„Mój mąż nigdy nie wychodzi z inicjatywą. Czuję, że cały ciężar codzienności spoczywa na moich barkach. Nie jesteśmy jedną drużyną”. Znasz to? Wiele kobieta zna. Zaskakujące jest to, że te zachowania mają miejsce tylko w domu. Zupełnie inaczej jest w pracy – proaktywny, przebojowy, profesjonalny, zawsze można na niego liczyć. O co chodzi? Oto kilka typowych przyczyn, dla których tak się dzieje, zdaniem terapeutów.
Myślą w kategoriach źle postrzeganych tradycyjnych ról w związku
„Pracuję ciężko przez cały dzień, a kiedy wracam do domu, chcę się zrelaksować”
To zdanie mężczyzna wynosi z domu. Ta postawa jest mocno osadzona w kulturze. Mężczyzna ma utrzymywać rodzinę. Tyle. Kobieta zajmuje się resztą. A że też pracuje? Cóż. Bywa też inaczej – mężczyzna wypowiada to zdanie, ponieważ dorastał w rodzinie, w której chłopców się rozpieszczało, a kobiety brały na siebie ciężary.
Czują się krytykowani, odrzucani i poddawani ocenie
Terapeucie mężczyzna mówi, że ilekroć coś inicjuje, zawsze spotyka się z oporem lub krytyką. Czuje się odrzucony i po prostu przestał się starać. Przyjmuje postawę „Dobra, zrób to po swojemu”.
Relacja jest nierówna
Odmiana powyższego, w której facet czuje, że nie otrzymuje tego, czego potrzebuje – więcej uznania, więcej czułości, więcej uwagi – więc wycofał się, myśląc: „Nie dajesz mi tego, czego potrzebuję, więc ja nie dam ci tego, czego potrzebujesz”. To jest wojna w okopach.
Boją się konfliktu
W tym przypadku nie mamy do czynienia z powodem dotyczącym samego związku, a osobowości konkretnej osoby. Już sama myśl o wyjściu z inicjatywą sprawia, że mężczyzna zaczyna się niepokoić potencjalnym konfliktem. Martwi się, że partnerka będzie zła lub nieszczęśliwa, więc się powstrzymuje. Ten sam niepokój pojawia się, gdy partnerka sugeruje lub robi coś, co mu się nie podoba. Albo zgadza się, a potem okresowo wybucha z jakiegoś błahego powodu albo staje się pasywno-agresywny i wyraża swój gniew, „zapominając” lub robiąc to, czego chce partnerka, ale we własnym (wolnym) tempie.
Mają zespół deficytu uwagi (ADHD)
Niektóre typowe objawy dorosłych z ADHD to prokrastynacja, zapominanie, rozpoczynanie rzeczy i ich niekończenie. W rezultacie ich partnerzy czują, że są jest niewiarygodni i że muszą wszystko robić sami.
Zmiana wzorca
Jeśli związek nie jest zrównoważony, nadszedł czas, aby omówić sposoby, w jakie oboje partnerzy mogą uzyskać to, czego potrzebują. Jeśli jeden partner czuje się krytykowany, druga osoba nie musi ciągle gryźć się w język. Jeśli problem dotyczy ról, wartości i oczekiwań, para musi dążyć do kompromisów korzystnych dla wszystkich, w których każdy z nich rezygnuje z stawiania na swoim i każdy jest skłonny się nagiąć, ponieważ zależy mu na drugiej osobie. Jeśli chodzi o strach przed konfliktem lub ADHD, są to indywidualne podstawowe problemy, które zwykle wpływają na związek i inne aspekty życia codziennego. Czas przyznać, że to problem i zmierzyć się z nim bezpośrednio za pomocą jakiejś formy terapii i leków.
