INSTYTUT I TEST
Instytut Badania Potencjału Sukcesu i Sławy oraz Test są wzorowane na istniejących wszędzie wokół instytutach, klinikach oraz testach, którym poddawani są obecnie wszyscy. W Instytucie poszukuje się potencjalnych celebrytów. Tego jednak nie mówi się wprost zakładając, że każdy chce być prawdziwie sławny, a nie znany z tego, że jest znany. Chodzi o podsycanie tego pragnienia i zachowanie pozorów. To miejsce gdzie traktuje się człowieka, jego ciało i osobowość utylitarnie, jako punkt wyjścia. Jak twarz przed operacją plastyczną. Pracownicy prowadzą testy psychologiczne, które mają wydobyć te cechy osobowości, które mogą być „przydatne” w rozwoju kariery. Bohaterka poddaje się tym testom i mimo, że ją upokarzają, nie protestuje, ani nie rezygnuje.
Film został zakwalifikowany do konkursu filmów krótkometrażowych 40. Festiwalu Filmowego w Gdyni. Był już pokazywany podczas 55. Krakowskiego Festiwalu Filmowego w sekcji Panorama Filmu Polskiego oraz na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”.
Recenzje po festiwalach
Wśród klasycznych fabuł i dokumentów sensu stricte znalazło się tez miejsce na eksperyment. Jest nim „Test” Teresy Czepiec – krótki metraż podejmujący nośną tematykę bycia celebry tą. Główna bohaterka filmu, Ana Sis (bardzo interesująca w tej roli Natalia Lesz), zgłasza się do instytutu Badania Potencjału Sukcesu i Sławy. (…) Bardzo świeża, oryginalna propozycja, podana w nieco może zbyt hermetycznej formie, ale dość spójnej z prezentowaną tematyką. Pouczająca historia, zdecydowanie warta poświęcenia jej tych zaledwie 20-kilku minut”
www.klapserka.pl/55-krakowski-festiwal-filmowy/
„Test” w dosadny sposób rozprawia się z systemem i obecną produkcją celebrytów na szeroką skalę. My cię tworzymy, my cię niszczymy – mogłoby stanowić pointę tego filmu. Film Teresy Czepiec znakomicie ocenia stan polskiego, tzw. szołbiznesu: sukcesów nie pamiętamy, a wpadki i potknięcia piętnujemy, aż do samozagłady. Sława, lans i pieniądze to częste marzenia dzieci, ale czy na pewno wiedzą z czym to się wiąże, czy są gotowe na to ryzyko?”
www.kinokoneser.pl/2015/05/55-krakowski-festiwal-filmowy-panorama.html
Film jest wynikiem obserwacji społecznych mechanizmów budowania wizerunku. Definiuje termin „celebryta” w bardzo naturalistyczny sposób, patrząc na osobę od wewnątrz. Obnaża strategie, którymi kierują się tabloidy, pokazuje ich działanie. Jest protestem przeciwko bezdusznemu odczłowieczaniu artysty. Pokazuje kobietę jako postać szczególnie narażoną na podmiotowe traktowanie, czyniąc z niej towar podlegający sprzedaży. Głośno mówi o przedmiotowości showbiznesu, gdzie nie liczy się nic poza wydajnością komercyjną. Wykazuje związek pomiędzy opłacalnością a stopniem zniewolenia. Piętnuje ignorancję odbiorców, manipulację, techniki wywierania wpływu.
Temat na film wziął się z osobistej obserwacji stylu glamour, celebryctwa i sławy jako części naszego codziennego życia.
Sława oznacza, że się o kimś mówi, komentuje go i nim zajmuje. W naszej konsumenckiej kulturze, sława to część systemu, ktory służy zarabianiu pieniędzy. Ten system sprawia, że kupujemy ubrania, karnety na siłownie, stosujemy diety, korzystamy z coachingu: kupujemy siebie w takim wydaniu, w jakim chcemy być widziani. W takim wydaniu umieszczamy swój wizerunek na portalach społecznościowych. Tu każdy z nas może być swoim własnym celebrytą.
System działa na zasadzie generowania potrzeby i braku spełnienia. W konsumencie sławna osoba budzi chęć bycia kimś lepszym, budzi poczucie niespełnienia, generuje zazdrość. Te emocje można wyrzucić z siebie przez komentarze internetowe. Komentarze stają się częścią systemu, bo mogą wpływać na celebrytów podsycając w nich poczucie niedoskonałości i potrzebę poprawy wizerunku. To lepsze niż reklama, która mówi wprost. To system manipulacji angażujący większość z nas. To świat sztucznie stworzony, który staje się realny przez to, że wzbudza prawdziwe emocje. To genialnie działający diaboliczny koncept oparty o ciągłe podsycanie poczucia niespełnienia.
POMYSŁ NA REALIZACJĘ
Aby eksperyment mógł się udać konieczne jest wyczyszczenie otoczenia osoby poddawanej testowi z wszystkich niepotrzebnych bodźców. Film został zrealizowany według jasno zamierzonej koncepcji wizualnej: akcja dzieje się w zamkniętej przestrzeni laboratorium, którego pracownicy noszą uniformy w podstawowych kolorach. Daje to możliwość zbadania potencjału bohaterki w wyabstrahowanym świecie, podkreślającym sztuczność celebryckiego systemu.
Całość pomysłu to skutek fascynacji eksperymentami naukowymi prowadzonymi nad ludzką naturą, w których przestrzeń i manipulacja grają podstawową rolę.
TWÓRCY FILMU:
Produkcja: MENTAL DISORDER 4
Scenariusz i Reżyseria: TERESA CZEPIEC
Producent: AGNIESZKA KURZYDŁO
Kierownik Produkcji: KAMILA KUŚ
Zdjęcia: PIOTR UZNAŃSKI
Scenografia: KATARZYNA DOBROWOLSKA
Kostiumy: ILONA BINARSCH
Charakteryzacja: JOANNA PIĄTKOWSKA
Montaż: ALEKSANDRA GOWIN
Muzyka: ADAM WALICKI
Reżyseria Dźwięku: KACPER HABISIAK m.p.s.e. MARCIN KASIŃSKI m.p.s.e.
Obsada:
Ana Sis – Natalia Lesz
Dyrektor Instytutu – Barbara Kurzaj
Asystentka Niebieska – Sonia Roszczuk
Asystent Zielony – Piotr Stramowski
Asystent Żółty – Piotr Polak
Fotograf – Bartłomiej Firlet
METRYKA
Kraj Produkcji: POLSKA
Rok: 2015
Czas trwania: 25 minut
Format: DCP
Ratio: 1:2,35
Gatunek: DRAMAT
