Go to content

Autyzm – jakie sygnały alarmowe powinny cię zaniepokoić. Obserwuj swoje dziecko

Fot. iStock/MarkPiovesan

Autyzm, choć wciąż nie do końca odkryty, nie jest już dla nas tak tajemniczym zaburzeniem, jak przed dziesięciu czy dwudziestu laty. Teraz mamy lepsze możliwości by je zrozumieć i wiedzieć jak okazać wsparcie i empatię dotkniętym tym problemem starszym i młodszym chorym oraz ich rodzinom. Ale czy wiesz, jakie zachowania twojego dziecka powinny cię zaniepokoić?

1. Brak interakcji

Dzieci,zaczynają kontaktować się z rodzicami i otaczającym je światem od pierwszych dni życia. Odpowiadają na głosy, które słyszą śledzą wzrokiem kierunek, z którego dobiega dźwięk. Niemowlęta, u których występuje autyzm, mogą mieć trudności z interakcją i reagowaniem na bodźce zewnętrzne. Dziecko z autyzmem może nie reagować na dźwięk głosu lub słów rodziców i unikać kontaktu wzrokowego.

2. Opóźniona werbalizacja

Dzieci podejmują próby mówienia czy też wydawania dźwięków bardzo wcześnie. Zanim skończą rok, większość z nich rozpocznie naukę mowy jako tę formę komunikacji. Dzieci z autyzmem mają tendencję do opóźnionego rozwoju, jeśli chodzi o werbalizację.

3. Problemy z socjalizacją

Gdy dziecko z niemowlęcia staje się maluchem i ma problemy z utrzymywaniem kontaktów z innymi dziećmi lub nawet z rodzicami, powodem może być autyzm, który wpływa na to jak dzieci odbierają i rozumieją relacje społeczne.

4. „Samouspokajanie się” poprzez stimming

Stimming  to inaczej samostymulujące zachowania, zwykle obejmujące powtarzające się ruchy lub dźwięki. Nie jest to złe, o ile nie jest autodestruktywne lub szkodliwe dla dziecka lub innych osób. Dzieci z autyzmem mają trudności z werbalizowaniem uczuć – zdenerwowane szukają własnych metod na uspokojenie się.

5. Brak naśladowania

Większość dzieci uczy się poprzez naśladownictwo. Dzieci powtarzają to, co mówią rodzice i wykonują te same gesty. Uczą się ważnych umiejętności społecznych poprzez ten imitowanie, odgrywanie ról. Dziecko z autyzmem może czuć się „odłączone” od swoich rodziców lub innych dorosłych i dzieci. Często nie odpowiadają na uśmiech, ani inne zachęcające do interakcji gesty.


Na podstawie: powerofpositivity.com