Już w czasach starożytnych uczeni interesowali się zróżnicowanymi osobowościami ludzi. Różnice w zachowaniu są mniej lub bardziej widoczne i nasilenie poszczególnych cech spowodowało, że osobowość została podzielona przez Hipokratesa na 4 typy, zależne od czterech podstawowych soków w organizmie (krew, flegma, żółć czarna, żółć żółta).
Z upływem czasu nastąpił rozwój tej teorii i uznano, że przewaga jednego z soków w organizmie związana jest z określonymi cechami zachowania, w związku z czym wyodrębniono 4 podstawowe typy temperamentu:
- sangwinik (łac. sanguis – krew),
- choleryk (gr. chole – żółć),
- melancholik (gr. mélanos – czarny + chole – żółć),
- flegmatyk (gr. phlegma – flegma).
Jeszcze innym podziałem coraz częściej spotykana w artykułach dotyczących psychologii pracy, typologia osobowości A, B, C i D. Jest ona wynikiem prac psychologów dotyczących zbadania zależności pomiędzy posiadaną osobowością a poziomem zdrowia czy sposobami radzenia sobie ze stresem, szczególnie jeśli chodzi o pracę zawodową.
Każdy z nas jest mieszanką tych typów, jednak cechy niektórych są dominujące. Znajomość własnego temperamentu pozwala lepiej poznać i zrozumieć siebie oraz zadbać o własne życie. Dominujący temperament wpływa nie tylko na związki i relacje między otoczeniem, ale także naraża nas na częstsze zapadanie na wyszczególnione choroby. Jeśli chcesz wiedzieć więcej, określ własny typ osobowości i przeczytaj, czego powinnaś się wystrzegać.
Pamiętaj jednak, że podobieństwo do któregoś z opisów oznacza, że prawdopodobnie często wykazujesz zachowania charakterystyczne dla osobowości jednego z typów A,B,C,D, ale nie musi oznaczać, że taką osobowość posiadasz z całą pewnością. To jednoznacznie może określić doświadczony psycholog.
źródło: www.psychologiawygladu.pl, brieftip.pl