Hiper-dzieci są produktem hiper-rodzicielstwa. Jest to nowy trend, coraz bardziej obecny w naszym społeczeństwie, związany zaniedbaniem ważnych aspektów dzieciństwa, takich jak zabawa, związek z naturą, czas na nudę i konfrontacja z problemami. Jest to styl edukacyjny oparty na nadopiekuńczości.
Hiper-dziecko zaspokaja potrzeby innych, stawiając je przed własnymi potrzebami. Zazwyczaj należy do pokolenia, które ma niewiele czasu, aby dokonać osobistych odkryć i skupić się na własnym rozwoju interpersonalnym, a także na pracy nad swoimi cechami osobowości w dzieciństwie.
Co oznacza termin „hiper-dziecko”?
Terminy „hyper-child” lub „hyper-parenting” (ang.) odnoszą się do takiego stylu wychowawczego, który koncentruje swoje wysiłki na nadmiernej kontroli dzieci, a w konsekwencji na ich oderwaniu od czynności naturalnie związanych z ich wiekiem i z beztroskim dzieciństwem. Uzależniamy od siebie dzieci, oczekując od nich perfekcyjnego wypełniania naszych oczekiwań.
Jakie jest życie hiper-dziecka?
Hiper-dzieci mają czas przepełniony zajęciami pozalekcyjnymi, które ich nie fascynują, których nawet nie lubią. Są świadome swoich wad i są traktowani przez rodziców jako inwestycja. Ci ostatni, wydając duże ilości pieniędzy na edukację swoich dzieci, myślą (często nieświadomie), że ta wartość musi przekształcić się w sukces, być jego gwarancją.
Jednak młody człowiek jest świadomy o wiele większej ilości rzeczy, niże możemy sobie wyobrazić, a tak silna presja wpływa na niego negatywnie na wszystkich możliwych poziomach. To tak, jakby jego życie stawało się stałym stresem, lękiem, by dobrze spełnić oczekiwania innych.
Ta nadmierna stymulacja generuje u dzieci poczucie obciążenia, które nie jest korzystne dla ich rozwoju. W rezultacie nie są w stanie właściwie zarządzać swoimi emocjami, łatwo ulegają frustracji i cierpią z powodu leków swoich rodziców … Stają się od nich w pełni zależne i nie potrafią podejmować samodzielnych decyzji.
Musimy pozwolić dzieciom rozwijać ich osobowość i ich zainteresowania. Musimy również pozwolić im nas zawieść, odkryć własne ograniczenia i dowiedzieć się, że mogą uczyć się na swoich błędach, jeśli chcą przekraczać granice, wychodzić poza strefę komfortu. Mniej pieniędzy, więcej miłości.
Na podstawie: nospensees.fr
