Go to content

Już wiemy, że obfite miesiączki to nie „taka uroda” – finał kampanii „Niemoc obfitości”

Kampania „Niemoc obfitości” miała pomóc zrozumieć kobietom szerszy kontekst kobiecości, a szczególnie zdrowia menstruacyjnego. Zwrócenie uwagi na obfitość miesiączki, znacząco może wpłynąć na jakość życia każdej kobiety. Świadomość niepokojących objawów daje szansę na spokojniejszą codzienność, którą można osiągnąć dzięki szybszej diagnozie choroby von Willebranda. Cieszymy się, że ponad 2 mln kobiet dowiedziało się o zaburzeniach krzepnięcia krwi i chorobie von Willebranda! Wszystkie zrozumiałyśmy, że obfita miesiączka to nie „naturalna konieczność” czy „taka uroda”. Pamiętajmy, że 9/10 z nas nie zostało zdiagnozowanych – dowiedz się więcej o chorobie von Willebranda i zbadaj się!

„Jesteś kobietą, musi lecieć”, „prawdziwa kobieta ma obfity okres”, „jak dobrze krwawisz, to znaczy, że żyjesz”… Niemal każda kobieta słyszy takie stereotypy każdego miesiąca. Przyzwyczaiłyśmy się do tego, że tak musi być. Przyzwyczaiłyśmy się do faktu, że podczas miesiączkowania czujemy się źle. Przyzwyczaiłyśmy się do tego, że jesteśmy w tym same, mamy gorsze dni, jesteśmy gorsze…

Kiedy można mówić o obfitych miesiączkach?

Obfite miesiączki (hypermenorrhoea), to sytuacja, która odbiega od przyjętej przez specjalistów normy. Prawidłowa miesiączka u kobiety w wieku rozrodczym pojawia się średnio co 28 (najczęściej w przedziale 21–35 dni) i trwa od 2 do 6 dni. Co ważne, średnia utrata krwi podczas okresu może wynosić do 60 ml, maksymalnie 80 ml. Ilość traconej krwi jest indywidualną sprawą organizmu i zależy również od długości cyklu. Nastolatki oraz panie w okresie okołomenopauzalnym mogą krwawić nieregularnie, mniej lub bardziej obficie, co uznane jest za stan prawidłowy. Statystyki mówią, że na występowanie obfitych miesiączek skarży się nawet 14% pacjentek.

 

Obfite miesiączki to krwawienia, podczas których kobieta traci więcej, niż 80 ml krwi. Niepokój powinny wzbudzić następujące sytuacje:

  • Konieczność wymiany jednej lub więcej podpasek lub tamponów co godzinę
  • Konieczność stosowania podwójnej ochrony tampon + podpaska / kubeczek + podpaska
  • Konieczność zmiany podpasek / tamponów w nocy
  • Krwawienie dłużej niż tydzień
  • Duże skrzepy krwi
  • Konieczność ograniczenia codziennych czynności z powodu krwawienia
  • Objawy anemii, takie jak zmęczenie lub duszność

Choroba von Willebranda jest jedną z najczęściej występujących wrodzonych skaz krwotocznych. To zaburzenie krzepnięcia krwi charakteryzujące się skłonnością do wydłużonych lub nadmiernych krwawień. Czym objawia się choroba von Willebranda, jakie są jej przyczyny i co warto o niej wiedzieć?

Częstość występowania skaz krwotocznych jest bardzo różna, choć w zasadzie mogą one dotknąć każdego, bo zarówno kobiety, jak i mężczyźni mogą mieć niedobory któregoś z czynników krzepnięcia. Ale rzeczywiście nie są one dobrze znane, a co więcej, okazuje się, że nawet niektórzy lekarze nie biorą pod uwagę takiej diagnozy, mimo wyraźnych objawów, na które skarżą się pacjenci. Najczęstsza wrodzona skaza krwotoczna to choroba von Willebranda, stwierdza się ją nawet u 1-2 procent osób – mówi dr Ewa Stefańska-Windyga.

Wyróżnia się trzy typy choroby:

Typ 1 – jest najczęściej spotykanym typem choroby von Willebranda –(ok 75 proc. wszystkich przypadków). Spowodowany jest łagodnym lub umiarkowanym niedoborem czynnika von Willebranda. U części pacjentów obserwuje się wtórny niedobór czynnika VIII krzepnięcia krwi. Objawy skazy są zazwyczaj bardzo łagodne, jednak niekiedy może dojść do poważnego krwotoku (np. po porodzie, po zabiegu operacyjnym). Choroba dziedziczona jest w sposób autosomalny, dominujący.

Typ 2 – czynnik von Willebranda produkowany jest w prawidłowej ilości, ale zaburzona jest jego struktura. W wyniku defektu jakościowego czynnik nie działa prawidłowo. W zależności od rodzaju defektu wyróżnia się podtypy choroby – 2A, 2B, 2M i 2N – dziedziczone w sposób autosomalny, recesywny lub dominujący. Osoby z typem 2 choroby von Willebranda zwykle mają istotną skłonność do krwawień.

Typ 3 – to najrzadziej występujący typ choroby, który jest zwykle rozpoznawany we wczesnym dzieciństwie. Cechuje się całkowitym lub niemal całkowitym brakiem czynnika von Willebranda we krwi, czemu towarzyszy duży niedobór czynnika krzepnięcia VIII. Typ 3 jest najcięższą postacią choroby, dziedziczy się w sposób autosomalny recesywny, a objawy skazy krwotocznej są bardzo poważne. U pacjentów z tą postacią choroby von Willebranda mogą pojawić się nie tylko krwawienia pourazowe, czy też związane z zabiegami operacyjnymi, ale również krwawienia z przewodu pokarmowego, krwawienia śródmózgowe, wylewy krwi do mięśni i stawów, które często nie mają uchwytnej przyczyny.

Choroba von Willebranda – objawy

Jak diagnozuje się chorobę von Willebranda?

Pierwszym etapem diagnostyki choroby von Willebranda jest zebranie szczegółowego wywiadu dotyczącego skłonności do nadmiernych krwawień. Ponieważ jest to choroba wrodzona istotne jest również uzyskanie informacji dotyczących krwawień u członków rodziny. Następnie wykonywane są badania podstawowe i w razie istotnego podejrzenia choroby, badania specjalistyczne układu krzepnięcia. Ponieważ aktywność czynnika von Willebranda zmienia się pod wpływem różnych czynników (np. stres, stan zapalny) w niektórych przypadkach konieczne jest kilkukrotne powtarzanie badań krwi. Ostateczne rozpoznanie typu/podtypu choroby ustala specjalista hematolog.

Jak dotąd wyleczenie choroby von Willebranda nie jest możliwe. Ale to nie znaczy, że nie możemy nic zrobić, żeby poprawić jakość swojego życia.

Można (i trzeba) zapobiegać jej ewentualnym skutkom, podając w razie potrzeby specjalistyczne nowoczesne leki – zawierają one koncentraty czynników krzepnięcia lub desmopresynę, czyli substancję, która uwalnia czynnik von Willebranda i czynnik VIII. Warto też wiedzieć, że w całym kraju są specjalne ośrodki leczenia skaz krwotocznych. Pracują tam lekarze, pielęgniarki, rehabilitanci i inni specjaliści, którzy mają ogromną wiedzę na ten temat, są też odpowiednio przygotowane laboratoria diagnostyczne. Dlatego podejrzewając taką chorobę zdecydowanie lepiej udać się na konsultację właśnie tam – w każdym województwie w Polsce jest tego typu poradnia dla dzieci, niemal w każdym ośrodek dla dorosłych! – – mówi dr Ewa Stefańska-Windyga.

Korzystasz z aplikacji miesiączkowych? Dodaj jeszcze jedną!

Większość aplikacji, na podstawie pierwszego dnia okresu i przewidywalnej długości cyklu, wylicza orientacyjny czas krwawienia i owulacji. Jedna z nich, dzięki specjalnie opracowanemu algorytmowi może pomóc w diagnozie zaburzeń krzepnięcia krwi.

Aplikacja MyFlow Score

To aplikacja, z której powinna korzystać każda kobieta, zwłaszcza, jeśli zmaga się z długimi i obfitymi miesiączkami. Opracowana przy wsparciu lekarzy aplikacja w prosty i łatwy sposób pozwala na monitorowanie liczby zużytych podczas miesiączki artykułów higienicznych. Na tej podstawie oblicza, czy krwawienie menstruacyjne mieści się w normie. W przeciwieństwie do innych aplikacji, MyFlow Score może zatem pomóc w rozpoznaniu zaburzeń krzepnięcia krwi np. choroby von Willebranda, której objawem są m.in. krwotoczne miesiączki. W przypadku zbyt obfitego okresu zalecana jest wizyta u ginekologa, który dla potwierdzenia rozpoznania może skierować następnie do lekarza hematologa.

 

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat obfitych miesiączek i choroby von Willebranda, koniecznie zajrzyj tutaj: