Przemoc emocjonalna jest zjawiskiem wyjątkowo podstępnym: łatwo ją zidentyfikować, gdy dotyczy kogoś innego, ale gdy sami jej doświadczamy, długo pozostajemy na nią ślepi. Zaprzeczamy, wypieramy, wydaje nam się, że wyolbrzymiamy zachowania partnera. Odwracamy się od przyjaciół i bliskich, którzy próbują uświadomić nam, że coś niedobrego dzieje się w naszej relacji. Gdybyśmy tylko potrafili spojrzeć na tę miłość ” z boku”…Co powinno nas zaalarmować? Poniżej znajduje się „lista kontrolna” zachowań i sytuacji świadczących o tym, że jesteśmy ofiarami przemocy emocjonalnej lub mentalnej.
Upokarzanie, negowanie twojej wartości, krytykowanie
Te taktyki mają na celu podważenie twojego poczucia własnej wartości.
Kilka najczęstszych przykładów:
– Wyzwiska – kiedy partner nazywa cię rażąco „głupią”, „przegraną”, mówi, że jesteś życiowym nieudacznikiem lub używa wulgarnych słów pod twoim adresem.
– Obraźliwe zdrobnienia, które mają udawać czułość – kiedy partner nazywa cię „pyzatym grubaskiem”, „kluchą”, „głuptaskiem”, a tobie nie sprawia to przyjemności.
– Wmawianie, że jesteś kimś innym – zazwyczaj obejmuje słowo „zawsze”. Zawsze się: spóźniasz, mylisz, psujesz atmosferę, zachowujesz się idiotycznie…
– Krzyk – wrzaski, krzyki i przekleństwa oraz rzucanie przedmiotami mają na celu zastraszyć cię i sprawić, że poczujesz się mała i nieistotna. Może temu towarzyszyć walenie pięścią lub rzucanie przedmiotami.
– Protekcjonalne zachowanie – kiedy partner mówi: „Och, kochanie, wiem, że próbujesz to zrozumieć, ale nigdy ci się nie uda”
– Publiczne ośmieszanie – kiedy partner ujawnia twoje tajemnice, śmieje się z twoich „wad” w towarzystwie innych.
– Lekceważenie – kiedy mówisz im o czymś, co jest dla ciebie ważne, a on odpowiada, że to nic takiego. Język ciała, taki jak przewracanie oczami, uśmiechanie się, potrząsanie głową i wzdychanie, tylko potęguje twoje poczucie rozgoryczenia.
-„Żarciki” – mogą mieć w sobie ziarno prawdy lub być kompletnie niezgodne z rzeczywistością. Tak czy inaczej, sprawiają, że czujesz się zle.
– Sarkazm – kiedy się temy sprzeciwiasz, partner twierdzi, że tylko się drażni, a ty masz przestać brać wszystko na poważnie.
– Negatywne komentarze dotyczące twojego wyglądu – kiedy partner mówi ci, na przykład tuż przed wyjściem, że twoje włosy wyglądają beznadziejnie, a ty ubrałaś się jak klaun.
– Umniejszanie twoich osiągnięć – twój partner mówi, że twoje sukcesy są niewiele znaczące, a ty mogłabyś bardziej się postarać. A tak w ogóle, to i tak wszystko zawdzięczasz jemu.
– Wyśmiewanie twoich zainteresowań – możesz usłyszeć, że twoje hobby to dziecinna strata czasu lub że nigdy nic nie osiągniesz w sporcie, który zaczęłaś uprawiać.
– Drażnienie z premedytacją – gdy twój partner wie o czymś, co cię denerwuje lub martwi i przywołuje to lub robi to przy każdej nadarzającej się okazji.
Kontrola i wstyd
– Groźby – partner mówi ci, że zabierze dzieci i zniknie, oznajmia: „nie wiadomo, co mogę zrobić”.
– Śledzenie – on chce wiedzieć, gdzie jesteś, sprawdza, czy mówisz prawdę, nalega, abyś natychmiast odpowiadała na połączenia lub SMS-y.
– Szpiegowanie, sprawdzanie wiadomości – partner może sprawdzać twoją historię Internetu, wiadomości e-mail, SMS-y i dziennik połączeń.
– „Jednostronne” podejmowanie decyzji – może zamknąć wspólne konto bankowe, odwołać wizytę u lekarza lub porozmawiać z twoim szefem za twoimi plecami.
– Kontrola finansowa – każe ci się „spowiadać” z każdej wydanej złotówki, wydzielać ci pieniądze, ukrywać przed tobą swoje dochody.
– Zachowania autorytarne – od „Postaw mój obiad na stole” do „Przestań brać pigułki”. Partner.oczekuje się, że będziesz robiła dokładnie to, czego on od ciebie oczekuje.
– Wybuchy gniewu – niekontrolowane, nieprzewidywalne, destabilizujące wasze życie rodzinne.
– Traktowanie cię jak dziecko – kiedy partner mówi ci w co masz się ubrać, co wolno ci zjeść, czego masz nie jeść, z kim możesz się spotkać, a z kim nie.
– Udawana bezradność – kiedy słyszysz: „Jestem jaki jestem i zaakceptuj to” i wiesz, że sama musisz podejmować wszystkie decyzje.
– Nieprzewidywalność – kiedy partner raz eksploduje z wściekłości, a za chwilę zasypuje cię czułością.
– Odchodzenie – kiedy on grozi, że wyjdzie i nie wróci. Może się to zdarzyć także wtedy gdy mają przyjść do was znajomi, gdy macie jakieś umówione plany.
Oskarżanie, obwinianie
– Zazdrość – kiedy partner ciągle oskarża cię o flirtowanie lub zdradę i kłamstwa.
– Obwinianie – mówi ci, że to ty jesteś zródłem jego złego nastroju i problemów z kontrolą.
– Zaprzeczanie – kiedy partner wmawia ci, że coś nie jest prawdą, choć dobrze wiesz, że jest inaczej. Ma to zmusić cię do kwestionowania własnej pamięci i zdrowia psychicznego.
– Wypominanie – słyszysz: „Zobacz, co dla ciebie zrobiłem, jak się poświęciłem”.
– Wypieranie – kiedy podejmujesz próbę rozmowy, partner uporczywie twierdzi, że nie widzi problemu.
– Oskarżanie – mówi, że to ty masz problemy ze złością i kontrolą oraz że jesteś beznadziejnym przypadkiem.
– Trywializacja – kiedy chcesz porozmawiać o swoich zranionych uczuciach, oskarża cię o przesadną reakcję.
– Obwinianie cię o swoje problemy – cokolwiek złego wydarzyło się w jego życiu, to wszystko twoja wina. Nie dajesz mu wystarczającego wsparcia, nie zrobiłaś wystarczająco dużo.
– Niszczenie – kiedy partner nie panuje nad agresją i w złości niszczy należące do ciebie/do was przedmioty.
Na podstawie: www.healthline.com
