13. rocznica ślubu. To właśnie dziś. 13 lat temu powiedzieliśmy sobie „tak”. W obecności świadków i 1,5-rocznej córeczki. Skromna kolacja, zamiast wystawnego weseliska. Ja w garniturze, zamiast w sukni ślubnej. Oboje zakochani, nakręceni na siebie nawzajem i na wspólne życie. Razem już wtedy od czterech lat. Zaczynaliśmy wszystko od zera. Nie było taryfy ulgowej. Studia, praca, malutkie dziecko. „Łatwo” – tego słowa w naszym słowniku nie było. Ale były inne: miłość, determinacja, chęci, zaangażowanie, walka, jutro, przyszłość, my. I wygraliśmy, choć było tak cholernie trudno momentami, że dziw bierze, że się nie poddaliśmy. Jak „udało” nam się tego dokonać? Jak to jest, że wciąż jesteśmy naprawdę razem i jest coraz lepiej? Jak przetrwać próbę czasu?
Kilka dni temu całowaliśmy się pierwszy raz od nie wiem kiedy. Od dobrych dwóch lat, może ciut więcej, stosuję wypracowaną w bólach zasadę nie życia myślami o tym, jaki syf zostawił po sobie na kuchennym blacie. Od czasu do czasu on pisze mi nagle, najczęściej kompletnie od czapy, że o mnie pomyślał. Co jeszcze?
Wymiarów szczęśliwej (i długiej) miłości
Pozytywne myśli o sobie nawzajem
Zatrzymaj się teraz na moment i pomyśl o swoim partnerze. Jaka to była myśl? Coś miłego, czy raczej skoczyło ci ciśnienie i otworzył się nóż w kieszeni? Badania naukowców mówią, że pary, które mogą się poszczycić długim wspólnym związkiem, nie są małostkowe i, mówiąc kolokwialnie, nie czepiają się szczegółów. Nie żyją nimi, nie skupiają się na negatywnych myślach o tej drugiej osobie.
Oczywiście to nie jest tak, że spijamy sobie z dzióbków! Miłość to nie pluszowy miś, jak śpiewają Happysad. Oczywiście, że mój mąż nie sprząta po sobie, nie wkłada garów do zmywarki, nie wyciera blatu, nigdy nie wie, gdzie położył klucze/książkę/okulary/kapcie. Oczywiście, że marudzi, jest wkurzający. I co z tego? Dlaczego miałabym żyć tylko tym. Już po latach wiem, że moje marudzenie, wkurzanie się, płacze, nie mają sensu – trują tylko mnie, a w dodatku sama siebie takiej nie cierpię. Wymazuję to gumką myszką z pamięci zatem. Jeśli koncentrowałabym się na tym co mnie wpienia, to te zapodziane klucze urosłyby do rozmiarów słonia. Nie da się żyć ze słoniem w dużym pokoju, nie da się żyć z kimś, kto cię na każdym kroku wkurza. Więc robię wszystko, żeby się nie wkurzać. I jeśli na zawołanie mam się zatrzymać i pomyśleć o moim mężu, to widzę, jak maszerujemy dziarsko brzegiem morza, kuląc się po naporem sztormowego wiatru.
Złość oddala od szczęścia. Niech się zatem lepiej sama oddali. Czym prędzej.
Myślenie o sobie, kiedy nie jesteśmy razem
Mój mąż nauczył mnie fajnej rzeczy. Czasem ni z gruszki, ni z pietruszki dostaję od niego wiadomość w ciągu dnia. Pozornie nic nie znaczącą, jakieś serduszko, podziękowanie za pudełka do pracy, cokolwiek. Rzadko, bardzo rzadko nawet, ale tym bardziej zawsze o tym pamiętam. I też tak robię. Nawet jeśli wiem, że nie odbierze jej od razu, bo nie ma czasu w pracy. Ale w końcu kiedyś ją zobaczy i będzie mu miło.
Wiem, że myślimy o sobie, kiedy nie jesteśmy razem, kiedy nie jesteśmy obok siebie. W pracy, na spacerze z psem, kiedy wyjeżdżamy gdzieś osobno. Zastanów się przez chwilę, czy myślisz o nim, kiedy nie masz go w zasięgu wzroku? Nie obsesyjnie, ale czy czasem nagle wpada ci do głowy jakieś wspólne wspomnienie, albo po prostu przed oczami pojawia się obraz jego twarzy – może uśmiechniętej, może zamyślonej, może jakaś sytuacja, kiedy ukradkiem przyglądałaś się, jak coś robił, pochłonięty tym bez reszty. Albo że właśnie nie jesteś na wyjeździe służbowym, ale z nim pod rękę zwiedzasz Bydgoszcz? Jeśli tak, to super – zakochanie trwa!
Mała obsesja?
Im większa miłość, tym większą część życia zajmuje myśl o drugiej połówce. Intensywność tych myśli idzie w parze z intensywnymi uczuciami. Smażysz kurczaka i ciepło myślisz o jego śmiechu, wymieniasz koło – i dumnie wyobrażasz sobie jakie na nim zrobisz wrażenie, prasujesz koszulę – i już widzisz jak ona uśmiecha się na ten widok. Chyba możemy przyjąć, że ktoś, kto nie kocha nie zaprząta sobie myśli partnerem w kolejce po masło czy podczas szorowania glazury. Pielęgnujcie to jak najdłużej – najłatwiej to robić, gdy myśli są pozytywne (patrz pkt. 1)
Wspominanie pierwszych motyli w brzuchu
Pamiętasz te pierwsze momenty, kiedy się poznaliście? Jeśli tak, świetnie! Ja wciąż pamiętam pierwszą wspólną noc – nocował u mnie i mojej współlokatorki na materacu na podłodze. Później okazało się, że oboje nie mogliśmy tej nocy zasnąć, tak nas do siebie ciągnęło, ale żadne nie miało śmiałości tak od razu, po pierwszym czy drugim spotkaniu, wyciągnąć ręki… 🙂
Psychologowie mówią, że problemy w skupieniu się na innych rzeczach podczas rozmyślań o miłości swojego życia nie mijają z wiekiem. Jeżeli bez trudu możesz odłożyć na bok myśl o niej/o nim oznacza to, że niestety nie zajmuje zbyt istotnie twojej uwagi, nie dominuje w twoich myślach.
Podejmowanie wyzwań i kolejne wspólne „pierwsze razy”
To szczególnie ważny aspekt dla mężczyzn – wspólne hobby, pasja. W miłości „długoterminowej” bardzo ważne jest pewne podobieństwo – to pomaga obrać wspólny cel i dążyć do szczęścia. Jeżeli wspólnie wyruszycie po zwycięstwo, pokonacie jakąś barierę, osiągnięcie cel – wzmocnicie wasz związek (i nikt nie będzie ponosił kosztów pt.: „tyle dla niej/dla niego robię/poświęcam”).
Ileż razy słyszałam: musimy coś razem robić, marzę o tym, że jedziemy sobie razem gdzieś na rowerach/że chodzimy razem na siłownię/że coś tam, coś tam. Nie było łatwo, bo jesteśmy jednak bardzo różni, ale się udało coś wspólnego znaleźć – ja się przekonałam do górskich wędrówek, on do wspólnego czytania książek w deszczowe niedziele i wejścia na żaglówkę. Można? Można!
Spędzanie razem czasu
Brzmi banalnie? Oczywiście. Ale niech pierwszy rzuci kamieniem ten, kto po kilku latach w związku nie zauważa, że tego wspólnego czasu, wbrew pozorom, mamy coraz mniej. Praca, praca, dzieci, zakupy, dom, czasem jakieś hobby, potrzeba bycia też osobno. To co na początku tak oczywiste i naturalne, nagle staje się wartością nie do przecenienia. Młodzi zakochani chcą wszystko robić razem, okazuje się, że „starzy zakochani” również. I choć życie samo weryfikuje ten czas do zagospodarowania, to chęć i potrzeba pozostaje. Wspólny remont czy prace domowe są tak samo ważne jak razem obejrzany film.
Zakochani z długim stażem po prostu dążą do zaspokojenia swojej potrzeby ukochanej osoby (zawsze).
Wyrażanie uczuć inaczej niż słowami
Buziaki na powitanie i pożegnanie, dotknięcie dłoni, pogłaskanie po plecach, szybki uścisk. Bez nich nawet namiętne uczucie może nagle zgasnąć. Niedostępność wcale nie podsyca związku. Na tym etapie nawet drobne fizyczne gesty są polisą dla partnera – transparentem mówiącym – jestem, kocham i to się nadal nie zmieniło. Mało tego, jest to też sygnał, że nie tylko tę czułość dajemy drugiej osobie, ale i sami jej potrzebujemy i do niej dążymy.
Kilka dni temu, podczas wspólnego wyjazdu, uświadomiliśmy sobie, że nie pamiętamy, kiedy się całowaliśmy. Tak normalnie, jak na randce. Nie tam buziaki przy wręczaniu kwiatków na urodziny, normalne całowanie. I zaczęliśmy natychmiast. Ludzie, płakaliśmy ze wzruszenia, serio.
Czy dbanie o relację jest pracochłonne? Tak. Czy wymaga uważności na partnera? Tak. Ale co to tak naprawdę znaczy? Przed tymi pytaniami Gottamowie stawali tak często, że w końcu postanowili przeprowadzić badania, które miały na celu dać tym ogólnikom prawdziwe życie.
Obserwacja par sprawiła, że udało im się wysnuć teorię, że poświęcając zaledwie sześć godzin tygodniowo i pamiętając o sześciu prostych rytuałach można znacznie poprawić i wzmocnić swój związek. Oto one:
Pozwalanie sobie na kochanie. Na cielesną miłość
Uczucie podniecenia czy zwykła reakcja ciała na bliskość tej jedynej/ tego jedynego. To również ważny składnik miłosnego eliksiru. jeżeli zamieniamy się w lód, sprawy mogą się komplikować. Taka cielesna ekscytacja, jeżeli chcemy nadal być zakochanym po latach, musi mieć swoją przestrzeń. A co jej nie sprzyja? Wszystko z punktu pierwszego: podsycanie złości czy wrogości o ten nieszczęsny niepowieszony papier toaletowy, walka w imię „ja ci pokażę”. Miłosną ekscytację zawsze można próbować przywrócić, dbając o codzienną bliskość. Jednak trudno się skupić na dreszczu na plecach, gdy w głowie mamy tylko jedną myśl: „no tak, świetnie, pogłaszcz mnie jeszcze, to na pewno zapomnę, że znów nie mogłeś odebrać dzieci ze szkoły…”.
Dbanie o seks
Nie ma miłości bez seksu – ani seksu bez miłości (nie łapmy się proszę tutaj za wyjątki i słówka). I również badania potwierdzają tę zależność. Zaniedbywanie spraw łóżkowych to zaniedbywanie miłości i, co za tym idzie, całej relacji. Pary, które dbają o swoją miłość i są zakochane – kochają się częściej, a im częściej się kochają tym są sobie bliższe. Tak to działa i już.
- „Jeszcze pranie… oby szybko skończył”. 7 myśli, które przebiegają kobietom przez głowy podczas seksu
Pozwolenie sobie na bycie szczęśliwym
Na pewno skorzysta na tym twoja miłość. I choć nauka nie jest wstanie odpowiedzieć na pytanie, czy to szczęśliwy kochają mocniej – czy też mocniej kochający są bardziej szczęśliwi, możemy zgodnie powiedzieć, że prawdziwa miłość i szczęście doskonale do siebie pasują. A jak być szczęśliwym? Czasem trzeba sobie pomóc i się tego nauczyć, ale pracując nad swoim szczęście, robi się całkiem niezłą „robotę” dla reszty świata!
Chcesz wiedzieć, gdzie on/a jest – to naturalne
Jest ci ta wiedza potrzebna, inaczej odczuwasz niepokój. I oczywiście nie popadajmy znów w skrajność i chorobliwe stany kontrolowania drugiej osoby, ale zwyczajnie, jeśli kogoś kochasz i jest ważną częścią twojego życia zastanawiasz się czy już bezpiecznie dojechał na miejsce, dlaczego tak długo nie wraca, jeżeli wyjeżdża na dłużej, to gdzie i po co. To naturalna potrzeba osób zakochanych. Tak samo jak każda troska o bliska osobę. A jeśli jest ci wszystko jedno i w ogóle cię to nie interesuje, to… już sama chyba wiesz, co to oznacza.
