Kubuś Puchatek dla wielu z nas jest jedną z ulubionych bajek i książek. Kochamy wszystko, co dotyczy misia i jego przyjaciół. Ba, nawet naszym dzieciom dajemy imiona na cześć ulubionych bajkowych bohaterów.
Cóż, im jesteśmy starsi, tym więcej rzeczy dostrzegamy. Inaczej patrzymy na Misia Uszatka, inaczej na Muminki, a okazuje się, że w przypadku Kubusia Puchatka – każdy zarówno on, jak i jego przyjaciele są lustrem pewnych zaburzeń… Kto jest kim?
Prosiaczek
Zawsze widzieliśmy Prosiaczka zmartwionego, przestraszonego. Zauważcie – ciągle boi się nowych rzeczy i wydaje się być zaniepokojony tym, że przeszkadza tym, którzy go otaczają. Są to klasyczne objawy problemów związanych z lękiem i niskim poczuciem własnej wartości, które dotykają wielu z nas.
Tygrysek
Skoczny, śmieszny, pełen entuzjazmu, wszędzie go pełno. Cóż, Tygrysek wykazuje dość silne oznaki nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i słabej kontroli impulsów. Działa, zanim pomyśli i nigdy nie uczy się na swoich błędach. Kto zna dzieci z ADHD zobaczy w nich Tygryska.
Królik
Jeśli jakiegoś z bohaterów bajki możemy uznać za „dorosłego”, to oprócz Sowy z pewnością jest to Królik. Jednak jego złośliwości i planowanie są prawdopodobnie wynikiem zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Ciągle liczy, aranżuje, planuje i kładzie nacisk na drobne rzeczy. Wpada w panikę, gdy jego przyjaciele zaczynają działać poza jego planem.
Kłapouchy
Mówisz: „Kłapouchy”, myślisz: „Depresja”. I okej – Kłapouchy najwyraźniej wykazuje oznaki depresji, ale lepsze dla niego określenie zawiera się w przewlekłej dystymii. Jest to rodzaj długotrwałej, łagodnej depresji, której objawy mogą się utrzymywać przez dwa lata, w przeciwieństwie do krótszych epizodów depresji.
Kiedy zdarzają się dobre rzeczy, Kłapouchy zawsze znajdzie coś negatywnego. Nie czuje się dobrze z uczuciem szczęścia.
Maleństwo
Maleństwo odzwierciedla spektrum autyzmu. Często chce być blisko swojej mamy pozostając w ciszy jej kieszeni, zamiast działać. Z drugiej strony nie zważa na ostrzeżenia i co jakiś czas pakuje się w niebezpieczne sytuacje. Ekstremalność jego cech może wskazywać właśnie na szerokie spektrum autyzmu.
Kangurzyca
Kangurzyca jest zawsze nerwowa i sceptycznie nastawiona do tego, co się wokół niej dzieje. Uczuciem, które w niej dominuje jest obawa o Maleństwo, co wpływa na jej relacje z przyjaciółmi. Jest to oznaką społecznego zaburzenia lękowego, kiedy nieustannie obawiamy się najgorszego.
Sowa
Mimo że jest najmądrzejszym ze wszystkich przyjaciół z Stumilowego Lasu, Sowa cierpi na dysleksję. Jest jedynym stworzeniem w lesie, który umie czytać lub pisać, ale robi błędy, przekręca litery. Sowa udowadnia, że osoby z trudnościami w uczeniu muszą po prostu pracować trochę ciężej, aby osiągnąć swoje marzenia.
Krzyś
Krzyś rozmawia ze swoimi wyimaginowanymi przyjaciółmi, ale to coś więcej niż rozmowa. Bierze udział w ich przygodach, emocjonuje się tym, co oni, tęskni za nimi. Istnieje teoria, że Krzyś przejawia oznaki schizofrenii.
Kubuś Puchatek
Kubuś Puchatek jako postać tytułowa jest obarczony największą liczbą zaburzeń. Puchatek ma problemy z samooceną, które z kolei wynikają z jego zaburzeń odżywiania. Przejmuje się tym, jak wygląda, ale nie jest w stanie odmówić sobie słoika miodu. Ponadto cierpi na zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Często zapomina, co robił, rozprasza myśli i ma trudności ze skupieniem uwagi.
Jak widać – choć tak różni, tak wyjątkowi – bohaterowie „Kubusia Puchatka” potrafią żyć razem. I to żyć szczęśliwie.
źródło: shared.com
