Znasz ten moment, kiedy psychicznie czujesz się bardzo źle, jesteś w depresji, ale próbujesz „jakoś” funkcjonować w swoim otoczeniu, a nagle ktoś, mniej lub bardziej znajomy, pyta cię jak się czujesz? I myślisz sobie: jak, do diabła, odpowiem na to pytanie?
Odpowiedź nie jest jednoznaczna, ale istnieją różne sposoby odpowiedzi, w zależności od tego, czy czujesz, że możesz sobie poradzić i od tego, czego potrzebujesz. Celem, kiedy czujemy się przygnębieni, jest upewnienie się, że robimy to i prosimy o to, czego potrzebujemy, a nie staramy się zadowolić swoją odpowiedzią innych ludzi. Oto kilka sugestii:
„Nic mi nie jest”
Tylko dlatego, że ktoś cię pyta, jak się masz, nie oznacza to, że musisz mu wyznać wszystko… Tym bardziej, jeśli w towarzystwie tej osoby nie czujesz się komfortowo. Jeśli dzwoni do ciebie ktoś, kogo pytanie bardziej cię drażni niż podnosi na duchu, zawsze mów, że wszystko w porządku. Rozmowa z kimś, kto prowadzi rozmowę na temat twojej depresji tak, by cię z niej na siłę wyprowadzić nigdy nie jest pomocna. Przede wszystkim bądź uczciwy przed sobą samym.
„Walczę”
Jeśli zdecydujesz się być uczciwym w stosunku do swoich uczuć, operuj prostymi komunikatami. Dla wielu z nas przyznanie, jak się czujemy w danej chwili, może pomóc nam złagodzić nasze złe uczucia. Zdaniem psychologów, dotyczy to zwłaszcza naszych mężczyzn.
„Jestem w depresji”
Przyznanie, że jesteś w depresji, może być dla Ciebie ratunkiem. Rozmowa z kimś o twojej depresji może być dokładnie tym, czego potrzebujesz. Ale pamiętaj, dzieląc się tym, co się z tobą dzieje, sprawiasz, że druga osoba czuje się zobowiązana ci pomóc. Nikt nie lubi patrzeć na cierpienie drugiej osoby i czujemy, że jeśli możemy komuś pomóc, sami poczujemy się lepiej.
Na podstawie: themindsjournal.com
