Skąd się bierze nuda? Są pewne czynności, na których nam zależy, bo dają nam dużo satysfakcji. Z drugiej strony, kiedy powtarzamy je bardzo często, możemy mieć głębokie poczucie pustki i chęć zmiany, znużenia.
Wysoki iloraz, mniej nudy
Związek między nudą a inteligencją był wielokrotnie badany przez psychologów. Okazuje się, że osoby inteligentne spędzają dużo czasu koncentrując się na swoich myślach. To je bawi, motywuje i stymuluje. Ale czy to oznacza, że osoby o wysokim IQ się nie nudzą? Albo inaczej, czy osoby o niższym ilorazie inteligencji czują się szybciej znudzone? Badania pokazują, że nie. Ludzie, którzy nie mają wielkich możliwości intelektualnych, muszą wykonywać większą liczbę czynności, które w jakiś sposób kierują ich uwagę na to aby „wypełnić” dzień i pobudzić ich aktywność. Popularnym rozwiązaniem jest wyjście z przyjaciółmi lub sport.
Nie oznacza to oczywiście, że inteligentni ludzie nie lubią spotkań towarzyskich lub wykonywania aktywności fizycznej. Naukowcy dostrzegli jednak, że „mądrzejsi” wolą poświęcać długie godziny na realizowanie swoich celów niż utrzymywać kontakty z innymi.
Nuda i inteligencja u dzieci wybitnie utalentowanych
W przypadku uzdolnionych dzieci sytuacja jest odwrotna. Dzieci już w bardzo wczesnym wieku (jeśli chodzi o uczenie się i rozwijanie umiejętności) nudzą się, jeśli nie uczęszczają do specjalistycznych klas, a ich nauczanie nie jest dostosowane do ich potrzeb edukacyjnych.
Rozwój poznawczy tych dzieci przekracza średnią ich rówieśników. Dlatego też, jeśli tempo zajęć jest mniejsze niż to, czego potrzebują, aby czynić postępy, nuda i lenistwo pojawiają się w parze.
W klasie objawia się to ciągłym zmęczeniem i rozkojarzeniem. Dzieci nie uważają, nie odrabiają zadań domowych i niechętnie pojawiają się szkole. Są bardzo krytyczne wobec swoich nauczycieli i często mają słabe wyniki w nauce.
Zdrowie, nuda i inteligencja
Nuda u dzieci wybitnie utalentowanych może mieć poważny wpływ na ich zdrowie fizyczne i psychiczne. Może nawet generować istotne zaburzenia społeczne, behawioralne i poznawcze – na przykład poważne trudności z dostosowaniem i integracją w grupie rówieśniczej, uczucie frustracji i bezradności, które po upływie kilku lat przeradzają się w poczucie niekompetencji i niepokój.
Zmiany te mogą ulec pogorszeniu, jeśli profesjonaliści zajmujący się dziećmi będą mylić nudę wynikającą z ich wysokiej inteligencji z innymi zaburzeniami lub patologiami (na przykład z ADHD, które powoduje również dekoncentrację w klasie lub problemy z nauką czy też zmiany osobowości).
