Wszyscy byliśmy zranieni i każdy z nas doświadczył emocjonalnego bólu w pewnym momencie życia. Ten ból zagraża naszemu zaufaniu i może mocno zmienić nasze spojrzenie na życie, zachwiać naszą ufność i wiarę w drugiego człowieka. Choć każdy z nas musi nauczyć się stawiać granice i zachować ostrożność wpuszczając do swojego życia inną osobę, nie jesteśmy w stanie żyć szczęśliwie bez zaufania. Każdy związek, czy to intymny, zawodowy, czy rodzinny, wymaga pewnego poziomu zaufania. Co zrobić, gdy zaufanie zostanie nadszarpnięte i zaczynamy się bać?
Naturalną reakcją psychiczną jest obrona – bo gdy czujemy zagrożenie, boimy się, że nasza wrażliwość jest niebezpieczna i mimowolnie zaczynamy budować mur. Twierdzę, która skutecznie obroni nas przed ponownym wykorzystaniem. Niestety ten mur skutecznie odcina wszystko, również emocje, bez których nie możemy funkcjonować w satysfakcjonującej relacji.
Zaufanie jest błogosławieństwem dla naszego własnego zdrowia psychicznego, jest wyjątkowym darem dla tych, którym ufamy. To również jeden z najważniejszych filarów związku. Kiedy trauma lub ból odbierają naszą zdolność do ufania innym, nieustannie zaczyna nas ranić i pozbawia głębokich, znaczących więzów z drugim człowiekiem.
Czym jest zaufanie?
Zaufanie to nasza zdolność do wiary, że intencje kogoś innego są wobec nas dobre. To w pewnym sensie umiejętność przewidywania czyjegoś zachowania. Zaufanie jest równie logiczne i oparte na dowodach, jak zachowaniach emocjonalnych i instynktownych. POCZUJEMY zaufanie, ale również je obliczymy, skalkulujemy na podstawie wcześniejszych doświadczeń.
Większość naszych interakcji społecznych opiera się na systemie dawania i otrzymywania, zaufanie jest kluczową częścią tego mechanizmu. Kiedy wybieramy życiowego partnera, ufamy mu i mamy pewne oczekiwania co do tego, że nasz wybranek włoży do związku co najmniej tyle, ile sami do niego wnosimy.
Jeśli porównamy tę sytuację do bardziej prozaicznych wydarzeń, szybko dostrzeżemy mechanizm władający naszym zaufaniem. Jeśli chcesz kupić używany samochód, naturalne jest, że masz większe zaufanie do dealera, który sprzedaje ci certyfikowany, używany samochód z gwarancją, w porównaniu do kogoś obcego z ulicy, kto nie udzieli ci żadnej gwarancji.
Czym jest zatem zaufanie? Jeśli wierzysz, że ktoś zrobi coś dobrze, nawet w trudnej sytuacji, ufasz mu. Jeśli nie masz ani pewności, ani nadziei na najlepsze wykonanie „zadania” – nie zmusisz się do zaufania.
Rozwijanie zaufania
Potrzeba czasu, aby rozwinąć zaufanie do drugiej osoby, to proces który wymaga czasu. Wszystkie nasze doświadczenia życiowe wpływają na zdolność do ufania innym. Obserwujemy i przeżywamy i… wyciągamy wnioski. Każdy z nas formuje swój własny zestaw cech, świadczących o wiarygodności drugiej osoby.
Każdego z nas spotyka w życiu sytuacja nazywana „skokiem wiary”, czyli taka, w której musimy zaryzykować i zaufać nie mając gwarancji powodzenia – nie wszystkie takie emocjonalne eksperymenty zakończą się sukcesem, ale są niezbędne, by rozwinąć w sobie głębokie zaufanie i wejść na kolejny poziom.
Zaufanie w relacjach
Od tego, jak głęboko zawierzymy partnerowi, zależy, jak związek będzie się rozwijał, ile w niego „zainwestujemy” – przede wszystkim emocji i szczerości. Niepewność co do tego, czy ktoś działa w naszym najlepszym interesie, powoduje, że wycofujemy się emocjonalnie, duchowo i często fizycznie z takiej relacji, zaczynamy się oddalać i tworzyć bezpieczny dystans. Bariera, jaką emocjonalnie oddzielamy się do partnera, jest rodzajem obrony, polisy od zranienia.
Nie można być blisko kogoś, kogo trzymamy na bezpiecznym dystansie, szczególnie w intymnych relacjach z partnerem.
Czy możesz znowu zaufać?
Nawet jeśli zostałeś ciężko raniony i zdradzony, być może w bardzo traumatycznej sytuacji, możesz nauczyć się ufać ludziom ponownie. Masz prawo decydować o tym, czy pozwolisz, aby inni cię ranili i wpływali na twoją ufność, czy postanowisz pójść do przodu, wyleczyć rany i pracować nad zaufaniem.
4 kroki, które musisz zrobić, aby ponownie zaufać
- Zaufaj sobie. Nie możesz ufać innym, jeśli nie ufasz samemu sobie. Nie obwiniaj się za ból, przez który boisz się ponownej zdrady. Pamiętaj, że to twój wybór, by przestać karmić złe emocje. Uwierz w swój osąd i nie wątp w siebie. Nie możesz żyć przeszłością, choć ta będzie twoim doświadczeniem, lekcją.
- Przebacz. Nie oznacza, że zapominasz lub akceptujesz krzywdę, którą wyrządziła ci druga osoba. Przebaczenie jest bardzo trudne, ale konieczne, by odnaleźć znów spokój i równowagę. Wybierz bycie lepszym sobą, przebacz – przede wszystkim dla siebie. W ten sposób nie pozwolisz, by przeszłość rządziła twoim życiem i przyszłością. Nie bez powodu każda wielka religia na świecie promuje przebaczenie i miłosierdzie. Nie tylko jako akt miłosierdzia, ale jako środek do uzdrowienia własnego serca.
- Przestań robić z siebie ofiarę. Zawsze mamy wybór, choć czasem trudno nam w niego uwierzyć. Kiedy jesteśmy zranieni możemy pozostać w roli ofiary lub stać się silniejszym. Bez względu na to, jak ciężko odczuwasz ból, możesz wycofać się lub podjąć kroki w kierunku uzdrowienia. Przestań być ofiarą, zacznij być zwycięzcą. Nikt nie podaruje ci zdolności do ponownego zaufania, musisz pracować nad tym samodzielnie.
- Zaakceptuj lukę. Zaufanie wymaga bycia wrażliwym, co oznacza, że musisz zaakceptować ryzyko. Zawsze możesz zostać zraniony – nikt nie da ci gwarancji na życie, na miłość. Za każdym razem, gdy ufamy komuś, ostrożnie obliczamy ryzyko. Bez sporadycznych „skoków wiary” w drugiego człowieka, nigdy nie poznasz głębszego stopnia zaufania i miłości, których możesz doświadczyć. Czasem trzeba skoczyć na głęboką wodę.
Zaufanie jest kluczowym elementem naszego psychicznego dobrostanu. Jeśli nie możemy zaufać komukolwiek innemu, szybko stracimy również zaufanie do samych siebie i własnych osądów.
Aby osiągnąć najszczęśliwszy i najbardziej pozytywny stan umysłu, musimy pozwolić sobie czasem na bezbronność. Oczywiście, trzeba pamiętać o tym, kogo wpuszczamy do naszego serca i kto może nas skrzywdzić. Zaufanie to staranna kalkulacja ryzyka i korzyści.
Możesz nauczyć się, jak ponownie zaufać bliskiej osobie. Nie obiecam ci, że to będzie łatwe i że zawsze się udaje, ale z pewnością jest to możliwe.
źródło: psychcentral.com
