Ile z nas jest w stanie powiedzieć szczerze „przepraszam, nie mam dla ciebie czasu”? Ile z nas nie poczuje się niekomfortowo wypowiadając te słowa? A przecież nie ma w tym nic złego, że nie zawsze jesteśmy w stanie poświęcić się dla innych w takim stopniu, jak tego od nas oczekują. Wychowuje się nas wciąż w poczuciu, że lepiej zacisnąć zęby i zapomnieć o sobie, niż zadbać najpierw o komfort swój i osób nam najbliższych. A jest kilka ważnych powodów, by postawić siebie na pierwszym miejscu.
1. Nikt nie zadba o ciebie tak, jak ty sama
Nie oszukujmy się, większość ludzi nie przejmuje się twoimi uczuciami, potrzebami, nie myśli o tym, żeby to właśnie tobie było dobrze. Poza tym nikt, tak jak ty nie wie, czego naprawdę pragniesz i potrzebujesz w danym momencie. Może właśnie przeżywasz trudne chwile, ale tego nie okazujesz?
2. Odmawianie nie jest złe
Złe jest stawianie kogoś w sytuacji niezręcznej, przymuszanie go do pomocy, szantaż emocjonalny.
3. Żeby być szczęśliwa, musisz mieć czas dla siebie
Aby być dobrym, szczęśliwym człowiekiem, szczerze życzliwym innym, musisz zadbać najpierw o siebie. Jeśli tłumisz w sobie frustrację, rozgoryczenie, emocjonalne zmęczenie, twoja frustracja nie spowodują, że czas poświęcony drugiej osobie będzie naprawdę wartościowy.
4. Każdy z nas jest odpowiedzialny za swoje życie
Możesz pomóc osobie, które naprawdę tego potrzebuje – raz, drugi, trzeci. Ale nie możesz „ciągnąć” kogoś przez życie, usprawiedliwiać go w nieskończoność, podejmować za niego decyzje i ratować z każdej opresji.
5. Zależność emocjonalna od toksycznych osób jest bardzo szkodliwa
Wiążąc się emocjonalnie w relację z osobą, która mówiąc potocznie „wisi na tobie” i wykorzystuje tę znajomość do własnych celów, niejednokrotnie przysparzając ci kłopotów, podejmujesz poważne ryzyko. Możesz stracić przyjaciół, nie radzić sobie z tym ciężarem psychicznie, odczuwać coraz większą frustrację.
6. Czas nie jest z gumy
Minuty, godziny, dni, miesiące mijają coraz szybciej. Musisz tak gospodarować swoim czasem, by spędzać go przede wszystkim z najbliższymi – dziećmi, rodzicami, partnerem, przyjaciółmi – oraz sam na sam ze sobą, realizując swoje pragnienia, marzenia, pasje.
7. Ważne jest ustalenie granic
Przede wszystkim – dla nas samych. Powiedzmy sobie jasno, na co się nie godzimy, co jest ingerencją w naszą przestrzeń i co sprawia, że czujemy się niekomfortowo w towarzystwie innych, konkretnych osób.
8. Asertywność wzbudza szacunek
Szanujemy i podziwiamy tych, którzy grzecznie i konkretnie potrafią wyrazić własne zdanie, poinformować nas o swojej decyzji, omówić odpowiedzi na osobiste pytanie lub powiedzieć „nie”.
9. Prosta, jasna komunikacja procentuje
Bo sprawia, że przestajemy komplikować, kręcić, kłamać, szukać drogi „na około”. Kiedy wszystko jest jasne, nie ma miejsca na niedomówienia, na „a może jednak?”. Wiemy, czego możemy się spodziewać, a sami nie dajemy innym fałszywej nadziei.
10. Ważna jest świadomość własnych emocji
Wiedząc, co naprawdę czujemy i jakie są nasze emocje w konkretnych sytuacjach i wobec konkretnych osób, rozwijamy się jako partnerzy, przyjaciele, rodzice, ale także jako samodzielne byty. Jesteśmy zdrowsi psychicznie i bardziej otwarci na zmiany.
Nie bój się zacząć mówić „nie”. Naucz mówić „nie” twoje dzieci.
