Sansewieria (wężownica, języki teściowej) to wyjątkowo wytrzymała roślina doniczkowa, która sprawdzi się na parapetach mniej i bardziej doświadczonych miłośników roślin. Jest ona nie tylko odporna na popełniane błędy, ale również oczyszcza powietrze ze szkodliwych substancji, pochodzących np. z farb czy ze smogu. Jakich warunków potrzebuje sansewiera, aby pięknie się prezentowała?
Sansewieria nosząca nieco złośliwe miano języków teściowej to wdzięczna w uprawie roślina doniczkowa, którą warto mieć na parapecie. Można wręcz rzec, że ma ona same zalety, w dodatku dostępna jest w kilku ciekawych odmianach.
Sukulent ten pochodzi z terenów Afryki i Azji. W naturze porasta niesprzyjające, suche i kamieniste zbocza. Wężownice charakteryzują się grubymi i prostymi liśćmi, o płaskim lub cylindrycznym kształcie. Zazwyczaj przybierają one intensywnie zielony kolor, ale, w zależności od odmiany, mogą być podbarwione na żółty kolor, paskowane lub cętkowane. W naturze wężownica wydaje żółtozielone kwiaty, z których rozwijają się czerwone jagody.
Nazwa roślin wywodzi się od włoskiego księcia Raimondo di Sangro z San Severo, który w XVIII wieku sansewierię przywiózł z Afryki do Neapolu. Roślina zdobyła popularność i rozprzestrzeniła się w Europie.
Sansewieria i jej odmiany
Do rodziny sansewierii zaliczamy ponad 70 gatunków, ale w uprawie domowej najczęściej spotykane są:
Sansewieria gwinejska
Sansevieria trifasciata, znana jako gwinejska, to najpopularniejszy gatunek wężownicy, który spotykamy w mieszkaniach. Znakomicie odnajduje się na szkolnych korytarzach, w mieszkaniach lub biurze, nie sprawiając problemów w uprawie. Charakteryzują ją sztywne, mieczowate liście, wyrastające z podziemnych kłączy.
Fot. iStock/Sansewieria gwinejska
Do najpopularniejszych odmian sansewierii gwinejskiej zaliczają się:
- „Laurentii” – najczęściej spotykana, wytwarza ciemnozielone liście z ciemnożółtymi brzegami liści. Pasy na liściach przybierają szarozielony kolor. Sansewieria gwinejska „Laurentii” dorasta do około 100, a nawet 150 cm wysokości;
- „Hahnii” – miniaturowa, zwarta, o szerokich liściach;
- „Golden Hahnii” – o szerokich liściach z żółtymi brzegami i pasami;
Sansewieria cylindryczna
Sansewieria cylindryczna (Sansevieria cylindrica) jest blisko spokrewniona z sansewierią gwinejską. Jej sztywne, zielone liście przypominają długie, walcowate szpikulce, które często można zakupić zaplecione w warkocze. Sansewieria cylindryczna rośnie powoli i dorasta do 75 cm wysokości.
Fot. iStock/Sansewieria cylindryczna
Do najpopularniejszych odmian sansewierii cylindrycznej zaliczają się:
- “Straight” – wytwarza proste, strzeliste liście o ciemnozielonym kolorze i nieco jaśniejszych pręgach. Liście tworzą efektowne grube kępy;
- “Mini Rocket” – nieco niższa, jej liście rosnąć, odchylają się nieco na boki;
- “Boncel” – charakteryzują ją srebrzysto-zielone, krótkie, mocno prążkowane liście. Odmiana „Boncel” utrzymuje wachlarzowatą formę.
Zobacz również: Zamiokulkas – „żelazna roślina” odporna na błędy początkujących. Jak go pielęgnować, by stał się wyjątkową ozdobą domu?
Pielęgnacja sansewierii
Sansewierie to sukulenty, które uwielbiają stanowiska ciepłe i słoneczne, ale nie powinny stać w ostrym świetle, które może powodować poparzenia liści. Rośliny te dadzą sobie również radę w świetle bardziej rozproszonym, ale zbyt mała ilość słońca spowoduje utratę koloru przez liście. Wężownicy najbardziej służą temperatury ok. 20°C latem, zimą natomiast 15-18°C.
Sansewieria najlepiej czuje się w podłożu gruboziarnistym, ale posłuży jej także uniwersalna ziemia do kwiatów o odczynie lekko zasadowym (pH 7,5). Na dnie doniczki konieczne trzeba umieścić warstwę drenażu na dnie.
Wężownica lubi regularne, ale ostrożne podlewanie do podstawki, z której wodę trzeba usunąć. Poradzi sobie bez dłuższego dostępu do wody, natomiast jej nadmiar doprowadzi do gnicia rośliny. Latem należy podlać roślinę raz na co tydzień lub na dwa tygodnie. Zimą należy podlewać dopiero gdy podłoże w doniczce przeschnie (mniej więcej co trzy-cztery tygodnie). Raz na tydzień warto przetrzeć liście lekko zwilżoną szmatką, aby usunąć kurz. Nie należy nabłyszczać liści wężownicy.
Sansewieria lubi nawożenie nawozem do kaktusów i sukulentów, nie częściej raz na dwa tygodnie. Zimą nie ma potrzeby nawozić rośliny.
Fot. iStock/Sansewieria
Rozmnażanie sansewierii
Sansewieria jest łatwa w rozmnażaniu przez podział, czego można dokonać przy okazji wiosennego przesadzania rośliny do nowej doniczki. Po wyjęciu rośliny z doniczki należy podzielić kłącze na kilka części lub ostrym nożem odciąć odrośla u podstawy rośliny. Ranę po cięciu warto zabezpieczyć węglem drzewnym, aby uniknąć infekcji.
Sansewieria oczyszcza powietrze
Agencja NASA przygotowała ranking, w którym umieściła listę roślin zdolnych do usuwania szkodliwych substancji z powietrza. Sansewieria znalazła się na tej liście z powodu zdolności do przechwytywania takich substancji jak: amoniak, benzen, formaldehyd, trichloroetylen, toluen, ksylen. Co więcej, nocą pochłaniania dwutlenek węgla, więc postawienie doniczki z wężownicą wiąże się z podwójnym zyskiem dla zdrowia.
Mówiąc o zaletach tej rośliny nie można jednak pominąć faktu, że jest ona trująca dla zwierząt domowych. Szczególnie narażone na szwank po zjedzeniu liści wężownicy są koty, które mogą koty mogą cierpieć po nim z powodu podrażnienia żołądka, wymiotów oraz biegunki. W przypadku posiadania ciekawskiego futrzaka dobrze jest postawić doniczkę z wężownicą poza łatwy zasięg czworonoga.
Zobacz również: Trujące rośliny doniczkowe w domu. Na które powinnaś uważać, jeśli masz dzieci lub zwierzęta?
