Aktywność fizyczna to nieodzowny element zdrowego stylu życia. Pozytywny efekt niesie rozpropagowanie różnych form aktywności sportowych wśród amatorów. Począwszy od biegania, przez nordic walking, grupowe zajęcia fitness po bardziej wyrafinowane dyscypliny jak tenis czy golf, w dobrym tonie jest bycie fit. Jednak to właśnie amatorzy, osoby o niskiej świadomości swojego ciała i mechanizmów działania narządu ruchu są najczęściej w grupie ryzyka powstawania urazów i kontuzji. Dolegliwości bólowe mogą być odczuwane w stawach, mięśniach, kościach oraz ścięgnach i skutecznie zniechęcają do podejmowania różnych form wysiłku. Obok osób uprawiających sport, w grupie ryzyka znajdują się również osoby pracujące fizycznie oraz osoby starsze, u których wraz z wiekiem pogłębiają się zwyrodnienia kostno-stawowe. Najczęstszym przykładem mikrouszkodzeń w obrębie kończyny górnej jest tzw. łokieć tenisisty. Wbrew nazwie ból zlokalizowany jest w okolicy nadgarstka. W celu złagodzenia dolegliwości, zanim fizjoterapia zacznie dawać realne efekty, lekarze i fizjoterapeuci zalecają działający przeciwbólowo i przeciwzapalnie plaster leczniczy np. ITAMI.
Co to jest łokieć tenisisty?
„Łokieć tenisisty” (łac. lateral epicondylitis) to jednostka chorobowa polegająca na schorzeniu mięśni prostowników nadgarstka i zapalenia nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Mikrourazy, które powstają podczas przeciążania nadgarstka i struktur mięśniowo-ścięgnistych prostowników powodują ich zwłóknienia i nadtarcia. Dodatkowo następuje patologiczne wrastanie naczyń krwionośnych w uszkodzone tkanki. Dolegliwości bólowe, odczuwane w stawie łokciowym, wywoływane są przez zmiany zwyrodnieniowe prostownika promieniowego nadgarstka krótkiego. Do przeciążeń w jego obrębie dochodzi podczas utrzymywania stawu łokciowego w pozycji zgięcia, która występuje np. podczas siedzenia przy biurku w pracy. Dlatego schorzenie określane mianem „łokieć tenisisty” można odnieść do większej grupy niż jedynie do osób aktywnych fizycznie.
Łokieć tenisisty – kogo może dotyczyć?
Szacuje się, że „łokieć tenisisty” dotyka około 3% populacji w grupie wiekowej pomiędzy 30. a 60 r. życia. W związku z tym, że przewlekłe dolegliwości bólowe w okolicy nadgarstka mogą być wywołane nawet niewielkimi, powtarzającymi się przeciążeniami może dotknąć niemal każdego z grupy ryzyka.
Do osób, u których najczęściej diagnozowane jest schorzenie, zwane „łokciem tenisisty” należą:
- Sportowcy, zarówno zawodowi, jak i amatorzy – kulturyści, golfiści, tenisiści, siatkarze, koszykarze.
- Seniorzy, u których wraz z wiekiem postępują zmiany degeneracyjne.
- Pracownicy biurowi wykonujący zadania w nieprawidłowej pozycji siedzącej.
- Pracownicy fizyczni wykonujący długo trwające, powtarzalne czynności.
Jak leczyć dolegliwości bólowe wywołane „łokciem tenisisty”?
Trudność w leczeniu „łokcia tenisisty” wiąże się z dużym stopniem podatności na nawracanie objawów. Sam proces przywracania zdrowia i sprawności może trwać od 6 miesięcy do 2 lat. Diagnostyka zapalenia nadkłykcia bocznego kości ramiennej zawsze rozpoczyna się od wywiadu z pacjentem wraz z palpacyjnym badaniem klinicznym. Zwykle wykonuje się także specyficzne testy funkcjonalne, które wywołują odtworzenie odczuwanego przez pacjenta bólu. Niezbędne będzie także badanie obrazowe np. USG uszkodzonych tkanek.
Postępowanie lecznicze przy „łokciu tenisisty” można podzielić na dwa etapy.
1. Złagodzenie dolegliwości bólowych – wprowadzenie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Bardzo dobrze sprawdzą się samoprzylepne plastry lecznicze np. ITAMI, których zaletą jest miejscowe uwalnianie substancji czynnej jedynie w miejscu odczuwania bólu. Ogranicza to ryzyko występowania działań niepożądanych cechujących NLPZ podawane ogólnoustrojowo.
2. Postępowanie fizjoterapeutyczne obejmujące masaże, techniki mobilizacyjne oraz zabezpieczanie uszkodzonych struktur powięzi i mięśni poprzez kinesiotaping. W eliminacji objawów może pomóc zastosowanie krioterapii, naświetlania, fonoforezy i lasera. W niektórych przypadkach zasadne będzie zastosowanie stabilizatora oraz unieruchomienie stawu, w którym dochodzi do przeciążeń. Wszystkie zabiegi mają na celu regenerację zdegenerowanych i zmienionych chorobowo obszarów. Do rehabilitantów należy także edukacja pacjenta w zakresie profilaktyki przeciążeń i redukcji ruchów powodujących powstawanie „łokcia tenisisty”.
Łokieć tenisisty, czyli zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej to schorzenie wywołujące ból, przez co ograniczające codzienną aktywność. Powodzenie i czas leczenia zależy w dużej mierze od szybkiej reakcji ze strony pacjenta szybkiego zwrócenia się o pomoc do wykwalifikowanego specjalisty. Stosowanie leków i plastrów przeciwbólowych jest jak najbardziej wskazane w celu zmniejszenia dolegliwości, jednak tylko fachowa pomoc fizjoterapeutyczna i właściwa profilaktyka może uchronić przed ponownym wystąpieniem objawów.
Artykuł partnera
