Go to content

Nie żyje Danuta Szaflarska. Będzie nam Pani brakować, oj będzie

Fot. Wikimedia / Artur Andrzej/ CC BY 3.0

Odeszła. A razem z nią bardzo wiele emocji, dobra, ludzkiej życzliwości. Dziś Teatr Rozmaitości w Warszawie, z którym Danuta Szaflarska była związana od 2010 roku, podał tę smutną informację.

„W imieniu rodziny oraz całego zespołu TR Warszawa informujemy, że dzisiaj po południu odeszła Danuta Szaflarska – aktorka TR Warszawa, wybitna polska aktorka teatralna i filmowa. Danuta Szaflarska była w zespole TR Warszawa od 2010 roku”.

Wybitna aktorka filmowa i teatralna. Dobry człowiek, wspaniała kobieta. Zmarła w wieku 102 lat.

Danuta Szaflarska kończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w 1939 roku. Swoją karierę artystyczną rozpoczęła w Teatrze na Pohulance w Wilnie, gdzie w którym zagrała w ponad dwudziestu sztukach (w ciągu dwóch lat). Podczas II wojny światowej występowała w teatrze podziemnym i teatrze frontowym AK.

Po wojnie na krótko związała się ze Starym Teatrem w Krakowie oraz z Teatrem Kameralnym w Łodzi (1946-49). W 1949 roku przeniosła się do Warszawy, gdzie kolejno grała na deskach Teatru Współczesnego, Narodowego i Dramatycznego. W maju 2010 dołączyła do zespołu TR Warszawa.

Będziemy pamiętać. Nie tylko tę panią Danutę ze starych zdjęć i plakatów, ale też (a może przede wszystkim) i tę, która udowadniała, że można zdmuchiwać blisko sto świeczek na torcie i nie rezygnować z tego, co się kocha. Że można być zabawnym, a nie zgorzkniałym. Że można kochać życie, i ludzi kochać równie mocno.

Danuta Szaflarska | Kadr z filmu fabularnego Zakazane Piosenki nakręconego w 1946 roku

Fot. Wikimedia / Kadr z filmu fabularnego Zakazane Piosenki nakręconego w 1946 roku.

Pani Danuto,

z całego serca dziękujemy Pani, jako kobiecie – za każdą rolę, za każdy uśmiech, za każdy siwy i nieskrywany włos. Za siłę i energię. Za dobroć.

I za radość.

Pani Danuto, proszę nam czasem puścić oko, tam z góry.

WAŻNIEJSZE NAGRODY I WYRÓŻNIENIA:
1965 – nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji 1967 – nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia
1996 – nagroda Bydgoskiego Towarzystwa Teatralnego – „Złoty Wawrzyn Grzymały”
1991 – nagroda za drugoplanową rolę kobiecą w filmie „Diabły, Diabły” w reż. Doroty Kędzierzawskiej na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
1993 – nagroda za drugoplanową rolę kobiecą w filmie „Pożegnanie z Marią” w reż. Filipa Zylbera na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
2002 – Doroczna Nagroda Ministra Kultury w dziedzinie teatru
2004 – Nagroda Specjalna za Całokształt Twórczości Aktorskiej na 12. Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Operatorskiej „Camerimage” w Łodzi
2005 – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski „w uznaniu wybitnych zasług dla kultury, za osiągnięcia w pracy artystycznej”
2007 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis
2007 – „Feliks Warszawski” za najlepszą kobiecą rolę drugoplanową w spektaklu „Daily Soup” w Teatrze Narodowym
2007 – nagroda dla najlepszej aktorki podczas XXXII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za rolę w filmie „Pora Umierać”
2008 – Złota Kaczka 2008 (nagroda miesięcznika „Film”) dla najlepszej aktorki stulecia kina polskiego
2009 – nagroda za całokształt twórczości na II Festiwalu Filmów Polskich w Moskwie
2009 – nagroda aktorska IX Ogólnopolskiego Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu rolę Osowiałej Staruszki Na Wózku Inwalidzkim w „Między nami dobrze jest”.
2010 – Nagroda im. Ireny Solskiej przyznana przez polską sekcję Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyki Teatralnej
2010 – Nagroda im. Jacka Woszczerowicza za rolę w przedstawieniu „Między nami dobrze jest” na 50. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
2015 – Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski „w uznaniu wybitnych zasług dla Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności znamienitych osiągnięć w pracy artystycznej i znaczącego wkładu w rozwój polskiej kultury oraz za działalność na rzecz niepodległości i przemian demokratycznych w Polsce”

źródło:Teatr Rozmaitośc


i