Wypadki chodzą po ludziach, to wiadomo nie od dziś. A ten, kto ma dzieci wie doskonale, że one są nieodłącznym elementem codzienności. I nie zawsze chodzi tu o poważne złamania czy zwichnięcia. Każdego dnia ciekawski malec robi rzeczy, od których rodzicowi nie raz się w głowie kręci. Dzieci są odważne i nie przewidują jeszcze konsekwencji swoich zabaw, przez co nie jeden raz trzeba wycierać łzy z dziecięcych policzków, dmuchać na otarcia i całować liczne siniaki. Nic nie działa lepiej i szybciej niż rodzicielska troska. Ale czasem nawet buziaki mamy czy taty nie będą tak skuteczne, jak dobrze zaopatrzona apteczka i umiejętność udzielenia pomocy dziecku.
Nie zawsze ustrzeżemy dziecko przed wypadkiem, ale zawsze musimy wiedzieć, jak udzielić pierwszą pomoc, począwszy od delikatnych zadrapań, skończywszy na konieczności wykonania resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
Naucz się udzielać pierwszej pomocy dziecku. Od twojej wiedzy zależy jego życie
I. Nagłe zatrzymanie krążenia u dziecka
Zatrzymanie krążenia u dziecka, jest niezwykle stresującym i przerażającym doświadczeniem. Jednak w tej sytuacji, ostatnie co można zrobić, to spanikować w obliczu braku wiedzy, jak pomóc dziecku. Pamiętaj, że sposób udzielania pomocy różni się dla dwóch grup wiekowych dzieci:
- niemowlę – dziecko poniżej pierwszego roku życia
- dziecko – w wieku pomiędzy pierwszym rokiem życia a początkiem okresu pokwitania (osiągnięcia cech dojrzałości)
Niezależnie od wieku dziecka, musisz w pierwszej kolejności upewnić się, czy bezpiecznie możesz udzielić pomocy, ocenić stan dziecka oraz to czy reaguje ono na wołanie i potrząsanie
Starsze dziecko zapytaj głośno: Co się stało? Czy wszystko w porządku? Czy mnie słyszysz?
a) Gdy dziecko reaguje – pozostaw je w pozycji zastanej i wezwij pomoc (999/112). Regularnie oceniaj jego stan.
b) Gdy dziecko NIE reaguje:
- Poproś o pomoc lub wezwij pomoc (poproś o przygotowanie telefonu komórkowego).
- Udrożnij drogi oddechowe:W tym celu obróć ostrożnie dziecko na plecy i odchyl głowę ku tyłowi:
- jedna dłoń na czole,
- druga dłoń 2–3 palcami unosi brodę do góry.
- Oceń oddech (przy odchylonej głowie) w ciągu najwyżej 10 SEKUND!
Poszukuj prawidłowego oddechu za pomocą:- wzroku – czy widzisz ruchy klatki piersiowej?
- słuchu – czy słyszysz szmer powietrza w czasie wdechu/wydechu?
- dotyku – czy czujesz na policzku strumień powietrza?
Gdy dziecko oddycha – ułóż je w pozycji bezpiecznej (na boku) i wezwij pomoc 999/112
Gdy dziecko NIE oddycha lub oddech jest nieprawidłowy
- Wezwij pomoc – 999/112 (zrób to sam lub poproś kogoś o pomoc)
- Rozpocznij RESUSCYTACJĘ:
Uciskanie klatki piersiowej
Niemowlę (dziecko poniżej pierwszego roku życia)
- Ułóż 2 palce na klatce piersiowej w dolnej połowie mostka (na wysokości linii łączącej brodawki sutkowe) – połóż drugą dłoń na głowie dziecka w celu jej stabilizacji.
- Pochyl się nad poszkodowanym.
- Uciskaj szybko (100–120/min).
- Uciskaj głęboko (1/3 wysokości klatki piersiowej). Wykonaj 30 uciśnięć
Dziecko powyżej pierwszego roku życia
- Umieść nasadę jednej ręki bezpośrednio nad dolną połową mostka.
- Pochyl się nad poszkodowanym.
- Wyprostuj rękę w stawie łokciowym.
- Uciskaj szybko (100–120/min).
- Uciskaj głęboko (1/3 wysokości klatki piersiowej), jeśli brakuje ci sił, uciskaj dwiema rękami. Wykonaj 30 uciśnięć.
Oddechy ratownicze
Niemowlę (dziecko poniżej pierwszego roku życia)
- Wykonaj 2 oddechy ratownicze.
- Usta–usta–nos.
- Ułóż głowę w pozycji udrożnionych dróg oddechowych (pozycja pośrednia).
- Ułóż swoje usta tak, aby objąć jednocześnie usta i nos dziecka.
- Wykonaj delikatny oddech, aby unieść klatkę piersiową dziecka.
- Jeśli klatka piersiowa się uniosła, wykonaj łącznie 2 oddechy.
- Natychmiast rozpocznij następną serię 30 ucisków klatki piersiowej.
Dziecko powyżej pierwszego roku życia
- Usta–usta
- Odchyl głowę ku tyłowi.
- Ułóż jedną dłoń na czole dziecka i dwoma palcami (kciuk i palec wskazujący) zaciśnij płatki nosa.
- Drugą dłonią 2 lub 3 palcami unieś brodę ku górze i odchyl głowę ku tyłowi.
- Obejmij swoimi ustami usta dziecka tak, aby zachować szczelność.
- Wykonaj 2 oddechy, aby unieść klatkę piersiową dziecka.
- Natychmiast rozpocznij następną serię 30 ucisków klatki piersiowej.
Pamiętaj!
Kontynuuj cykl: 30 uciśnięć klatki piersiowej oraz 2 oddechy ratownicze do momentu:
- przyjazdu pogotowia ratunkowego,
- poprawy stanu poszkodowanego,
- wyczerpania fizycznego,
- zagrożenia bezpieczeństwa.
Niezwłocznie udzielona pomoc zwiększa szansę na przeżycie poszkodowanego dziecka nawet dwukrotnie.
II. Zadławienie
Do niedrożności dróg oddechowych może doprowadzić szybkie spożywanie pokarmów, lub też połknięcie przez dziecko małego przedmiotu.
Niedrożność dróg oddechowych wskutek zadławienia:
- częściowa (łagodna) – światło dróg oddechowych nie jest zamknięte przez ciało obce i przepływ powietrza do dróg oddechowych oraz z dróg oddechowych jest możliwy – poszkodowany jest w stanie oddychać. Charakterystyczny dla niedrożności łagodnej jest naturalny odruch obronny organizmu, czyli kaszel.
- całkowita (ciężka) – ciało obce zamyka światło dróg oddechowych. W takim przypadku zagrożenie życia poszkodowanego jest dużo większe – nie jest on w stanie mówić, kaszleć ani oddychać. Początkowo słyszalne świsty oddechowe z upływem czasu cichną i człowiek traci przytomność.
Dzieci poniżej 1. roku życia – schemat udzielania pomocy
- Jeśli niemowlę kaszle efektywnie, dodatkowe działania są ZBĘDNE. Obserwuj.
- Jeśli dziecko jest przytomne, ale nie kaszle lub kaszel jest nieefektywny, wykonaj 5 uderzeń w okolicę międzyłopatkową:
- ułóż dziecko głową w dół na swoim przedramieniu
- chwyć kciukiem i palcem za żuchwę, nie za szyję!
- wykonaj do 5 energicznych uderzeń nadgarstkiem drugiej ręki w okolicę międzyłopatkową
- po każdym uderzeniu sprawdź, czy ciało obce zostało usunięte.
- Jeśli uderzenia w okolicę międzyłopatkową są nieskuteczne, wykonaj 5 uciśnięć klatki piersiowej:
- obróć niemowlę na wznak głową skierowaną w dół na wolnym przedramieniu i obejmij ręką jego potylicę
- wyznacz miejsce jak do uciskania klatki piersiowej: dolna połowa mostka, szerokość około jednego palca powyżej dolnego końca mostka
- wykonaj 5 uciśnięć klatki piersiowej, podobnie jak przy uciskaniu klatki piersiowej; wykonuj je wolniej, ale bardziej energicznie.
- Kontynuuj 5 uderzeń w okolicę międzyłopatkową na przemian z 5 uciśnięciami klatki piersiowej do czasu usunięcia ciała obcego.
- Jeżeli dziecko straciło przytomność, rozpocznij REANIMACJĘ
Dzieci powyżej 1. roku życia
- Dziecko z objawami częściowej niedrożności dróg oddechowych – kaszle, może oddychać – zachęcaj do kaszlu i nie rób nic więcej.
- Jeśli dziecko ma objawy całkowitej niedrożności (przestało kaszleć), ale jest przytomne, zastosuj do 5 uderzeń w okolicę międzyłopatkową:
- stań z boku i nieco z tyłu za poszkodowanym dzieckiem
- podłóż jedną dłoń pod mostek dziecka, pochyl je do przodu
- wykonaj do 5 energicznych uderzeń nadgarstkiem w okolicę międzyłopatkową
- po każdym uderzeniu sprawdź, czy ciało obce zostało usunięte.
- Jeżeli po 5 uderzeniach w okolicę międzyłopatkową ciało obcego nie zostało usunięte, zastosuj 5 uciśnięć nadbrzusza zgodnie z zasadami:
- stań za dzieckiem i obejmij je ramionami na wysokości nadbrzusza
- pochyl je do przodu
- zaciśnij pięść i umieść ją pomiędzy pępkiem i wyrostkiem mieczykowatym
- wolną ręką obejmij zaciśniętą pięść i silnie pociągnij do wewnątrz i ku górze
- powtórz tę czynność do 5 razy.
- Kontynuuj 5 uderzeń w okolicę międzyłopatkową na przemian z 5 uciśnięciami klatki piersiowej do czasu usunięcia ciała obcego.
- Jeżeli dziecko straciło przytomność, rozpocznij REANIMACJĘ.
III. Złamania i zwichnięcia kończyn
O złamaniu może świadczyć: ostry ból w miejscu urazu (poszkodowana osoba broni się przed dotykiem), niemożność poruszenia uszkodzoną kończyną i jej dziwny wygląd (widać na niej wyraźne zgrubienie, jest krótsza lub skrzywiona). Złamanej kończyny nie należy uciskać, ciągnąć, nadmiernie dotykać. Należy ją unieruchomić np. zrolowaną odzieżą na czas transportu do lekarza, a gdy złamanie jest zamknięte, obłożyć miejsce urazu zimnym kompresem. To samo zrób w przypadku zwichnięcia, które następuje gdy powierzchnie stawowe przemieszczają się względem siebie i wyglądają jakby wyskoczyły ze swojego miejsca.
IV. Oparzenia
Oparzenie to następstwo kontaktu skóry z wysoką temperaturą (ogniem, gorącymi powierzchniami, gorącymi płynami lub parą wodną), prądem elektrycznym lub chemikaliami.
1.Pierwsza pomoc w oparzeniu niewielkiej powierzchni ciała
1.Upewnij się, czy możesz bezpiecznie udzielić pomocy
2. Natychmiast schłodź miejsce oparzenia letnią lub zimną czystą wodą (nie używaj do tego celu lodu lub wody z lodem). Schładzać należy do czasu aż miejsce oparzenia przestanie boleć (ok. 15–20 min).
3. Po schłodzeniu miejsce oparzenia należy przykryć suchym, nieprzywierającym jałowym lub czystym opatrunkiem (nie stosować waty ani ligniny!).
2.Pierwsza pomoc w oparzeniu rozległej powierzchni ciała
1.Upewnij się, że miejsce zdarzenia jest bezpieczne, a następnie zadzwonić pod numer alarmowy 112
2. Jeśli na dziecku pali się ubranie, zgaś ogień (połóż dziecko na ziemi, każ mu się turlać, a następnie przykryj je mokrym kocem, który zdejmiesz po ugaszeniu ognia).
3. Rozpocznij natychmiastowe schładzanie, ale przez okres nie dłuższy niż 1–2 minuty. W czasie schładzania usuń odzież poprzez rozcięcie, usuń nieprzywarte do skóry resztki ubrań oraz ewentualną biżuterię.
4. Po schłodzeniu przykryj dziecko suchym kocem, aby nie doprowadzić do wyziębienia. Oceniaj stan dziecka regularnie w oczekiwaniu na przyjazd pogotowia ratunkowego.
3. Pomoc w przypadku rażenia prądem
Oparzenia elektryczne należą do najniebezpieczniejszych. Towarzyszą im objawy w miejscu oparzenia, takie jak w przypadku oparzeń termicznych oraz znaczne dolegliwości bólowe, a także może dojść do utraty przytomności.
1. Nie dotykaj dziecka, które ma kontakt z włączonym źródłem prądu. Wyłącz główny bezpiecznik zasilania.
2. Po wyłączeniu zasilania możesz dotknąć porażonego dziecka. Zadzwoń pod numer alarmowy 112 lub poproś o to inną osobę.
3. Sprawdź czy dziecko jest przytomne, czy oddycha.
4. Jeśli dziecko jest przytomne i oddycha samodzielnie, ułóż je w pozycji bezpiecznej do przyjazdu karetki pogotowia.
5. W przypadku niereagującego i nieoddychającego prawidłowo dziecka rozpocznij resuscytację krążeniowo-oddechową
4. Pomoc w przypadku oparzeń chemicznych skóry
Oparzenia chemiczne skóry powodują ostry ból, pieczenie, zaczerwienienie lub inne przebarwienie skóry w miejscu kontaktu, pęcherze, złuszczanie się.
Usuń środek chemiczny ze skóry. W przypadku substancji sypkich należy zetrzeć je ze skóry (nie wcierać!), a następnie płukać dużą ilością wody.
5. Pomoc w przypadku spożycia substancji chemicznej doustnie
W przypadku substancji żrącej spożytej doustnie występują: ból w obrębie początkowej części przewodu pokarmowego (jama ustna, gardło przełyk, brzuch), bladość lub siność warg i błon śluzowych oraz nudności i wymioty.
W przypadku spożycia substancji chemicznej doustnie, poleca się do wypicia płyny obojętne, o ile dziecko jest przytomne (np. woda, mleko). Absolutnie przeciwwskazane jest prowokowanie wymiotów!
V. Krwotoki
Aby zatamować krwotok zastosuj ucisk bezpośredni i opatrunki uciskowe.
1.Przyłóż czystą tkaninę lub sterylny opatrunek na ranę i uciśnij ją. Zwalniaj ucisk co jakiś czas i sprawdzaj czy krwawienie zmalało lub ustało.
2. Unieś zranioną kończynę – to zmniejszy krwawienie.
3. Stosując ucisk nałóż na ranę uciskowy opatrunek. Jeżeli opatrunek przesiąknie, nałóż na niego kolejną, czystą warstwę i umocuj bandażem. Opatrunek powinien ściśle i płasko przylegać do rany. Ucisk nie może być jednak zbyt mocny – nie może odcinać dopływu krwi do kończyny.
4. Nie usuwaj zakrwawionych opatrunków – krzepnąca na nich krew pomaga zatamować krwotok.
5. Jeśli utrata krwi jest duża, wezwij pogotowie
Krwotok z nosa
Niewielkie krwawienia można opanować w domu przez uciśnięcie skrzydełka nosa do przegrody przez 5-10 min w pozycji siedzącej z głową pochyloną ku przodowi lub w pozycji leżącej na boku (zapobieganie krwawieniu do jamy ustnej i gardła dolnego). Po opanowaniu krwawienia wskazane jest stosowanie miejscowo maści zawierającej składniki dezynfekujące, hemostatyczne oraz nawilżające błonę śluzową nosa. Nie wolno odchylać głowy do tyłu.
VI. Poważniejsze urazy: zranienia, skaleczenia, otarcia
Przy głębszych zranieniach i rozległych otarciach dobrze jest zachować zimną krew i postarać się odwrócić uwagę dziecka od lecącej z rany krwi.
- Zajmij się oczyszczeniem rany, najlepiej przemyj ją chłodną, bieżącą wodą bardzo delikatnie, tak aby nie spowodować bólu.
- Następnie otarcie czy skaleczenie zdezynfekuj, ale bez użycia spirytusu, wody utlenionej czy jodyny. W aptece dostępne są spraye dezynfekujące rany, które są bezpieczne dla dzieci i nie powodują bólu podczas odkażania
- Następnie po dezynfekcji konieczne jest założenie jałowego opatrunku.
Należy pamiętać, że jeśli rana jest głęboka i bardzo zabrudzona (np. ziemią), lub rana powstała w wyniku pogryzienia przez zwierzę, należy udać się z dzieckiem do chirurga, który obejrzy ranę, oczyścić ją i zdecyduje czy rana nadaje się do szycia oraz czy nie ma potrzeby wykonania szczepień.
Do opatrzenia tego rodzaju ran i otarć, warto mieć w apteczce zaawansowane opatrunki typu:
Paski do zamykania ran Steri-Strip™
- Przeznaczone do zabezpieczania i zamykania ran różnej długości bez konieczności szycia. Zamykają i zabezpieczają ranę, łączą brzegi ran, wspierając ich leczenie.
- Zmniejszają ryzyko powstawania blizn, co potwierdzają dobre efekty kosmetyczne.
- Wykonane z wytrzymałego i delikatnego materiału, nieinwazyjne.
- Są łatwe w użyciu, aplikacja nie stanowi problemu również w warunkach domowych.
- Są oddychające, zamykające ranę i jednocześnie zapewniające dostęp powietrza.
- Zastosowanie hipoalergicznego kleju zmniejsza ryzyko alergii.
Fot. Materiały prasowe
Opatrunek wodoodporny oddychający 3M Tegaderm™
- Przeznaczony do opatrywania różnego typu ran, w tym ran ostrych takich jak: skaleczenia, powierzchowne oraz drobne oparzenia, otarcia, wkłucia, nacięcia pooperacyjne. Jest również odpowiedni do opatrywania słabo sączących się, powierzchniowych i drobnych ran przewlekłych, takich jak: odleżyny, owrzodzenia żylne, owrzodzenie stopy cukrzycowej.
- Wodoodporny, oddychający opatrunek z technologią 3M Tegaderm+ Pad pomaga zapobiegać infekcjom rany, zapewniając jej lepszą ochronę przed bakteriami, wirusami oraz zanieczyszczeniami.
- Jest wykonany z cienkiej foli, która nie przepuszcza wilgoci do wewnątrz i równocześnie umożliwia skórze oddychanie.
- Właściwości absorpcyjne są wystarczające dla ran bez znacznego wysięku i krwawienia.
- Dzięki odpowiedniej budowie warstwy chłonnej nie przywiera do rany.
- Zapewnia komfort, dopasowując się do kształtu ciała i umożliwiając płynność ruchów. Estetyczny, dyskretny, nie ogranicza wykonywania codziennych czynności higieny oraz aktywności w wodzie.
- Hipoalergiczny, idealny dla skóry wrażliwej, zmniejsza ryzyko alergii.
Fot. Materiały prasowe
Opatrunek włókninowy z warstwą chłonną
- Przeznaczony do stosowania w profesjonalnej opiece medycznej oraz opiece domowej.
- Do opatrywania różnego typu ran, w tym ran ostrych takich jak skaleczenia, rany powierzchowne, drobne oparzenia, otarcia, nacięcia pooperacyjne.
- Sterylny opatrunek włókninowy z warstwą chłonną zapewnia absorpcję dla ran bez znacznego krwawienia i wysięku.
- Przyjemny i delikatny dla skóry. Jego podłoże wykonane jest z miękkiej, chłonnej włókniny.
- Dzięki odpowiedniej budowie warstwy chłonnej nie przywiera do powierzchni rany, zapewniając jej oddychanie.
- Zastosowanie hipoalergicznego kleju zmniejsza ryzyko alergii.
Fot. Materiały prasowe
VII: Drobne skaleczenia
Drobne urazy i zranienia często są udziałem małych dzieci. Z nieznacznym rozcięciem skóry, każdy rodzic poradzi sobie w domu za pomocą sprawdzonego plastra.
Przy większości drobnych skaleczeń możesz łatwo uniknąć zakażenia. W tym celu:
- Umyj ręce
- Przemyj skaleczenie pod zimną, bieżącą wodą
- Jeżeli rana jest czysta, wytrzyj ostrożnie skórę dookoła skaleczenia
- Użyj plastra, lub opatrunku, który ochroni ranę przed zanieczyszczeniem
Jeśli z rany wydobywa się krew, przyspiesz jej zatrzymanie dzięki zastosowaniu plastrów z opatrunkiem tamującym krwawienie Viscoplast.
Zestaw plastrów idealnie sprawdzi się dzięki swoim zaletom:
Fot. Materiały prasowe
- idealne do opatrywania drobnych ran, takich jak zadrapania, skaleczenia i niewielkie powierzchniowe rozcięcia powstałe np. przy goleniu
- plastry mają działanie miejscowe, na powierzchni skóry. Po nałożeniu opatrunku krew i inne wydzieliny z rany w zetknięciu z zawartą w opatrunku oksycelulozą tworzą na powierzchni rany „żelowy” skrzep co zabezpiecza przed ponownym krwawieniem.
- miękkie, dopasowujące się do kształtu ciała
- pozwalają skórze oddychać
- Zestaw zawiera 14 szt. plastrów w 3 kształtach: 2 szt. E 22.5 mm, 6 szt. 57 x 16 mm, 6 szt. 72 x 19 mm.
W każdej apteczce doskonale się sprawdzi także Mini Apteczka: bogaty zestaw różnorodnych plastrów na każdą okazję.
- W unikalnym kształcie zapewniającym ochronę dookoła rany
- Idealnie wodoodporne, szczelnie chronią przed wodą
- Delikatne i oddychające plastry dla dzieci z kolorowym nadrukiem
- Na otarcia, na miękkiej piance do opatrywania odcisków, haluksów i otarć na stopie
- Delikatne i oddychające plastry dla skóry wrażliwej.
Fot. Materiały prasowe
Warto mieć pod ręką dobrze zaopatrzoną apteczkę, oraz na bieżąco przypominać sobie zasady udzielania pierwszej pomocy. Dzięki temu żadna sytuacja was nie zaskoczy, a wy będziecie wstanie pomóc swojemu dziecku, gdy tylko nastąpi taka konieczność.
źródło: mp.pl, viscoplast.pl
Wpis powstał przy współpracy z firmą Viscoplast
