Okres dojrzewania uważany jest za jeden z najtrudniejszych etapów naszego rozwoju. Faza dojrzewania jest długa. Zazwyczaj rozpoczyna się krótko przed ukończeniem 13 roku życia i kończy wkrótce po 19-tych urodzinach. Wydaje się oczywiste, że młodzi ludzie, nie będąc już dziećmi, ale też nie będąc przez społeczeństwo uważani za dorosłych, stoją w obliczu ciągłych zmian. Zmiany te zachodzą na poziomie fizycznym, społecznym i psychicznym i wpływają na nich przez resztę życia.
Etap przejścia do dorosłości ma kilka cech:
- Entuzjastyczne przewidywanie przyszłości
- Uczucie żalu, że coś właśnie minęło
- Poczucie niepokoju o przyszłość
- Duża korekta psychologiczna (zmiany)
- Niejednoznaczność pozycji społecznej (nie jestem już dzieckiem, wiąc kim jestem?)
Wszystkie te cechy są zaskakująco intensywne w okresie dojrzewania. Przybliżają nas ku dorosłości, a wraz z nią do wolność i możliwości, które wydają się bardzo atrakcyjne. Jednak pojawia się również smutek z powodu tego, co już zniknęło. A to dlatego, że w każdym nastolatku jest dziecko, które ma problemy z wydostaniem się na zewnątrz. Młodzi ludzie martwią się, co się stanie, kiedy dorosną – bardziej niż kiedykolwiek.
Udręczone dojrzewanie: jaźń i tożsamość
To, jak młodzi ludzie rozumieją i postrzegają się nawzajem, ma ogromny wpływ na ich reakcje na różne wydarzenia życiowe. Dojrzewanie to czas, kiedy dana osoba stara się ustalić dokładną naturę swojej osobowości. Musi ułożyć serię swoich wyborów w spójną całość, która stanowi obraz jego osoby. Ten obraz wyraźnie różni się od obrazu naszych rodziców i innych ważnych dla nas osób.
Kłopotliwe nastolatki
W pewnym sensie myślenie nastolatków jest dziwnie niedojrzałe. Mogą być niegrzeczne w stosunku do dorosłych, mają trudności z podejmowaniem najprostszych decyzji i często zachowują się tak, jakby cały świat nimi rządził. Działają pod wpływem chwili.
Według psychologa Davida Elkinda ta niedojrzałość myśli przejawia się w co najmniej sześciu charakterystycznych formach. Oto one:
Idealizm i krytyczność
Wyobrażając sobie idealny świat, młodzi ludzie zdają sobie sprawę z tego, jak daleko od nich znajduje się prawdziwy świat, za który są odpowiedzialni dorośli.
Tendencja do kłótni
Nastolatki ciągle szukają możliwości przetestowania i zademonstrowania swoich nowych umiejętności i możliwości.
Niepewność
Nastolatki mogą mieć w tym samym czasie wiele alternatyw. Z powodu braku doświadczenia nie mają skutecznych strategii wyboru między nimi.
Pozorna hipokryzja
Młodzi dorośli często nie dostrzegają różnicy między uczciwym dążeniem do celu, a dążeniem „po trupach do celu”.
Samoświadomość
Nieustannie analizują swoje myśli.
Poczucie bycia wyjątkowym i niewrażliwym
Nastolatkowie uważają, że są wyjątkowi, że ich doświadczenie jest wyjątkowe i że nie podlegają regułom, które rządzą resztą świata.
Trudne dojrzewanie jest zatem rzeczywistością, a nie mitem. Jest to okres przejściowy do dorosłości, który niesie ze sobą wiele niepewności. Ponadto myślenie nastolatka nie jest dojrzałe i musi on stale walczyć o określenie swojej tożsamości.
Na podstawie: nospesnesser.fr
