Łysienie plackowate to jedna z częstszych przyczyn wypadania włosów. Choć dotyka osoby w każdym wieku, to najczęściej zmagają się z nim młode osoby – poniżej 30. roku życia. Czym dokładnie jest łysienie plackowate i jakie są jego objawy?
Łysienie plackowate – przyczyny
Gęste, zdrowe i bujne włosy są marzeniem każdego. Niestety, szacuje się, że najczęstszą przyczyną wypadania włosów u osób przed 30. rokiem życia jest łysienie plackowate. To przewlekła choroba skórna, której przyczyny do końca nie zostały poznane. Najprawdopodobniej ma ona podłoże autoimmunologiczne – nieprawidłowości prowadzą do autoregresji błędnie funkcjonującego układu odpornościowego, który meszki włosowe uznaje za „obce”, a w konsekwencji atakuje je. Meszki włosowe zostają uszkodzone, włosy przerzedzają się i zaczynają wypadać. Nadmierne wypadanie włosów może być również dziedziczone, choć nie jest to regułą. Łysienie plackowate, będące wynikiem stanu zapalnego w organizmie, towarzyszy różnego rodzaju chorobom np. zapaleniu tarczycy, atopowemu zapaleniu skóry czy cukrzycy typu 1. Z chorobą zmagają się również niektóre osoby z zespołem Downa (około 10 proc. osób).
Wyświetl ten post na Instagramie
Łysienie plackowate – objawy
Objawy łysienia plackowatego są dość charakterystyczne. Pierwsze sygnały zwiastujące chorobę najczęściej pojawiają się w dzieciństwie lub młodym wieku. Włosy na głowie, zaroście na twarzy lub innych owłosionych miejscach na ciele, zaczynają wypadać. Pierwsze ogniska łysienia plackowatego kształtem przypominają monetę. Z czasem pojawiają się kolejne, większe ogniska przypominające plamy o średnicy od 5 do 10 cm. Obserwujemy je nie na całej głowie, ale na ograniczonej powierzchni. Choć łysienie plackowate zazwyczaj pojawia się w wyniku stanu zapalnego, to nie towarzyszą mu objawy dla niego typowe np. rumień na skórze głowy. Niekiedy pojawia się swędzenie skóry łysiejącego miejsca. Szacuje się, że około 15-25 proc. chorych traci wszystkie włosy na głowie.
Zobacz również: Łysienie to nie tylko męski problem. Wszystko, co musisz wiedzieć o wypadaniu włosów
Rodzaje łysienia plackowatego
Łysienie plackowate może przybierać różne formy, dlatego też dzielimy je na:
- Całkowite – utrata wszystkich włosów na głowie,
- Uogólnione – utrata wszystkich włosów na całym ciele,
- Wieloogniskowe – wyraźne odgraniczenie łysiny w więcej niż jednym miejscu,
- Ogniskowe – ognisko łysienia występuje w obrębie jednej partii ciała,
- Złośliwe – utrata włosów i brak tendencji do ich odrastania,
- Pasmowate – utrata włosów charakterystycznymi pasmami wokół głowy – okolice skroniowe, potyliczne i czołowe,
- Rozlane – równomierna, niebliznowaciejąca utrata owłosienia skóry głowy. Wyodrębnienie poszczególnych ognisk jest niemożliwe.
Łysienie plackowate może mieć charakter:
- nawrotowy – włosy wypadają, przestają wypadać, odrastają, a po pewnym czasie ponownie zaczynają wypadać,
- przewlekły – włosy wypadają cały czas, bez żadnej przerwy.
Łysienie plackowate – typy
Łysienie plackowate może charakteryzować się wieloletnim okresem trwania choroby. Jeśli schorzenie trwa dłużej niż dwa lata i wykazuje przewlekłą postać, to rokowania są gorsze. Ze względy na aspekt prognostyczny wyróżnia się cztery typy łysienia:
- typ pospolity – wyróżnia się szybkim pojawieniem i samoistnym ustępowaniem zmian,
- typ atopowy – występuje u osób z wywiadem atopowym, u których łysienie najczęściej jest rozległe,
- typ kombinowany – odnosi się do osób ze współistniejącymi zaburzeniami narządów wewnątrzwydzielniczych np. tarczycy,
- typ hipertoniczny – ogniska zlewają się w większą całość.
Jak przebiega leczenie?
Leczenie łysienia plackowatego nie ma jednego, konkretnego i dającego sto procent gwarancji schematu. Leczenie jest trudne, długotrwałe, zależne od wieku i nasilenia choroby. W sporadycznych przypadkach włosy samoistnie przestają wypadać i zaczynają odrastać. By umożliwić włosom jak najszybszy odrost trycholog może zalecić:
- Mezoterapię igłową – systematyczne wstrzykiwanie substancji odżywczych do komórek włosa.
- Mezoterapie mikroigłową – systematyczny zabieg nakłuwania skóry głowy specjalnym wałeczkiem. Pacjent wykonuje go samodzielnie w domu.
- Krioterapię – miejscowe schładzanie tkanek skóry głowy zalecane jest sporadycznie. Nadmierne obniżanie temperatury może uszkodzić meszki włosowe.
- Stosowanie silnych preparatów na porost włosów – np. minoksydyl (płyn do skóry głowy pobudzający porost włosów, oparty na 5 proc. minoksydylu).
- Systematyczne naświetlanie skóry głowy wyselekcjowanymi promieniami UVA.
