Go to content

Depresja u dzieci – tych sygnałów nie możesz przeoczyć

Jak być silną matką. 10 zasad, których warto nauczyć nasze córki
Fot. iStock/Rohappy

Dzieciństwo wypełnione jest wzlotami i upadkami. To prawdziwa huśtawka emocjonalna, nad którą czasami tak trudno zapanować. Zdarza się, że dzieci nie radzą sobie z tym, z czym muszą się zmierzyć. Zaczynają zachowywać się inaczej niż dotychczas i wysyłają nam sygnały, które zdarza nam się przeoczyć. By nic nie umknęło twojej uwadze, sprawdź, jakie są najczęstsze oznaki depresji u dzieci.

Depresja u dzieci – objawy

Depresja to coś więcej niż obniżony nastrój i spadek energii. To poważne zaburzenie zdrowia psychicznego, które nigdy nie powinno być zbagatelizowane. Może obejmować zmiany w zachowaniu, upośledzenie funkcji poznawczych, objawy somatyczne lub fizyczne.

Objawy depresji u dzieci są inne niż u dorosłych. Przykładowo, dzieci mogą nie wykazywać oczywistej utraty zainteresowania obowiązkami domowymi tak jak osoby dorosłe. Sygnały i niepokojące objawy mogą być powiązane z indywidualnymi zainteresowaniami i zachowaniami dziecka. Jeśli dziecko jest fanem jakiejś gry komputerowej, a nagle granie w nią przestaje cieszyć, a nawet wręcz przeciwnie, sprawia, że dziecko zrzędzi i jest podirytowane, w naszej głowie powinna zapalić się czerwona lampka.

Dzieci, które zmagają się depresją, przestają spędzać czas ze znajomymi, śpią więcej lub krócej niż dotychczas, a także zaczynają mieć trudności w szkole. Twierdzą, że w niczym nie są dobre i wciąż powtarzają, że nie sprostają jakiemuś zadaniu. Nawet nie chcą spróbować. Niepokojące są również nietypowe zachowanie np. mówienie, pisanie lub rysowanie śmierci, nadmierna drażliwość czy niechęć do jedzenia. Według Amerykańskiej Akademii Psychiatrii Dzieci i Młodzieży dzieci z depresją częściej niż dorośli cierpią na dolegliwości fizyczne, takie jak bóle głowy i brzucha.

Zobacz także: Stany lękowe a depresja

Trudności z rozpoznaniem

Choć rozpoznanie depresji na przejściowym etapie dzieciństwa jest trudne, to są też inne powody, które sprawiają, że depresja u dzieci może pozostać niezauważona. Według szkolnego psychologa Cyrella Robersona różnice kulturowe mogą odgrywać rolę w rozpoznawaniu i postrzeganiu objawów depresji u dzieci.

„Badania dowodzą, że drażliwość przeciętnego jasnoskórego nastolatka jest często określana jako objaw depresji i rzeczywiście tak jest” – mówi. „Jednak to samo zachowanie często postrzegane jest jako destrukcyjne u dzieci rasy czarnej i latynoskiej, co może prowadzić do poczucia beznadziejności”.

Depresja u dzieci – czym jest spowodowana?

Depresja to zaburzenie mózgu polegające na zmianach w funkcjonowaniu i strukturze mózgu. Dokładne przyczyny tej choroby nie są w pełni poznane, ale czynniki genetyczne, środowiskowe i psychologiczne mogą odgrywać rolę w jej rozwoju. W literaturze udokumentowano depresję u dzieci już w wieku 3 lat, ale najczęściej występuje ona u nastolatków w wieku od 12 do 17 lat. Oprócz uwarunkowań genetycznych i innych przyczyn pewne czynniki mogą zwiększać ryzyko wystąpienia depresji u dziecka.

„Przyczyny mogą być bardzo zróżnicowane, dlatego precyzyjna odpowiedź na to pytanie jest trudna; jednak pewne zdarzenia, na przykład traumatyczne wydarzenia w rodzinie, zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia depresji” – mówi Metcalf.

Zdarzenia te mogą obejmować:

  • Przemoc domową
  • Znęcanie się przez rówieśników
  • Śmierć w rodzinie

Badania dowodzą, że ryzyko wystąpienia depresji wzrasta u dzieci, które:

  • Z natury są pesymistami
  • Mają problemy ze snem
  • Zmagają się z przewlekłymi chorobami np. cukrzycą
  • Mają inne schorzenia psychiatryczne np. zaburzenia lękowe.

Leczenie depresji u dzieci

Jeśli zaobserwowałaś niepokojące objawy depresji u swojego dziecka, poszukaj profesjonalnej pomocy. Nie zwlekaj i nie myśl, że samo przejdzie. Depresję u dzieci i dorosłych leczy się za pomocą leków i psychoterapii. Psychoterapia wykorzystuje różne ramy, by zająć się podstawowymi przyczynami depresji, jednocześnie ucząc dzieci skutecznych sposobów radzenia sobie z negatywnymi uczuciami w życiu codziennym.

Źródło: psychcentral.com