Królowa Elżbieta II była filarem monarchii brytyjskiej. Ta niezwykła i silna kobieta jest jedną z najbardziej znanych osób na świecie. Uwielbiana przez poddanych, nieustannie przyciągała tłumy turystów, będąc symbolem Wielkiej Brytanii.
Karol przejmuje tron Zjednoczonego Królestwa
W oświadczeniu nowego władcy czytamy: „Głęboko opłakujemy odejście umiłowanego Władcy i kochanej Matki. Wiem, że ta strata będzie głęboko odczuwana w całym kraju, Królestwach i Wspólnocie Narodów, a także przez niezliczoną liczbę ludzi na całym świecie”
A statement from His Majesty The King: pic.twitter.com/AnBiyZCher
— The Royal Family (@RoyalFamily) September 8, 2022
„Clarence House potwierdził w czwartek, że nowy monarcha Wielkiej Brytanii będzie znany jako król Karol III” — podaje Agencja Reutera. Karol potwierdził wybór swojego oficjalnego imienia.
Elżbieta II – dzieciństwo i młodość
Elżbieta II, a właściwie Elżbieta Aleksandra Maria Windsor urodziła się 21 kwietnia 1926. Przyszła królowa pierwsze imię dostała w spadku po matce, drugie po prababce, trzecie po babce. Co ciekawe, już mała Elżbieta odznaczała się twardym charakterem. Była znana z dokładności wykonywanych zadań oraz dbałości o swoją pozycję i rangę od maleńkości. Była zorganizowana, poważna, wręcz pedantyczna. Przyszła królowa odebrała odpowiednie wykształcenie, ze szczególnym naciskiem na historię i geografię. Jednak nie była od początku wychowywana na przyszłą władczynię Wielkiej Brytanii. Elżbieta II w chwili urodzenia była dopiero trzecia w kolejce do brytyjskiego tronu. Gdy miała 10 lat, umarł jej dziadek, Jerzy V, więc ruszyła do przodu kolejka do korony. Na tron wstąpił Edward VII, jej stryj, który abdykował niespełna rok później. W związku z tym królem został jej ojciec, Jerzy VI, przez co księżniczka Elżbieta została bezpośrednią następczynią tronu, co ponoć ją bardzo zachwyciło.
Fot. iStock/królowa Elżbieta II
Po wybuchu II wojny światowej Elżbieta wstąpiła do kobiecej służby wojskowej, w której odebrała przeszkolenie jako kierowca i mechanik, otrzymując stopień kapitana. Podczas trwania wojny poddani mogli ją podziwiać w wojskowym uniformie. Przyszła królowa była naprawdę gotowa do wszelkich poświęceń dla walczącego kraju.
Elżbieta II – małżeństwo
Elżbieta II ponad 70 lat spędziła w małżeństwie u boku księcia Filipa. Ich związek nie ucieszył rodziców młodej Elżbiety. Oboje byli przeciwni kwitnącej relacji z księciem Filipem, którego rodzina była blisko związana z nazistami. Książę Filip nie był najlepszą partią także z innego powodu. Jego majątek był roztrwoniony, a prezencja i momentami zachowanie również odbiegało od idealnego. Mimo wyraźnej niechęci rodziców, Elżbieta i Filip zaręczyli się. Niedługo po tym ojciec Elżbiety wysłał ją w daleką podróż do Afryki licząc na to, że córka zmieni zdanie i zrezygnuje z tego małżeństwa. Tak się jednak nie stało. Ślub pary książęcej odbył się 20 listopada 1947 roku i rozpoczął trwające dotychczas siedem dekad małżeństwo, które jednak trudno określić mianem idealnego.
Książę Filip miał nie zawsze zachowywał się tak, jak należy, a mimo wszystko królowa Elżbieta wybaczała. Sam książę, miał o niej po latach wspólnego życia powiedzieć:
„Po pięćdziesięciu latach mam ogromną pokusę, by udzielać rad, najważniejszą lekcją jaką odebraliśmy od życia jest wiedza, że tolerancja stanowi podstawę szczęśliwego małżeństwa. Wierzcie mi, Królowa jest niezwykle wyrozumiała”.
Fot. iStock/królowa Elżbieta II i książę Filip
Życie rodzinne królowej Elżbiety II
W trakcie małżeństwa Elżbiety i Filipa na świat przyszła czwórka ich dzieci – książę Karol, księżniczka Anna, książę Andrzej oraz książę Edward. Obecnie są kojarzeni nie tylko z monarchią, ale także ze swoim burzliwym życiem uczuciowym i licznymi skandalami. Książę Walii Karol, urodzony 14 listopada 1948 roku, jest obecnie następną tronu, który najpewniej przejmie po swojej matce. Wiadomo, że królowa nie była specjalnie wylewną i bardzo czułą matką, jednak nigdy nie była głucha na potrzeby swoich dzieci.
Elżbieta II szczególnie ukochała sobie wnuki – najmocniej związana była z najstarszym synem księcia Karola i zmarłej księżnej Diany, księciem Wiliamem oraz jego młodszym bratem, Harrym. To właśnie w Wiliamie upatruje się nadziei na wzmocnienie pozycji monarchii, gdy w swoim czasie obejmie panowanie.
Na marginesie warto wspomnieć, że królowa Elżbieta II od zawsze ciepłymi uczuciami darzyła zwierzęta. Szczególnie bliskie są jej konie, na których jeździ po dziś dzień, oraz psy rasy corgi, którymi chętnie się otaczała.
Elżbieta II – koronacja i panowanie
Elżbieta II na czele Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej stała 70 lat. Władzę objęła 6 lutego 1952 roku, po śmierci ojca, natomiast do uroczystej koronacji doszło 2 czerwca 1953 roku. 21 grudnia 2007 królowa została ogłoszona najstarszym brytyjskim monarchą. Jako królowa Zjednoczonego Królestwa była najwyższym zwierzchnikiem Kościoła Anglii i protektorem Szkockiego Kościoła Prezbiteriańskiego, a sama wiara była dla niej niezwykle ważna.
Fot. CC Search / oneredsf1 / CC BY
Dla królowej Elżbiety monarchia była misją i sensem życia – w tej materii żadnej wątpliwości nie mają biografowie królowej. Co prawda królowa nie rządziła krajem, bo od tego jest rząd, lecz niezaprzeczalnie stanowiła filar państwa, jego ważny symbol. Wielu Brytyjczyków uważało królową za instytucję samą w sobie. Mimo licznych skandali pojawiających się w rodzinie królewskiej, przez lata potrafiła utrzymać powagę urzędu oraz utrzymać więzy z ludem. Elżbieta II do końca cieszyła się wysoką pozycją i ogromnym szacunkiem wśród poddanych, choć nie brakuje również głosów krytyki. Często gani się monarchię za przestarzałość oraz generowanie ogromnych kosztów na utrzymanie dworu i rodziny królewskiej. Nie da się jednak ukryć, że generują oni także niemałe zyski płynące z turystyki.
Fot. iStock
Fot. iStock
Sama królowa uwielbiała podróże i będąc w sile wieku zwiedziła wiele państw na całym świecie. Co więcej, już po ślubie wyruszyła z mężem w 6-miesięczną podróż dookoła świata, jako pierwszy monarcha w historii.
„Królowa Elżbieta II zmarła spokojnie tego popołudnia w Balmoral”.
