Większość rodziców doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że dzieci powinny mieć jasno ustalone zasady i reguły, których będą przestrzegać. Nie wynika to wcale z ich zamiłowania do surowości i chęci „rządzenia” dzieckiem, ale z troski, w celu zapewnienia dzieciom poczucia bezpieczeństwa, nauczenia ich odróżniania dobra od zła i regulowania stosunków społecznych. Nie jest łatwo być konsekwentnym i ciągle wymagać, dlatego często odpuszczamy, przymykamy oko, machamy ręką na pewne sprawy i ulegamy prośbom najmłodszych. Są jednak rzeczy, przy których rodzice powinni upierać się mimo wszystko i być asertywnymi przy próbach negocjacji ze strony najmłodszych.
Dobre maniery
To wcale nie są staromodne zwyczaje i minione tradycje. Kultura osobista to coś, czego wymagać należy także i od dziecka – nie warto czekać aż zrozumie, dojrzeje, samo będzie chciało, wszak „czego Jaś się nie nauczył…”. Proszę, przepraszam, dziękuję. Dzień dobry i do widzenia. Grzeczne zachowanie się w sklepie, w stosunku do sąsiadów, nauczycieli, członków rodziny. Kultura osobista to cenny kapitał, z którym ruszamy w świat, nowe środowiska! Wyposażcie w nią swoje pociechy i sami dawajcie dobry przykład – maluchy najlepiej uczą się poprzez naśladowanie i obserwację dorosłych.
Kwestie zdrowotne i bezpieczeństwo
Ze zdrowiem nie ma żartów, także w przypadku dzieciaków. I wcale nie chodzi tutaj o ubieranie się w pięć warstw, pamiętanie o czapce 365 dni w roku i mycie rąk co pięć sekund. Chodzi o budowanie odpowiednich postaw i nawyków prozdrowotnych – bycia aktywnym ruchowo, korzystania z komputera, telewizora i innych sprzętów rozsądnie i z umiarem, dobre odżywianie się zamiast opychania „śmieciowym” i niezdrowym jedzeniem, unikanie nadmiernego ryzyka, typu zabawa piłą mechaniczną czy skoki z dachu wieżowca. Pewne kwestie zdrowotne i sprawy bezpieczeństwa nie podlegają negocjacjom i choćby dziecko prosiło, groziło i strzelało najlepszego focha w swojej karierze, to jako mądrzejsi i odpowiedzialni nie możemy się ugiąć.
Sen
Sen to jedna z podstawowych potrzeb każdego człowieka, a zwłaszcza tego małego, dlatego żelazna konsekwencja w tym obszarze jest wyrazem troski o dobro pociechy. Harcujące po nocach dziecko nie przyniesie nic dobrego – spróbujcie potem ściągnąć z łóżka takiego kilkuletniego „zombie” i zaprowadzić go rano do przedszkola. Koszmar i stanowczo zbyt dużo nerwów dla obu stron! Rodzice powinni w miarę możliwości ustalić rytm dnia dziecka i porę, o której powinno być w łóżku, a potem pamiętać o stworzonych zasadach i nie zmieniać ich bez potrzeby. Jasne, wakacje czy święta to zupełnie inna bajka, ale dziecko powinno wiedzieć, że to wyjątkowe sytuacje i w normalne dni nie ma pola do negocjacji. Wyspane dziecko, to zdrowe, radosne i gotowe do nauki dziecko!
Ponoszenie odpowiedzialności
Można wychować dzieciaki w poczuciu, że wszystko za nich naprawimy, wiele ujdzie im płazem, pewne sprawy można zlekceważyć, ale takim postępowaniem działamy na własną szkodę. Ogólnie przyjęte zasady i reguły – w szkole, później w pracy, w środowisku społecznym – należy respektować, bowiem porządkują one relacje z innymi i ułatwiają nam życie. Obowiązki, których się podjęliśmy, to też nie zabawa, trzeba się z nich wywiązywać (np. opieka nad zwierzęciem, uczestnictwo w zajęciach dodatkowych, pomoc w organizacji uroczystości szkolnej), bo ktoś na nas liczy, ktoś czeka, komuś daliśmy słowo. Jesteśmy odpowiedzialni za siebie, swoje rzeczy, osoby w naszym otoczeniu, a każde nasze działanie niesie ze sobą pewne skutki i konsekwencje.
Szacunek i życzliwość wobec innych
Każdemu człowiekowi należy się szacunek – tak po prostu, bez żadnej konkretnej przyczyny, bez zasług. To bardzo ważne, by dzieci wiedziały, że plotkowaniem, wyzywaniem, odrzucaniem i wykluczaniem z towarzystwa wyrządzają komuś krzywdę. Nie powinno być tolerancji dla wyśmiewania się z innych, obrażania, czy stosowania jakiejkolwiek przemocy. Nauka takiego zachowania zaczyna się od domu rodzinnego – od relacji z rodzeństwem i rodzicami – i jest jednym z najistotniejszych aspektów rodzicielstwa. Do innych należy odnosić się życzliwie i z sympatią, a odpowiedzą nam tym samym. Poza tym, ludzie którzy są życzliwi wobec innych i patrzą na świat z serdecznością, cieszą się dużo szczęśliwszym życiem, a przecież tego właśnie pragną rodzice dla swoich dzieci.
