Zabiegi powiększające piersi są najchętniej wybieranymi przez kobiety usługami medycznymi. Tendencja ta nie powinna dziwić – piersi od wieków są symbolem kobiecości. Każda przedstawicielka płci pięknej chce, aby jej piersi były idealne.
Decyzja o powiększeniu biustu nie jest jedynie spowodowana chęcią „upiększenia”. Wiele kobiet decyduje się na poddanie takiemu zabiegowi po przebytej mastektomii, w tym także kobiety, których piersi zmieniły wygląd w wyniku choroby, czynników genetycznych, starzenia się.
Brak zadowolenia z tej części ciała staje się niejednokrotnie dużym obciążeniem psychicznym – powoduje kompleksy, wpływa na obniżenie samooceny a w skrajnych przypadkach może powodować depresję.
Wiele osób publicznych przyznaje się do powiększenia piersi m.in. Ewa Chodakowska. Znana trenerka fitness nie ukrywa, że poddała się takiemu zabiegowi. Jak mówi, powiększenie piersi dodało jej pewności siebie jak i pozytywnie wpłynęło, na jakość życia.
Zdaniem specjalistów zabieg augmentacji powinno się wykonywać u kobiet w przedziale wiekowym 20 – 50 lat.
Piersi 20 – letniej kobiety w wyniku okresu dojrzewania są już dostatecznie wykształcone – uzyskały kształt, wielkość, a brodawki uzyskały ostateczną barwę oraz wygląd. Nie ma, zatem żadnych przesłanek, które przemawiałyby za tym, aby nie móc przeprowadzić zabiegu w tak młodym wieku.
Ważne!
Wykluczenie pacjentki z operacji może być spowodowane restrykcyjną dietą, jaką stosuje, a której wynikiem jest m.in. anemia. Innym powodem jest dojrzałość emocjonalna – lekarz w trakcie wywiadu lekarskiego przeprowadzanego z pacjentką może nabrać wątpliwości. Efektem jest zażądanie opinii psychologa jak i odmówienie wykonania zabiegu.
W przypadku młodych pacjentek poddających się zabiegowi rozróżnia się dwie grupy:
I. Dziewczęta tuż po osiągnięciu dojrzałości płciowej, u których piersi nie rozwinęły się wcale lub prawie wcale.
II. Młode matki, u których po okresie karmienia piersią, biust stracił jędrność (efekt ubytku tkanki gruczołowej, do którego często dochodzi na skutek karmienia).
W temacie pacjentek dojrzałych, cały proces wygląda zupełnie inaczej. Istotną rzeczą, jaką tutaj trzeba brać pod uwagę, jest to, że po ukończeniu 50 – go roku życia ryzyko zachorowania na nowotwór piersi zwiększa się. Zanim pacjentka zostanie zakwalifikowana do zabiegu, wpierw poddawana jest szczegółowym badaniom pod kątem profilaktyki onkologicznej.
Czynnikami, które powodują, że kobiety dojrzałe decydują się na zabieg powiększenia piersi, jest przede wszystkim utrata jędrności biustu, który w wyniku procesów starzenia staje się obwisły. Zabieg powiększenia piersi u pacjentek dojrzałych połączony jest zazwyczaj z plastyką piersi (wymodelowanie biustu i jego podniesienie), dzięki czemu odzyskuje kształt a także jędrność.
Metody
Istnieje wiele metod powiększania piersi, jednakże nadal najpopularniejszą jest powiększanie piersi przy użyciu wkładek silikonowych. Ten zabieg tak naprawdę jest operacją, którą przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Trwa zazwyczaj około 2 godziny.
Procedura zabiegu polega na wykonaniu cięcia skórnego (długość cięcia to 4 – 5 cm) pod pachą, wokół brodawki bądź w fałdzie podpiersiowym. Następnie wprowadza się implant (wypełniony silikonem bądź solą fizjologiczną), który umiejscawia się pod gruczołem piersiowym na mięśniu piersiowym większym lub pod mięśniem.
Rekonwalescencja jest długim procesem. Przez pierwszych kilka dni po zabiegu odczuwalne jest uczucie ściągnięcia oraz ból w okolicy piersi (przez okres 2 – 5 dni zażywa się leki przeciwbólowe). Kilka godzin po implantacji wskazany jest ruch (m.in. chodzenie), jest to niezbędne w profilaktyce przeciwzakrzepowej. Przed wypisaniem ze szpitala zdjęte zostają dreny i zmieniony zostaje opatrunek. Szwy zdjęte zostają po 7 – 10 dniach. Obrzęk piersi po operacji jest stanem naturalnym, który może trwać kilka miesięcy. Przez kilka tygodni po zabiegu piersi wydają się być umieszczone nienaturalnie wysoko. Z czasem „opadają” do prawidłowej pozycji (proces opadania może zachodzić nierównomiernie). Po zabiegu zalecane jest noszenie specjalnego biustonosza uciskającego (4 – 8 tygodni). Przez pierwszy miesiąc po zabiegu niewskazane jest spanie na brzuchu.
Ponadto:
– do pracy można wrócić po 10 – 14 dniach (wszystko zależy od wykonywanej pracy). Czas powstrzymywania się od zajęć może trwać do 30 dni
– przez 6 tygodni nie należy podnosić rąk do góry (gwałtowne ruchy mogą doprowadzić do przesunięcia się implantu)
– dźwiganie ciężkich rzeczy oraz ćwiczenia fizyczne należy zaprzestać na okres dwóch miesięcy
– należy zrezygnować z palenia papierosów (palenie wpływa na spowolnienie procesów gojenia się ran pooperacyjnych
– należy zrezygnować z opalania, na co najmniej dwa tygodnie
– blizny pooperacyjne należy chronić specjalnymi plastrami bądź smarować je kremami o wysokim filtrze ochronnym przez okres minimum 6 miesięcy
– pierwsza kontrola lekarska odbywa się po miesiącu, następna po trzech i kolejna po roku od przeprowadzenia zabiegu. Po 10 latach od założenia implantów przeprowadza się kolejną kontrolę a także robi USG. Potem, co 5 lat powinno się powtarzać badanie USG
Ważne! Po trzech miesiącach od operacji powiększenia piersi widać ostateczny rezultat, tu można obejrzeć zdjęcia: Zdjęcia „przed” i „po” – powiększanie piersi implantami anatomicznymi.
Źródła: spammagazine.pl, Coleman SR Structural fat grafiting
