Trauma dziecięca odnosi się do długotrwałego, niszczącego wpływu na umysł i ciało z powodu czegoś psychicznie lub fizycznie niepokojącego w dzieciństwie. To odpowiedź zrodzona z niemożności radzenia sobie w trudnych i trudnych okolicznościach.
Wiele form traumy ma swoje źródło w młodości. Jeśli się z nimi nie uporasz, tego rodzaju urazy mogą pozostać w dużej mierze stłumione i nadal wpływać na twoje życie w znaczący i bolesny sposób. Jak więc możesz to przezwyciężyć? Oto cztery sposoby na rozpoczęcie leczenia traumy z dzieciństwa w celu zapewnienia sobie lepszej przyszłości.
1. ZAAKCEPTUJ
Wiele różnych etapów zdrowienia zaczyna się właśnie od akceptacji i jest to krok, który należy podjąć, gdy leczysz traumę z dzieciństwa. Nie możesz walczyć z czymś, do czego nie chcesz się przyznać, i nie możesz wyleczyć się z czegoś, o czym nie powiesz, że istnieje. To prosta prawda, ale za to bolesna do wprowadzenia w życie.
Oto kilka wskazówek dotyczących akceptacji:
- DOSTRZEŻ RZECZYWISTOŚĆ
Łatwo jest widzieć rzeczy tak, jak chciałabyś, żeby wyglądały, a nie takimi, jakie są w rzeczywistości. Osoby, które przeżyły traumę, często oszukują się fałszywymi wyobrażeniami. Wyobraźnia i pragnienie to potężne mechanizmy radzenia sobie z problemami, ale chociaż mogą zapewnić ci bezpieczeństwo na chwilę, ostatecznie zaburzają twoją zdolność konfrontacji z prawdą o sobie i o tym, co ci się przydarzyło w przeszłości. Nie osładzaj rzeczywistości – zobacz ją i całą jej brzydotę, naprawdę. - NAZWIJ PO IMIENIU TO, CO SIĘ STAŁO
Mówienie prawdy na głos to zaskakująco skuteczny sposób na rozpoczęcie leczenia traumy. Oznacza to, że bez żadnych wątpliwości przyznajesz, że coś ci się stało. „Byłam maltretowana przez rodziców”. „Zostałam wykorzystana seksualnie przez (wstaw imię i nazwisko osoby)”. „Straciłam rodzinę w wyniku wypadku”. Te słowa są przerażające, ale często stanowią pierwszy krok do pełnej świadomości traumy. - BĄDŹ ŚWIADOMA SWOICH UCZUĆ
Musisz poznać siebie, aby zaakceptować to, co czujesz. Kiedy doświadczasz silnych emocji lub traumy, zatrzymaj się i przyjrzyj tym uczuciom. Pozwolenie sobie na bycie świadomym swoich uczuć oznacza, że jesteś w stanie zlokalizować różne problemy oraz ich wpływ na twoje życie. - ZROZUM, ŻE AKCEPTACJA NIE OZNACZA POGODZENIA SIĘ Z CZYMŚ
Akceptacja czegoś nie oznacza, że się z tym zgadzasz. Zaakceptowanie czegoś nie oznacza, że się temu poddajesz – oznacza to, że rozumiesz i przyznajesz, że to się wydarzyło. Nie musisz się z tego powodu cieszyć. Musisz to zrozumieć i uświadomić sobie. I zaakceptować.
2. POZWÓL SOBIE POCZUĆ TĘ TRAUMĘ
Jedną z najtrudniejszych, ale prawdopodobnie najważniejszych, części leczenia traumy z dzieciństwa jest pozwolenie sobie na jej odczuwanie i doświadczanie oraz na wszystkie emocje, które się z tym wiążą. To ćwiczenie może być trudne, ponieważ nikt nie lubi wracać do trudnych przeżyć i jeszcze raz przerabiać bolesne chwile. Warto zauważyć, że wejście w tę fazę zdrowienia bez wsparcia lub profesjonalnej pomocy może nie być dobrym pomysłem. Możesz zacząć od małych kroków, otwierając się na to uczucie, oswajając się z nim, a następnie odprężając się – coś w rodzaju medytacji w odwrotnej kolejności.
Oto kilka wskazówek, jak pozwolić sobie poczuć traumę z dzieciństwa i zacząć ją leczyć:
- Kiedy zaczniesz odczuwać emocje związane z traumą, nie reaguj skrajnie. Zamiast tego zatrzymaj się, zaakceptuj te emocje i uczucia. Pozwól im płynąć naturalnie, nie próbuj ich ukrywać ani zmieniać. Zamiast tego obserwuj je i zwracaj uwagę na to, jak reaguje na nie twoje ciało. Pozwól mu robić to, co chce. Płacz, krzycz, uderzaj w poduszkę, wyrażaj swoje emocje w sposób naturalny, tak jak potrzebujesz. Kiedy poczujesz, że skończyłaś, wyjdź z tego stanu i wejdź w stan refleksji.
- Szukaj sensu w tym, co poczułaś. Czy możesz połączyć swoje emocje z tymi, które czułaś wcześniej? Czy potrafisz znaleźć korzenie tych uczuć i zdiagnozować ich wpływ na Ciebie? Co te emocje próbują ci powiedzieć? Jeśli to pomoże, możesz użyć technik malarskich albo dziennikarskich (opisz to, narysuj), żeby lepiej przeanalizować te myśli i znaleźć zawarte w nich przesłanie. Uwaga, nie uda się, jeśli nie pozwolisz sobie na autentyczne odczucie traumy.
- Zamiast odrzucać obawy, zwracaj na nie uwagę. Czy tłumiłaś w sobie emocje? Czy wydawało Ci się, że jest lepiej, a w rzeczywistości było coraz gorzej? Czy Twoje życie jest pod wpływem traumy? W procesie leczenia najważniejsza jest szczerość ze sobą. Postaw na nią.
3. ZADBAJ O SWOJE ZDROWIE
Na początek rozprawmy się z powiedzeniem „w zdrowym ciele, zdrowy duch”. To nieprawda, że zdrowie fizyczne gwarantuje zdrowie umysłowe. Bycie zdrową fizycznie nie wyleczy Cię z traumy z dzieciństwa. Ale jednocześnie może pomóc. Twój stan zdrowia i dobre samopoczucie mogą mieć wpływ na stan psychiczny. Zdrowie psychiczne wpływa na fizyczne, co wpływa na psychikę, która ponownie wpływa na fizyczność. W związku z tym dbanie o siebie jest najważniejsze dla uzdrowienia, a także uczy cię być milszym i delikatniejszym dla ciała i umysłu. Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci zacząć:
- WYSYPIAJ SIĘ
Trauma z dzieciństwa może utrudniać zasypianie. Z kolei, jeśli nie śpisz wystarczająco dużo, może to de facto pogorszyć twoje reakcje na traumę. Zarządzanie lepszą rutyną snu, przyjmowanie melatoniny i tworzenie lepszych warunków w sypialni to sposoby na poprawę jakości snu. Staraj się spać przez co najmniej 7 godzin w nocy. - JEDZ LEPIEJ
Nie musisz jeść jak supergwiazda biegnąca w maratonie, żeby jeść lepiej. Pomogłoby, gdybyś nie przechodziła na diety lub nie ograniczała posiłków. Zamiast tego spróbuj dokonywać lepszych wyborów żywieniowych. Zaostrz swoją dietę, wybierając częściej produkty pełnowartościowe, rezygnuj z niezdrowych. Może to zmniejszyć stan zapalny, który wpływa na organizm, co z kolei poprawi stan psychiczny. To nie jest lekarstwo na wszystko, ale każda pomoc jest korzystna, gdy leczysz się po traumie. - NAUCZ SIĘ RADZIĆ SOBIE ZE STRESEM
Według badań trauma z dzieciństwa sprawia, że stajesz się bardziej wrażliwa na stres. Oznacza to, że ważniejsze niż kiedykolwiek jest nauczenie się pozytywnych sposobów radzenia sobie z poziomem stresu. Życie codzienne może być stresujące, ale ty dodajesz do tego jeszcze ból i trudność traumy. Naucz się znajdować zdrowe mechanizmy radzenia sobie, bądź bardziej świadoma swojego stanu psychicznego i naucz się dobrze na te stany reagować.
4. ZNAJDŹ WSPARCIE
Wiele osób nie chce szukać wsparcia w leczeniu traumy. Proszenie o pomoc wiąże się z wieloma negatywnymi emocjami. Niektórzy uważają, że to czyni ich słabszymi lub że nikt nie może im naprawdę pomóc. Ale korzyści płynące ze wsparcia i pomocy w każdym procesie leczenia są niezaprzeczalne i należy z nich skorzystać.
Jeśli naprawdę chcesz wyleczyć się z traumy, musisz pozwolić sobie pomóc. Oto kilka sposobów na znalezienie wsparcia, aby rozpocząć proces leczenia:
- POZWÓL INNYM SIĘ DO SIEBIE ZBLIŻYĆ
Trauma z dzieciństwa często powoduje, że mamy trudności w relacjach z innymi ludźmi. Możesz czuć, że nie możesz zaufać innym lub twoja energia może zostać zmonopolizowana przez ciągłe utrzymywanie się w trybie przetrwania. Możesz preferować izolację lub czuć się nieswojo lub nawet przestraszona jakimikolwiek autentycznymi gestami dobroci, uczucia lub troski. Badania wykazały, że przebywanie z osobami, które Cię wspierają, może zwiększyć Twoje pozytywne myślenie w stosunku do siebie, ułatwiając tym samym wyleczenie z traumy. - SZUKAJ GRUP WSPARCIA
Istnieje wiele grup wsparcia dla osób z traumą z dzieciństwa. Jeśli czujesz się na to gotowa, możesz spróbować dołączyć do jednej z nich i znaleźć tam wsparcie ludzi, którzy doskonale rozumieją, przez co przechodzisz. Może to pomóc Ci poczuć się mniej samotną. Możesz nauczyć się nowych technik radzenia sobie z traumą, które pomogą Ci w procesie zdrowienia. - IDŹ NA TERAPIĘ
Znalezienie terapeuty, psychologa lub psychiatry specjalizującego się w traumie może być trudne i może zająć trochę czasu, zanim znajdziesz kogoś, z kim poczujesz się komfortowo. Ale ostatecznie proces leczenia traumy z dzieciństwa wymaga profesjonalnego wsparcia. Potraktuj to jako poważniejszą chorobę fizyczną. Nie powinno się przecież samej sobie robić operacji serca! Badania od dawna wykazują, że leczenie zespołu stresu pourazowego może być niezwykle efektywne, więc znajdź kogoś wykwalifikowanego do pracy z traumą. - POPROŚ O POMOC LEKARZA
Ludzie często nie zwracają uwagi na fizyczne objawy chorobowe, które mogą się pojawić lub współwystępować z traumą z dzieciństwa. Choć to niełatwe, poszukaj lekarza, który rozumie te skutki i może pomóc w leczeniu.
