Psycholog sprawnie odróżni niesforne dzieci od tych, które padły ofiarą toksycznego wpływu bliskich. Specjaliści wyjaśniają, w jaki sposób działania rodziców mogą zrujnować życie ich pociech. Z drugiej strony, wychowywanie dzieci jest bardzo trudne i nikt nie ma prawa do osądzania, jeśli chodzi o czyjś szczególny styl rodzicielski. Jest jednak bardzo cienka granica między błędami rodzicielskimi a niewłaściwym zachowaniem toksycznych rodziców .
Poniżej przykłady zachowań, które mogą zniszczyć życie naszych dzieci
„Bój się mnie, ale mnie kochaj”
Dla toksycznych rodziców atak emocjonalny jest synonimem miłości i uwagi. Są domy, w których dzieci wyczuwają nastrój swoich rodziców, po odgłosie ich kroków. Takie dzieci żyją w ciągłym strachu i lęku.
„Musisz radzić sobie z dorosłymi problemami, ale nadal nie masz żadnych praw”
W rodzinach toksycznych rodzice dzielą się odpowiedzialnością ze swoimi dziećmi. Na przykład dziecko uważa, że to właśnie jego złe zachowanie sprawia, że jego ojciec pije alkohol, aby się uspokoić.
„Bądź najlepszy, ale nie zapominaj, że nie jesteś wyjątkowy”
Narcystyczni rodzice oczekują, że ich dzieci będą stale odnosić sukcesy. Wszystkie osiągnięcia dziecka są przyjmowane za pewnik. Taka postawa może naprawdę zrujnować życie dzieci, ponieważ sprawia, że dorastają, wierząc, że zawsze są rozczarowaniem dla swoich rodziców.
„Otwórz się przede mną, ale nie bądź obrażony jeśli z ciebie zakpię”
Toksyczni rodzice zmuszają swoje dzieci, aby były szczere, a chwilę potem sprawiają, że ich pociechy czują się winne, jeśli nie chcą dzielić się swoimi uczuciami. Pozyskane informacje wykorzystują przeciwko swoim dzieciom.
„Jesteś zły, więc nawet nie próbuj stawać się lepszym”
Im niższa jest samoocena dziecka, tym łatwiej je kontrolować. Toksyczni rodzice omawiają błędy i wady swojego dziecka i w większości przypadków komentują jego wygląd, ponieważ jest to jeden z najbardziej wrażliwych tematów.
„Postępuj zgodnie z moimi instrukcjami, ale obwiniaj siebie, jeśli ci się nie uda.”
W tym przypadku rodzice traktują swoje dziecko jak królika doświadczalnego. Nawiasem mówiąc, nie przejmują się konsekwencjami tak wszechstronnej kontroli przez cały czas. Jeśli coś pójdzie nie tak, to nie jest ich wina.
Na podstawie: brightside.me
