Dzisiaj wszyscy żyją jednym – mecz Polska – Senegal. Nawet ci, których na co dzień nie interesuje piłka nożna prędzej czy później ulegają presji wspólnego kibicowania. W końcu to mundial, który budzi nasze marzenia, pragnienia, który ma pokazać, że Polska jest zdolna do rzeczy wielkich – jak patetycznie by to nie zabrzmiało.
Ale tak mamy – jesteśmy krajem, który nieustannie czeka na swój wielki dzień, nawet jeśli chodzi o piłkę nożną. Trzymamy kciuki za naszą reprezentację, wierząc, że pokażą się z jak najlepszej strony. Cóż, fala krytyki spadła na nich jeszcze przed pierwszym meczem i t ze strony… Kingi Rusin. I nie chodzi wcale o skład reprezentacji czy jej ustawienie na boisku na mecz z Senegalem, ale o… delfiny. Kinga Rusin znana jest z tego, że bardzo często zabiera głos w sprawie ochrony zwierząt, zwraca uwagę na zbrodnie człowieka przeciw naturze. Czym narazili się polscy piłkarze? Otóż dwa dni temu w ramach relaksu i odpoczynku od treningów odwiedzili delfinarium, czym narazili się dziennikarce, która na swoim Instagramie napisała:
Serio? Nasi piłkarze „relaksowali” się w delfinarium??? Jak można się relaksować w delfinarium wiedząc to, co cywilizowany świat wie już od dawna!? Delfinaria to miejsce powolnej śmierci, w strasznych cierpieniach jednych z najpiękniejszych, najdelikatniejszych i najrozumniejszy ssaków na Ziemi! To miejsce gdzie na ich cierpieniu zarabia się kasę! A to wszystko dla rozrywki i „relaksu” bezrefleksyjnej gawiedzi! Jaki to przykład dla milionów młodych fanów, dla których nasi piłkarze to prawdziwi bohaterowie i wzór do naśladowania!? Delfiny w delfinariach najczęściej pochodzą z krwawych połowów w Taiji w Japonii oraz z Wysp Salomona, co pokazał oscarowy dokument „Zatoka delfinów”. Na każdego złapanego delfina przypada co najmniej kilka innych zabitych (nawet 10 osobników), połowa nie przeżywa stresu w transporcie i „procedur adaptacyjnych”, kolejne umierają w ciągu dwóch lat, wreszcie te najbardziej odporne dożywają w niewoli średnio 6 lat (na wolności ok 20 lat). Delfiny na wolności nurkują do głębokości 300 metrów i przepływają dziennie do 200 km. W niewoli zamknięte są na kilkunastu metrach płytkiego basenu. W konsekwencji muszą zaprzestać używania swojego kluczowego zmysłu – echolokacji bo ultradźwięki odbite od ścian basenu powodują ich dezorientację i nasilają tylko stres. Pamiątkowe zdjęcie z delfinem na brzegu basenu to dla niego tortura szczególnie kiedy leży na brzegu basenu z ogonem do góry (ulubiona poza turystów). To stan, w którym w nienaturalnej pozycji ma przeciążone wnętrzności. Jednocześnie przeżywa silny stres, gdyż kojarzy się mu to z wyrzuceniem przez morze na brzeg – sytuacją będącą dla niego śmiertelnym zagrożeniem. W niewoli są karmione mrożonkami, więc by uzupełnić niedobory wody wpycha się im do pysków szaluch z wodą. Na wolności delfiny nie piją wody, bo płynów dostarczają im upolowane ryby. Szkodzi im skład chemiczny wody (bo często nie jest to woda morska), hałas muzyki oraz urządzeń filtracyjnych. Bezpośrednim efektem takiego środowiska są choroby skóry i oczu oraz stres, depresja i agresja. W cywilizowanych krajach delfinaria się zamyka…
