Jeśli kiedykolwiek zastanawialiście się, jak kochać dziecko, a dokładniej, jak kochać je mądrze, dobrą i szczerą miłością, pora zajrzeć do źródła… Nie ma chyba na świecie osoby, która lepiej oddałaby istotę uczciwości, miłości i akceptacji w wychowaniu niż Janusz Korczak.
Specjalnie dla was, 12 cytatów, myśli Janusza Korczaka, po których przeczytaniu, patrzy się na świat nieco inaczej. I inaczej, pełniej widzi swoje ukochane dziecko. Był pionierem nurtu partnerstwa w wychowania. Swoją myślą wyprzedzał epokę o dziesięciolecia.
Dajmy naszym dzieciom wszystko to, na co zasługują. To, co sami chcielibyśmy otrzymać.
Pamiętajmy, „nie ma dzieci – są ludzie”…
Janusz Korczak, właściwie Henryk Goldszmit[a], ps. „Stary Doktor” lub „Pan Doktor”[b] (ur. 22 lipca1878 lub 1879 w Warszawie, zm. w sierpniu1942 w Treblince[4]) – polsko-żydowski lekarz, pedagog, pisarz, publicysta i działacz społeczny.
Teoretyk i praktyk wychowania, twórca oryginalnego systemu pracy z dziećmi, opartego na partnerstwie, samorządnych procedurach i instytucjach oraz pobudzaniu samowychowania. Badacz świata dzieci. Był pionierem działań w dziedzinie diagnozowania wychowawczego oraz prekursorem działań na rzecz praw dziecka-człowieka. W 1926 zainicjował pierwsze pismo redagowane w większości przez dzieci – „Mały Przegląd”. Jako Żyd-Polak poczuwał się do podwójnej identyfikacji narodowej[5].
Korczak był zwolennikiem emancypacji dziecka i poszanowania jego praw. Chciał organizować społeczeństwo dziecięce na zasadach sprawiedliwości, równych praw i obowiązków[48]. W placówkach korczakowskich życie wewnętrzne organizowały takie instytucje jak sejm (dziecięcy parlament), sąd i redagowana w nich prasa.
Był wykładowcą w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej i Wolnej Wszechnicy Polskiej[49].*
*Biografia Janusza Korczaka, Wikipedia