryzm to rodzaj dewiacji seksualnej, która polega na ocieraniu się o obce osoby w zatłoczonych miejscach publicznych, w celu osiągnięcia satysfakcji seksualnej. Kogo najczęściej dotyczy froteryzm i jak wygląda leczenie?
Czym jest froteryzm?
Termin froteryzm pochodzi z języka francuskiego frottage i oznacza pocieranie. Należy do zaburzeń preferencji seksualnych. W Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 został zakwalifikowany jako parafilia, która objawia się tym, że jedynym lub najbardziej pożądanym sposobem na osiągnięcie satysfakcji seksualnej jest ocieranie się o obcą osobę. Osoba zmagająca się z froteryzmem najchętniej ociera się o piersi, brzuch, uda, pośladki lub biodra drugiego człowieka, który niedobrowolnie w tym uczestniczy. O froteryzmie mówimy wówczas, gdy ocieranie się o niechętną lub do końca nieświadomą tego osobę trwa minimum pół roku.
Froteryzm – czym się wyróżnia?
Froterysta, bo tak nazywa się osoba zmagająca się z froteryzmem, poszukuje tłumu, gdzie bez problemu znajdzie „ofiarę”, o którą będzie mogła się otrzeć. W tłumie np. autobusie, tramwaju, trudniej być przyłapanym, przecież wszyscy się pchają i ocierają o siebie. Froteryzm powoduje dyskomfort i sprzeciw. Narusza przestrzeń osobistą, prywatność i nietykalność cielesną. Ocieranie nie zawsze jest zauważane przez „ofiarę”, często wydaje się, że ma charakter naprawę przypadkowy.
Zobacz również: Petting – kiedy pieszczoty sprawiają ogromną przyjemność
Froteryzm w Polsce
Wspomniane zboczenie seksualne omawiane było już w przedwojennej Polsce – zyskało wówczas miano kategorii fetyszyzmu. Albert Dryjski, warszawski psychiatra, nadał mu wywodzącą się z języka francuskiego nazwę – froteryzm. Specjaliści od dziesiątek lat wnikliwie zajmują się ocieractwem, jednak geneza tego rodzaju zaburzeń preferencji seksualnych nie została jeszcze poznana. Zdaniem niektórych froteryzm jest skutkiem zaburzeń rozwoju seksualnego. Inni twierdzą, że to ucieczka przed nawiązaniem prawdziwej, bliskiej relacji. Froteryzm powiązany jest z niedojrzałością emocjonalną i psychoseksualną, zaburzeniem osobowości, lękiem przed kobietami czy nerwicą lękową. Do potencjalnych czynników mających wpływ na pojawienie się tej parafilii zaliczamy również zaburzenia pedofilne, choroby psychiczne, hiperseksualność, czy regresję do form seksualności z dzieciństwa.
Kogo dotyczy?
Froteryzm to wciąż nieczęste zjawisko. Najczęściej dotyczy mężczyzn między 15. a 25. rokiem życia. Sporadycznie zmagają się z nim kobiety. Obserwowany jest szczególnie w dużych miastach, gdzie łatwo być anonimowym, a transport publiczny ułatwia ocieranie się o drugiego w tłumie. W kontekście froteryzmu wyróżnia się szczególnie Japonia, która należy do jednego z gęściej zaludnionych krajów na świecie. Zaburzenie tam jest na tyle powszechne, że powstały dwa różne pojęcia – chijo (kobieta foroterystka), chikan (mężczyzna fortersyta). Z racji tego, że ofiarami są głównie kobiety, to w japońskim metrze znajdują się wagony przeznaczone tylko dla pań.
Jak wygląda leczenie?
Froteryzm to zaburzenie preferencji seksualnych, którego leczenie uzależnione jest od przyczyn problemu. Często osoby zmagające się z ocieractwem nie odczuwają potrzeby zmiany, nie uważają swojego zachowania za patologiczne. Do seksuologa, psychoterapeuty czy psychiatry zgłaszają się dopiero wówczas, gdy sytuacja zaczyna wymykać się spod kontroli np. dochodzi do konfliktu z prawem.
Zobacz również: Anorgazmia – kiedy nie możesz osiągnąć orgazmu. Przyczyny, leczenie
Froteryzm a prawo
Choć ocieranie o drugą osobę nie wydaje się przestępstwem to można zaklasyfikować je jako pewien rodzaj molestowania seksualnego, które wykracza poza prawo. Froteryzm to naruszenie strefy prywatnej i przekroczanie pewnej granicy. Zgodnie z prawem, sąd za przestępstwo związane z zaburzeniem preferencji seksualnych, może skierować na pobyt w zakładzie psychiatrycznym.
