Sernik to moje dzieciństwo. Sernik to Babcia w Sandomierzu. To zapach unoszący się po całym domu – sygnał dla nas, że będzie wieczorem uczta. „Sernika nie je się na gorąco!”- Babcia odganiała nas jak muchy, które na oślep lecą do słodkiego. „Zagadaj ją – szeptał mój starszy kuzyn Bartek, a ja zajmę się sernikiem”. Potem już tylko westchnienie Babci i ten sam tekst „A róbta co chceta”. Lubiłam gorący, lubiłam zimny, każdy. To tradycyjny przepis na sernik (uwielbiam te nowe z mascarpone i białej czekolady, ale dla mnie prawdziwy sernik to tylko TEN). W wielkim sekrecie dzielę się z wami moim przepisem.
Przygotować:
- 1 kg sera mielonego lub w pudełku twaróg sernikowy typu Piątnica
- 6 jajek
- 150 g masła
- 3-4 ziemniaki
- 2 torebki cukru waniliowego
- 1/2 szklanki cukru
- skórka pomarańczowa (1 opakowanie)
- rodzynki (1 opakowanie)
Archiwum prywatne
Przepis:
- Ziemniaki obieramy i gotujemy
- Zalewamy gorącą wodą rodzynki i skórkę by zmiękły
- Do miski wrzucamy ser, roztopione masło, cukier waniliowy i cukier biały, 6 żółtek i ziemniaki. Miksujemy wszystko razem.
- Miksujemy pianę z białek osobno
- Wrzucamy ubitą pianę z białek do reszty plus rodzynki i skórkę.
- Wylewamy do formy posmarowanej uprzednio masłem i bułką tartą
- I o to cała filozofia 🙂
Archiwum prywatne
- Pieczemy ok 45 minut w temp 180 stopni Celsjusza, przykrywając folią wierzch po około połowie czasu
- Czekamy aż wystygnie i… do dzieła!
Archiwum prywatne
Polecam wszystkim Rodzicom szykującym Komunię (jak ja!). Smacznego!!!
Archiwum prywatne
PS. Dziękuję firmie Silit za przepiękną formę na ciasto! Jest świetna, jeśli jeszcze nie znacie – koniecznie zajrzyjcie do Silita.
Archiwum prywatne
