Według oficjalnych danych, aż 70% ludzi, którzy popełniają samobójstwo, zwierza się uprzednio innym ze swoich planów, albo wysyła jakieś mniej lub bardziej wyraźne sygnały ostrzegawcze. Wielu tragediom można by było zapobiec, gdybyśmy tylko umieli je w porę odczytać. Specjaliści potrafią odróżnić kogoś, kto ma po prostu obniżony nastrój, od kogoś, kto decyzję o zakończeniu życia traktuje poważnie i naprawdę postanawia ją zrealizować. Nam ta wiedza jest niepotrzebna, ważne, żeby nie przechodzić obojętnie obok kogoś, kto woła o pomoc.
Niektóre znaki ostrzegawcze, które wysyłają osoby z myślami samobójczymi
Wypowiadane na głos zdania:
- Nie warto jest żyć.
- Byłoby wam/mojej rodzinie lepiej beze mnie.
- Następnym razem wezmę wystarczająco dużo pigułek, żeby mieć pewność, że zadziałają.
- Weźcie coś z mojej kolekcji, biżuterii, nie będę już tego potrzebować.
- Nie martw się, nie będę cię dłużej męczył, żebyś mi pomógł sobie z tym poradzić
- Będzie ci przykro, kiedy odejdę.
- Nie będę już wam dłużej przeszkadzał.
- Życie jest zbyt trudne, nie umiem sobie z tym wszystkim poradzić.
- Nie będę dłużej dla nikogo ciężarem.
- Nikt mnie nie rozumie – nikt nie czuje tego, co ja.
- Nic nie mogę już zrobić, aby było lepiej.
- Byłoby lepiej, gdyby nie istniał.
- Czuję, że nie mam wyjścia.
Jedno lub kilka z następujących działań/objawów:
Załatwianie „ważnych spraw”, regulujących na przykład, sytuację prawną: spłata długów, zmiana testamentu
Rozdawanie bliskim przedmiotów o wartości materialnej lub emocjonalnej
Znaki, że ktoś planuje samobójstwo: uzyskanie dostępu do dużej ilości leków, broni, pisanie listu pożegnalnego (ten sygnał bardzo trudno wyłapać, z reguły samobójcy starają się ukrywać swoje plany).
Typowe objawy ciężkiej depresji:
– wyraźnie obniżony, trwały depresyjny nastrój
– trudności z zasypianiem i przesypianiem nocy (permanentnie)
– istotna zmiana dotycząca ciężaru masy ciała, brak apetytu
– mówienie/działanie z zawrotną szybkością lub niezwykła powolnością
– utrata zainteresowania przyjemnościami płynącymi ze zwykłych, codziennych czynności
– wycofanie w kontaktach towarzyskich
– zmęczenie, utrata energii
– zmniejszona zdolność myślenia lub koncentracji, spowolnienie myślenia lub utrata umiejętności podejmowania decyzji
– poczucie bezwartościowości, wyrzuty sumienia lub poczucie winy
– myśli o śmierci, samobójstwie, chęć bycia martwym, zainteresowanie śmiercią.
Często bywamy bezradni w kontaktach z kimś, kto jest pogrążony w depresji albo ma myśli samobójcze. Bądźmy czujni i uważni. Starajmy się zachęcić taką osobę do szukania profesjonalnej pomocy u terapeuty, psychiatry czy pedagoga szkolnego. Twój znajomy lub ukochany musi wiedzieć, że jesteś dla niego, że ci na nim zależy i będziesz go wspierać.
Na podstawie: psychcentral.com
