Wypalenie to stan przewlekłego stresu, który prowadzi do sytuacji, w której nie jesteś już w stanie skutecznie funkcjonować, ani na poziomie zawodowym, ani osobistym. Pewnego ranka budzisz się z poczuciem ogromnego wyczerpania i przekonaniem, że jesteś nieskuteczny, niezależnie od tego, ile z siebie dajesz. Wypalenie często mylone jest z depresją, dlatego warto wiedzieć, czym różnią się te dwa, zaburzające nam normalne funkcjonowanie, zjawiska.
Gdybyśmy mieli porównać syndrom wypalenia do innych zaburzeń na tle psychicznym, rzeczywiście jest on w wielu obszarach bardzo podobny do depresji. Różnica pomiędzy depresją i wypaleniem nie jest zawsze jasna. Na pewno jednak, psychiatrzy nie uważają syndromu wypalenia za chorobę, definiując go jako skrajne wyczerpanie ciała i umysłu, dotarcie do granicy tego, co możemy w życiu unieść, z czym potrafimy sobie poradzić.
Objawy
Istnieją pewne wspólne objawy dla obu zaburzeń, co jeszcze bardziej utrudnia ich rozróżnienie. Do najważniejszych należą:
1. Problemy z koncentracją i pamięcią
Zarówno osobom zmagającym się z depresją jak i tym, które dotknęło wypalenie, zdarzają się zaburzenia koncentracji i uwagi. Problemy ze skupieniem uwagi i epizody „zapominania” o różnych sprawach to wczesne objawy syndromu wypalenia. Jeśli nie zaczniesz jakoś temu przeciwdziałać, z czasem mogą przeszkodzić ci sprawnie wykonać swoją pracę.
2. Problem ze snem
Może objawiać się problemami z zasypianiem lub utrzymaniem ciągłości snu (na początku jeden lub dwa dni w tygodniu). W późniejszych etapach depresji i wypalenia, bezsenność może przekształcić się w trwałe zaburzenie. Przy wypaleniu jesteś tak wyczerpany, że nie możesz spać. W przypadku depresji sen zaburza ci niepokój, i to lęk również sprawia, że wstajesz wcześniej.
3. Problemy w sypialni
Zarówno osoby cierpiące na depresję, jak i osoby „wypalone” tracą zainteresowanie seksem, czy innym rodzajem bliskiej intymności z partnerem. Powoduje to oczywiście kolejne, niszczące związek komplikacje, lawinę wyrzutów, żalu i nieporozumień.
4. Uczucie wyczerpania fizycznego
Odczuwasz chroniczne zmęczenie? We wczesnych stadiach wypalenia, możesz jeszcze mieć sporadyczne przypływy energii, ale czuć się zmęczony przez pozostały czas. W późniejszych etapach, czujesz się fizycznie i emocjonalnie wyczerpany, możesz także odczuwać lęk o to, co cię czeka w danym dniu.
Klarowne, jasne różnice między depresją a wypaleniem:
1. Depresja jest bardziej „ogólna”, jeśli chodzi o jej „pole rażenia”.
Oznacza to, że ma wpływ na kilka obszarów naszego życia, może solidnie namieszać w takich aspektach jak:
– twoje relacje z rodziną,
– twoje relacje z przyjaciółmi,
– twoje hobby, wolny czas,
– twoje życie zawodowe.
2. Wypalenie najczęściej związane jest z naszym życiem zawodowym – dotyczy pracy.
Oczywiście stres, który jest jego pośrednim sprawcą, może mieć negatywny wpływ na związek, ale w przypadku depresji jest to o wiele bardziej odczuwalne. Ponadto, syndrom wypalenia ma tendencję do ujawniania się w sytuacjach i miejscach związanych bezpośrednio z pracą.
3. Osoby z syndromem wypalenia zawodowego są bardziej energiczne niż te, których dotknęła depresja.
A przynjamniej sprawiają takie wrażenie, potrafią również odczuwać i okazywać spontaniczną radość i zadowolenie.
4. Osobom z syndromem wypalenia rzedziej ubywa na wadze.
Radziej również przejawiają myśli samobójcze i nie okazują niechęci do aktywności intelektualne czy fizycznej.
5. Osoby z wypaleniem zawodowym nie miewają fałszywego poczucia winy.
W przypadku osób z depresją częste jest obwinianie się za sprawy, na które nie miało się wpływu i przesadne doszukiwanie się źródła wszelkich problemów w swoich słabościach, a także wyolbrzymianie wad i błędów.
Zarówno osoby dotknięte depresją, jak i te z syndormem wypalenia zawodowego najczęściej przypisują swoje złe samopoczucie zwykłemu zmęczeniu, odrzucając myśl o chorobie. Trzeba pamiętać, że oba zaburzenia mogą występować razem, a także, że zlekceważone wypalenie może przyczynić się do rozwoju depresji. Należy więc reagować zdecydowanie: czasem zmiana środowiska, otoczenia, kilka dni urlopu, pomagają nam się zregenerować i samemu ponownie przejąć stery swojego życia. W wielu przypadkach jednak, niezbędna jest psychoterapia, czy farmakoterapia.
Źródło: 15minutes4me.com, job-burnout.eu
