Go to content

Kalendarz pyleń. Sprawdź, kiedy zaczynają pylić różne gatunki roślin

Choć niektóre rośliny zaczęły pylenie już w lutym (zima w tym roku była bardzo delikatna), to właśnie teraz zaczyna się dla alergików pełną parą – sezon koszmarów. Sporo drzew rozpoczyna właśnie sezon pylenia i niestety, prędko się on nie skończy. Jak przetrwać ciepłe miesiące z alergią wziewną.

W Polsce sezon na „pyłki” rozpoczyna się już  w lutym, a jeśli zima była „lekka” pierwsze pylenia (leszczyna i olsza) mogą pojawiać się już pod koniec stycznia.

Pylenie drzew i traw najpierw rozpoczyna się w Polsce południowo-zachodniej, nieco później w rejonie północno-wschodnim. A w czym może pomóc taki kalendarz? Przede wszystkim warto wiedzieć, kiedy i gdzie unikać szkodliwych dla nas pyłków, a jeśli to niemożliwe, przygotować się na sezon pylenia jak najlepiej. Warto rozważyć odczulanie wciąż zaniedbywaną w naszym kraju metodę walki z alergiami.

Najczęstszymi dolegliwościami jest alergiczny nieżyt nosa oraz alergiczne zapalenie spojówek. Wbrew pozorom najwięcej kłopotu sprawiają nam niepozorne rośliny, pozbawione efektownych kwiatów.

Kalendarz pyleń. Sprawdź, kiedy zaczynają pylić różne gatunki roślin

Należy pamiętać, że kalendarz pyleń jest orientacyjny. W zależności od regionu oraz pogody, stężenie pyłków przybiera różne natężenie. Jeśli masz alergię, sprawdzaj regularnie prognozę pylenia.


 Źródła: claritine.pl, hellozdrowie, alergie.mp.pl,*Wikipedia

Kalendarz pyleń. Sprawdź, kiedy zaczynają pylić różne gatunki roślin Fot. iStock

1/16 🍃KALENDARZ PYLEŃ - PODZIAŁ WEDŁUG MIESIĘCY

kalendarz pylen

Fot. iStock

2/16 🍃KALENDARZ PYLEŃ - PODZIAŁ WEDŁUG GATUNKÓW ROŚLIN

SPIS TREŚCI

Leszczyna

Olsza

Brzoza

Topola

Dąb

Trawy

Babka

Szczaw

Pokrzywa

Komosa

Bylica

Ambrozja

Cladosporium

Alternaria

Fot. iStock

3/16 LESZCZYNA

1

„Leszczyna (CorylusL.) – (orzech laskowy) rodzajdrzew i krzewów klasyfikowany w różnych systemach do rodziny brzozowatych lub leszczynowatych. Należy tu 15 gatunków występujących na obszarach umiarkowanych Europy, Azji i Ameryki Północnej. Gatunkiem typowym jest Corylus avellana[2].*

*Wikipedia

 

Fot. iStock

4/16 OLSZA

2

„Olsza, olcha (Alnus Mill.) – rodzaj drzew i krzewów z rodziny brzozowatych (Betulaceae A. Gray). Według różnych źródeł zalicza się do niego od 25[3] do 44 gatunków[4]. Występują one naturalnie w strefie umiarkowanej i borealnej półkuli północnej, za wschodzie jej zasięg występowania dociera do indyjskiego stanu Asam i Azji Południowo-Wschodniej[5][3]. Gatunkiem typowym jest A. glutinosa (L.) Gaertn[2]. Wszystkie gatunki olszy mają brodawki korzeniowe, w których żyją bakterie promieniowce z rodzaju Actinomycetes, mające zdolność asymilowania wolnego (atmosferycznego) azotu. Dzięki temu poprawiają on jakość gleby (szczególnie olsza szara), w związku z czym często są uprawiane jako przedplon[6].*

*Wikipedia

Fot. iStock

5/16 BRZOZA

3

„Brzoza (Betula L.) – rodzaj drzew i krzewów należący do rodziny brzozowatych. Obejmuje trudną do sprecyzowania liczbę gatunków, ponieważ w obrębie rodzaju łatwo powstają mieszańce międzygatunkowe o trudnym do ustalenia statusie taksonomicznym. Wyróżnia się zazwyczaj ok. 30–60 gatunków[3], ale też w niektórych bazach taksonomicznych za zaakceptowane uznaje się już ponad 100 gatunków[4].*

*Wikipedia

Fot. iStock

6/16 TOPOLA

4

„Topola (Populus L.) – rodzaj drzew z rodziny wierzbowatych (Salicaceae Mirb.). Zalicza się do niego 35 gatunków[2], spośród których typowym jest Populus alba L.[3]. W Polsce występują trzy rodzime gatunki topoli: topola czarna, topola biała i topola osika. Topole czarna, biała i szara występują głównie w lasach łęgowych dużych dolin rzecznych, osika natomiast jest rozpowszechniona w lasach liściastych i mieszanych na terenie praktycznie całego kraju. Popularnym drzewem ozdobnym, ze względu na swój kolumnowy pokrój sadzonym zwłaszcza wzdłuż dróg jest topola włoska stanowiąca odmianę uprawną topoli czarnej. W uprawie często spotykane są także mieszańce topoli czarnej z gatunkami amerykańskimi, określane wspólnie mianem topoli kanadyjskiej. Inne topole sadzone często w Polsce należą do sekcji Tacamahaca. Pochodzą one z Ameryki Północnej oraz Azji i charakteryzują się wydzielaniem silnego, balsamicznego zapachu przez rozwijające się pąki i młode liście”.*

*Wikipedia

Fot. iStock

7/16 DĄB

5

„Dąb (Quercus L.) – rodzaj drzew, rzadziej wysokich krzewów, zaliczony do rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Należy do niego ok. 200 gatunków występujących prawie wyłącznie w strefie umiarkowanej półkuli północnej oraz w wyższych partiach gór strefy tropikalnej. Najdalej na południe występują na Wyspach Sundajskich. Gatunkiem typowym jest Quercus robur L.[2]. Dąb w Polsce osiąga zwykle wysokość do 50 m i pierśnicę do 2 m. Kończy cykl wzrostowy w wieku 120–200 lat, dojrzałość rębną osiąga w wieku 120 lat, żyje przeciętnie 600–1000 lat[3].*

*Wikipedia

Fot. iStock / IakovKalinin

8/16 TRAWY

6

Fot. iStock

9/16 BABKA

7

„Babka (Plantago L.) – rodzaj roślin z rodziny babkowatych. Kosmopolityczny, liczy około 250 gatunków występujących na całym świecie[2]. Gatunkiem typowym jest Plantago major L.[3].*

*Wikipedia

Fot. iStock

10/16 SZCZAW

8

„Szczaw (Rumex L.) – rodzaj roślin z rodziny rdestowatych. Obejmuje około 200 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całym świecie, zwłaszcza w strefach klimatu umiarkowanego. Rośliny z tego rodzaju bywają kłopotliwe do identyfikacji, gatunki są bardzo zmienne, do cech diagnostycznych niezbędnych do prawidłowego oznaczenia gatunków należą detale budowy kwiatów[4]. Występują na terenach ruderalnych, na brzegach wód, na terenach zalewowych zarówno nad rzekami, jak i wzdłuż wybrzeży morskich, na łąkach[5]. Niektóre gatunki są jadalne i wykorzystywane jako warzywo, zwłaszcza szczaw zwyczajny, ogrodowy i tarczolistny, inne gatunki są chwastami w uprawach lub wykorzystywane są leczniczo (np. szczaw kędzierzawy)[5].*

*Wikipedia

Fot. iStock

11/16 POKRZYWA

9

Pokrzywa (Urtica L.) – rodzaj jednorocznych roślin zielnych lub bylin[3] z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae Juss.). Należy do niej co najmniej 50 gatunków rozproszonych na całej kuli ziemskiej[4]. Rośliny niektórych gatunków dostarczają włókna i są jadalne[5]„.*

*Wikipedia

Fot. iStock

12/16 KOMOSA

10

Komosa (Chenopodium L.) – rodzaj roślin, należący w różnych systemach klasyfikacyjnych do rodziny komosowatych lub szarłatowatych (m.in. system APG III z 2009). Obejmuje ponad 100 gatunków spotykanych na całym niemal świecie, z czego w Polsce występuje ok. 30 gatunków, zarówno rodzimych, jak i zawleczonych lub uprawianych. Niektóre gatunki są jadalne. Ważną rośliną pokarmową, zwłaszcza w Ameryce Południowej, jest komosa ryżowa o jadalnych owocach. W przypadku innych gatunków jadalne są zwykle młode wierzchołki pędów (np. komosy strzałkowatej). Niektóre gatunki uprawiane są jako rośliny ozdobne, np. komosa olbrzymia[4]„.*

*Wikipedia

Fot. iStock

13/16 BYLICA

11

Bylica (Artemisia L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych, liczący 300 gatunków. Występują głównie na obszarach suchych klimatu umiarkowanego Europy, Azji i Ameryki Północnej[2]. Gatunkiem typowym jest Artemisia vulgaris L.[3]„.*

*Wikipedia

Fot. iStock

14/16 AMBROZJA

12

Ambrozja, d. bożybyt[3] (Ambrosia L.) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. Niegdyś ambrozja bylicolistna nazywano była bożybytem”.*

*Wikipedia

Fot. iStock

15/16 CLADOSPORIUM

13

Inaczej nazywany:

„Passalora fulva (Cooke) U. Braun & Crous – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. U pomidorów wywołuje chorobę o nazwie brunatna plamistość liści pomidora[2]. Gatunek kosmopolityczny, występujący poza Antarktydą na wszystkich kontynentach, a także na wielu wyspach[3]. Pasożytuje głównie na pomidorze. Rozprzestrzenia się przez zarodniki, które mogą być przenoszone przez wiatr lub krople deszczu. Mogą one przetrwać na nasionach, resztkach roślin lub na konstrukcjach szklarniowych nawet do 12 miesięcy[2]„.*

*Wikipedia

Fot. iStock

16/16 ALTERNARIA

14

„Alternaria Nees – rodzaj grzybów workowych z klasy Dothideomycetes. Należy do niego kilkaset gatunków[1]. Grzyby mikroskopijne, saprotrofy lub pasożyty. Niektóre są endemitami, większość jest szeroko rozprzestrzeniona na całym świecie[2]„.*

*Wikipedia