Jakie są trzy najważniejsze zasoby związku? Komunikacja, komunikacja i komunikacja. To fakt! Każdy problem, duży lub mały, który nęka relację dwojga ludzi, prawdopodobnie wynika z załamania komunikacji – kto powiedział co i jak, kto powiedział, że coś zrobi, ale tego nie zrobił, kto powiedział coś w sposób, którego nie miał na myśli , którzy mieli na myśli to, co powiedzieli, ale nie wyrazili tego poprawnie, którzy w ogóle nic nie powiedzieli, którzy przewrócili oczami i powiedzieli więcej niż słowa…
Komunikacja jest złożona. Wszyscy chcemy być w tym jak najlepsi. Ale jest całe mnóstwo czynników, które nam to utrudniają. Powiedzmy, że partner chce poruszyć temat problemów w pracy, których doświadcza, ale my koncentrujemy się na swojej własnej pracy, czy dzieciach. Słuchamy, ale tak naprawdę myślami jesteśmy gdzieś indziej. Partner ma więc wrażenie, że nie poświęcamy mu należytej uwagi i, co najmniej, czuje się urażony. Kto zawinił? Obie strony – osoba z problemem nie wyraziła należycie swoich potrzeb, a druga niewystarczająco poświęciła pierwszej swojej uwagi.
Sytuacje takie jak ta zdarzają się cały czas, ponieważ jest mnóstwo powodów, które przeszkadzają naszym dobrym intencjom. Właściwa komunikacja w związku nie jest łatwa. Jedynym sposobem, w jaki możemy stać się lepsi, jest… cóż, spróbować być w tym lepszym.
Częściowo wymaga to zwracania uwagi na mniejsze, mniej oczywiste problemy komunikacyjne, które mogą się pojawiać bez naszej świadomości – w szczególności unieważnienie, brak komunikowania swoich potrzeb, konkurowanie, ignorowanie ofert porozumienia, agresywne wyrażanie bierności. Te subtelne, prawie niezauważalne zachowania mogą prowadzić do problemów, które z czasem mogą przekształcić się w poważne tragedie. Jeśli potrafisz wskazać i wykorzenić – lub przynajmniej zauważyć je w sobie i nazwać – te pięć zachowań, ty i twój związek będziecie przez to lepsi.
5 błędów w komunikacji w związku
1. Unieważnienie emocjonalne
Co to jest: Kiedy mówisz partnerowi, jak powinien się czuć, używając takich zwrotów, jak: „To nic wielkiego”, „Przestań przesadzać” lub „Dramatyzujesz”.
Dlaczego jest to problem: Nawet jeśli nie masz nic złego na myśli, takie zachowanie wysyła komunikat, że jego uczucia nie są dla Ciebie ważne. Unieważniamy emocjonalnie, ponieważ łagodzi to nasz niepokój i dlatego, że tego właśnie nauczyliśmy się od naszych rodziców. Jednak unieważnienie emocjonalne zabija miłość, intymność i więzi emocjonalne. Niszczy bezpieczeństwo emocjonalne.
Jak temu zapobiec: zastosuj aktywne słuchanie. Posłuchaj, co mówi twój partner i zamiast odrzucać to wprost, odzwierciedlaj jego uczucia i okaż zrozumienie. „Rozumiem, że czujesz się sfrustrowany”.
2. Niekomunikowanie swoich potrzeb
Co to jest: Po cichu oczekujesz, że twój partner z automatu będzie wiedział, czego potrzebujesz i jak zaspokoić te potrzeby. Przecież nie musisz o nic prosić, niech się domyśli. Któż tego nie zna.
Dlaczego jest to problem: Twojego partnera nie ma we Wszechświecie Marvela, a zatem nie jest on supermocnym ekspertem od czytania w myślach. Jeśli myślisz, że twój partner powinien zaspokajać twoje potrzeby, ale nie komunikujesz się, to powoli Twoja złość i uraza będą narastały. Pamiętaj, że Twój partner może nie mieć pojęcia, że wystąpił problem i dlatego nie może odpowiednio zareagować.
Jak temu zapobiec: Rozwiązanie jest proste: powiedz swojemu partnerowi, czego potrzebujesz. Ale równie ważne jest zrozumienie i pogodzenie się z myślą, że czasami nie mogą ci tego dać. „Zaspokajaj swoje potrzeby w sobie, zanim poprosisz kogoś innego o zaspokojenie Twoich potrzeb” – mówi Noll. „Na przykład, jeśli chcesz być szanowany, szanuj siebie. Możesz otrzymać szacunek tylko w takim stopniu, w jakim szanujesz siebie ”.
3. Ignorowanie „ofert porozumienia”
Co to jest: Życie jest pełne bodźców, dlatego parom może być trudno poczuć więź. Często jeden lub drugi z partnerów składa tak zwaną „ofertę porozumienia”, która może być czymś tak prostym, jak próba złapania się za ręce lub próba zainicjowania rozmowy, i zostaje to zignorowane.
Dlaczego jest to problem: Kiedy takie „oferty” nie są brane pod uwagę, może to oznaczać izolację, sprawiając, że czuje się tak, jakbyśmy się nim nie interesowali. Może też wywołać uczucie samotności w związku.
Jak temu zapobiec: Naucz się odbierać sygnały wysyłane przez partnera, a jeśli nie możesz, zapytaj go, jakie to sygnały. Porozmawiaj o przetargach na połączenie w spokojnej, neutralnej przestrzeni. Zapytaj partnera: „Jeśli nie mogę w tej chwili zająć się twoją „ofertą”, czy jest sposób, w jaki mogę pomóc Ci poczuć się wspieranym? Ponieważ nie chcę, abyś czuł się odrzucony”.
4. Pasywne zachowanie agresywne
Co to jest: Zamiast mówić partnerowi, jak się czujesz w danej sytuacji, reagujesz odtrącająco („nic mi nie jest”), unikasz kontaktu wzrokowego, całe twoje ciało mówi: idź stąd.
Dlaczego jest to problem: W pewnym sensie takie zachowanie jest przejęciem władzy, która trzyma partnera jako zakładnika. Ten rodzaj pośredniej komunikacji jest problemem, ponieważ nie pozwala na szczery, otwarty dialog o tym, czego każda osoba potrzebuje, aby czuć się dobrze w związku. Pośrednie, subtelne, ale silne emocje, które są odczuwalne, ale o których się nie mówi, stworzą napięcie i niechęć między obiema stronami związku.
Jak temu zapobiec: Wyrażaj swoje uczucia bezpośrednio i niezwłocznie. Nie czekaj, aż sytuacja się pogorszy, zanim ją rozwiążesz. Zaczynaj zdanie od „ ja” i opisuj, co myślisz i czujesz w związku z zachowaniem swojego partnera. Następnie rozpocznij rozmowę o tym, jak możesz sobie z tym poradzić inaczej, aby nie powodowało to napięć w twoim związku.
5. Konkurencja
Co to jest: Ciągła potrzeba wygrywania, a nie rozwiązywania sytuacji.
Dlaczego jest to problem: Kiedy pary nie mogą rozwiązywać konfliktów w zdrowy sposób, celem staje się próba podporządkowania sobie siebie nawzajem, zamiast skupiania się na problemie. Kompromis ulatuje, a problemy pozostają nierozwiązane.
Jak temu zapobiec: W zdrowym związku obie strony powinny myśleć i zachowywać się jak zespół. Dzięki temu odrobina pokory może pomóc. Kiedy oboje możemy zrezygnować z potrzeby potwierdzenia swoich indywidualnych postaw, wtedy mamy szansę, a właściwie możliwość, znaleźć wspólną drogę. Pamiętajmy, że każdy konflikt rozwiązany dzięki pełnej miłości pracy zespołowej zwiększa ogólną siłę więzi.
Źródło: Fatherly.com
