Dziś coraz częściej decydujemy się na bycie ze sobą bez obrączki. Okazuje się jednak, że te decyzje mogą mieć wpływ na nasze zdrowie psychiczne. Takie wnioski płyną z ostatnich analiz szeroko zakrojonych badań National Longitudinal Survey of Youth. Co zatem bardziej nam służy – małżeństwo czy życie na kocią łapę?
W projekcie wzięło udział 8,7 tys. Amerykanów urodzonych w latach 1980 -1984. Badania przeprowadzane były co dwa lata w okresie od 2000 do 2010 roku. W trakcie spotkań pary proszone były o odpowiedzenie na kilka pytań dotyczących statusu związku i ogólnej oceny poziomu stresu emocjonalnego. Analiza wypowiedzi wykazała, że małżeństwo i konkubinat mają różny wpłw na zdrowie psychiczne kobiet i mężczyzn.
Okazuje się bowiem, że kobiety, które nie mieszkały wcześniej ze swoimi partnerami, doznają takich samych pozytywnych emocji po zamieszkaniu razem. Niezależnie od tego czy taka decyzja została poprzedzona zalegalizowaniem związku. Z kolei u mężczyzn (paradoksalnie) znaczna poprawa zdrowia psychicznego następuje dopiero po ślubie. Naukowcy przypuszczają, że takie różnice mogą wynikać z tego, że przez mężczyzn, częscie niż przez kobiety, wspólne mieszkanie traktowane jest jako okres testowania związku. Różnice te zanikają jednak jeśli mamy doczynienia z ponownym wyjściem za mąż lub zamieszkniem z drugim partnerem.
Z przeprowadzonych analiz wynika także, że lepszym zdrowiem psychicznym miałyby cieszyć się te pary, którym urodziło się dziecko, w porównaniu z parami bezdzietnymi.
Wnioski płynące z badania komentuje ich współautorka dr Claire Kamp Dush z Ohio State University: „Dawniej małżeństwo było dla młodych ludzi sposobem uzyskania wsparcia społecznego oraz towarzysza, który jest bardzo istotnym warunkiem zdrowia emocjonalnego. Obecnie sytuacja się zmieniła i samo zamieszkanie z partnerem daje podobne korzyści emocjonalne”.
Źródło: focus.pl
