Kim dzisiaj jesteś? Dorosłą kobietą, która nieustannie musi udowadniać, że jest dobra, że zasługuje na to, co najlepsze? Jesteś perfekcjonistką, która od ucieka od siebie samej? Boisz się zmierzyć z lękami, które w sobie nosisz? Nie chcesz o tym mówić, nie chcesz analizować, bo może okazać się, że to twoja wina, jak wygląda twoje życie? Jesteś podobna do matki? A może robisz wszystko, by być inna jak ona?
Twoja matka powinna być kochającą, wpierającą cię osobą, która pomaga ci stać się silną. Powinna pomagać ci stać się pewną siebie kobietą, dać wewnętrzną odwagę do poruszania się po tym świecie. Dla wielu z nas mama kojarzy się z miłością, troską, stabilnością. Niestety nie wszystkim. W niektórych słowo „matka” wywołuje niepokój, gniew, potrzebę obrony.
Dlaczego? Co takiego się stało? Czy to normalne, w końcu mama powinna przywoływać ciepłe emocje? Masz wyrzuty sumienia, bo czujesz złość na swoją mamę, nie lubisz jej, boisz się, nie chcesz się z nią spotykać?
Z rodzicami budujemy różne relacje, które nie zawsze są zależne od nas. Jeśli czujesz, że twoja mama zatruwa ci życie, ingeruje w nie, każdy kontakt z nią wywołuje w tobie smutek, może warto przyjrzeć się, skąd takie reakcje się w tobie biorą.
Nie wszyscy rodzice są idealni, może twoja mama nie była, nie jest? Jesteś dorosła, możesz zawalczyć o swoje szczęście, odciąć się od toksycznej relacji, jaką być może masz ze swoją mamą. Czy ona jest toksyczna? Jeśli któraś z tych cech jest według ciebie prawdziwa, być może będziesz musiała ponownie przemyśleć swoje relacje z matką.
1. Kiedy dorastałaś twoja matka „kochała cię” tylko wtedy, gdy robiłaś to, co ona mówiła?
Jest najczęstsze nadużycie emocjonalne widoczne wśród nadużywających swojej roli matek. Miłość nigdy nie powinna być warunkowa. Każda matka wie, że jej dziecko potrzebuje miłości i aprobaty.
Jeśli czujesz, że twoja mama kocha cię tylko wtedy, gdy jesteś taką, jak ona chce cię widzieć, to nie jest naturalne. Masz prawo się od tego uwolnić.
2. Jesteś przerażona, gdy zdenerwujesz swoją matkę?
Nikt nie lubi denerwować swoich rodziców, ale w przypadku nadużyć, większość ofiar odczuwa pewien poziom przerażenia. Boisz się, że twoja mama będzie na ciebie krzyczeć i powie ci, że jesteś bezwartościowa? Czy martwisz się, że twoja mama publicznie cię upokorzy albo nie będzie się ostentacyjnie do ciebie odzywać? Rodzic nie powinien w swoim – nawet dorosłym dziecku, wywoływać takich emocji.
3. Mama regularnie cię poniża, krytykuje?
Przemoc emocjonalna to przede wszystkim słowa. Jeśli twoja matka regularnie się obraża, krytykuje, wyśmiewa, umniejsza wszystko, co robisz – to znaczy, że cię nęka.
Rodzice nie powinni tak traktować swoich dzieci. To nie jest w porządku i nie znajduje żadnego usprawiedliwienia, zwłaszcza tego: „Po prostu jestem szczera”. To jej nie usprawiedliwia.
4. Przy mamie czujesz się słaba i bezsilna?
Twoja mama lubi odgrywać pierwsze skrzypce? W każdym towarzystwie przejmuje inicjatywę, lubi kontrolować innych? To także forma przemocy, którą wobec ciebie stosuje.
5. Twoja mama jest powodem kłótni w związku?
Może słyszałaś to kilka razy, ale nie chciałaś dopuścić do swojej świadomości, uważałaś, że partner przesadza. A gdyby się jednak temu przyjrzeć? Rodzic, który nadużywa nas, nierzadko sabotuje nasze relacje, bo chce mieć swoje dziecko na wyłączność, wówczas łatwiej o manipulację.
6. Mama obwinia cię za to, jak się czuje?
Ile razy słyszałaś, że to twoja, że ona tak się czuje, że wpędzisz ją do grobu, że zawału serca przez ciebie dostanie? Zapamiętaj – rodzice, którzy mają zdrowe relacje ze swoimi dziećmi, nie zachowują się tak, jakby to one były odpowiedzialne za ich stan psychiczny. Twoim zadaniem nie jest uszczęśliwienie twojej matki.
7. Rujnuje wszystkie ważne dla ciebie momenty?
Kiedy wspominasz chwile, które miały być dla ciebie miłe, zawsze cień na nich kładzie twoja matka. Na weselu zrobiła awanturę kelnerom albo zachowywała się tak, żeby wszyscy ją widzieli i słyszeli? Podczas ważnych uroczystości – urodzin twoich dzieci, świąt, rocznic, itp., zawsze wtrąci swoje trzy grosze i sprawi, że gdzieś z tyłu głowy pozostaje pewien niesmak.
I co teraz myślisz? Wiem, nie każdy rodzic jest idealny, jeśli twoja mama nie jest – nie obwiniaj się za to. Pomyśl o sobie, skoncentruj się na tym, co dla ciebie przede wszystkim jest dobre. I jeśli czujesz, że powinnaś ograniczyć wasze relacje, zrób to, spróbuj, zobaczysz, jak będziesz się czuła, gdy nie będzie jej zbyt blisko ciebie.
