Spotykasz go i masz wrażenie, że wasza relacja jest od samego początku wyjątkowa. Spędzasz dni, tygodnie i miesiące żyjąc sielanką. Kochasz i jesteś kochana. Aż nagle, niespodziewanie przychodzi moment, który wywraca twoje życie do góry nogami. Ten mężczyzna obok ciebie jest kimś innym niż jeszcze poprzedniego dnia. Nie poznajesz go, nie rozumiesz co się stało. Ktoś, kto jeszcze wczoraj był czułym, opiekuńczym partnerem zmienia się w potwora. Od tej pory wasz związek zamyka się w cyklach: kilka miesięcy sielanki, kilka tygodni piekła. Wiesz już, że przyczyna jest jedna: zaburzenia osobowości.
Odejść? Zostać? Czy dasz radę to udźwignąć? Czy warto? Czy możesz mu jakoś pomóc? Czy ten związek ma w ogóle sens? Tysiące pytań pojawia się w twojej głowie. Pytań, na które nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Każda choroba, każdy związek, każda sytuacja powinna być rozpatrywana indywidualnie. Jest jednak kilka wskazówek, które mogą pomóc wam oswoić się nieco z sytuacją, w której się znajdujecie.
12 wskazówek dla tych, których partnerzy cierpią na zaburzenia osobowości
Zrozum zaburzenie
Zrozumienie zaburzenia oznacza poznanie, w jaki sposób wpływa ono na tę konkretną, kochaną przez nas osobę. Obserwuj zachowanie partnera, zobacz, co i w jaki sposób wpływa na pogorszenie jego stanu, a co go poprawia.
Zachęcaj do leczenia
Daj partnerowi poczucie, że on jest akceptowany, ale jego zachowania, które naruszają twoje granice – nie. Rozmawiaj o terapii, o możliwej pomocy. Pokaż, że ci zależy na jego zdrowiu, na nim, na was.
Bądź szczera
Nie udawaj, że nie widzisz problemu, nie „przeczekuj” trudniejszych momentów. Szczerość oznacza szacunek – dla siebie i dla niego.
Bądź obecna
Słuchaj, podtrzymuj więzi z ukochaną osobą, pokazuj, że ci zależy, że jesteś. Nie ignoruj próśb o pomoc, razem szukajcie rozwiązań.
Nie udawaj super bohatera
Jesteś tylko człowiekiem. Nikt nie wymaga od ciebie poświęcenia, w sytuacji, której zwyczajnie nie jesteś w stanie unieść. Zastanów się, czy naprawdę możesz być w tym związku, czy podejmiesz walkę o zdrowie partnera i dobry związek, czy raczej uważasz, że cię to zniszczy.
Nie zaniedbuj swojego poczucia bezpieczeństwa
Nie pomożesz ukochanej osobie, jeśli nie masz poczucia wsparcia z zewnątrz i jeśli obezwładnia cię lęk. Nie zapominaj o sobie, rozmawiaj o swojej sytuacji z bliskimi.
Pamiętaj, że każdy jest odpowiedzialny za siebie
Nie tłumacz i nie usprawiedliwiaj w nieskończoność partnera. Nie wymyślaj wymówek, nie okłamuj jego szefa. Nie chroń go w każdej trudniejszej sytuacji.
Miej świadomość, że on się boi
Istotnym elementem zaburzeń osobowości jest intensywny i wszechobecny lęk przed porzuceniem. Nawet w trakcie emocjonalnych wybuchów, które zdają się pojawiać „znikąd”. Nigdy nie używaj argumentu „jeśli nie przestaniesz, odejdę”.
Uwolnij się od negatywnych oczekiwań
Nie „żyj” chorobą. Nie oczekuj stale najgorszego. To negatywne oczekiwanie na „katastrofę” wyczerpuje energetycznie.
Przestań porównywać
Zaburzenia osobowości u każdej, dotkniętej nimi osoby, przebiegają inaczej. Nie sugeruj się tym, co przeżyli twoi znajomi. Nie spodziewaj „tego samego” jeśli zdecydujesz się zostać.
Nie żyj marzeniami
Może być „różnie”. Bądz przygotowana na sukcesy i porażki, ale nie żyj iluzją. Lepiej pochodzić do tej sytuacji realistycznie.
Zobacz to, co dobre
Osoby z zaburzeniami osobowości mają niezwykłe zdolności do wyczuwania emocji innych, odznaczają się specyficznym poczuciem humoru. I to nieprawda, że nie potrafią kochać.
Na podstawie: pro.psychcentral.com
