Ciąży biochemicznej doświadcza nawet około 60 proc. kobiet w wieku rozrodczym. To bardzo powszechne zjawisko, z którego wiele kobiet nawet nie zdaje sobie sprawy. Wczesne poronienie przypomina obfitą, bolesną i opóźnioną o kilka dni miesiączkę. Czym jest ciąża biochemiczna i jak uniknąć wczesnego poronienia?
Czym jest ciąża biochemiczna?
Ciąża biochemiczna kończy się poronieniem na bardzo wczesnym etapie – przed upływem 6 tygodnia. Utrata ciąży występuje jeszcze przed implantacją zarodka w macicy lub tuż po niej. Organizm oczyszcza się z wadliwego zarodka, który nie ma szansy prawidłowego rozwoju. Po zapłodnieniu poziom gonadotropiny kosmówkowej beta hCG wzrasta, co przekłada się na pozytywny wynik domowego testu ciążowego lub laboratoryjnego testu wykonanego z krwi. Ciąży biochemicznej nie możemy potwierdzić na podstawie standardowego badania USG.
Zobacz również: Ciąża u kobiety po czterdziestym roku życia
Ciąża biochemiczna – objawy
Objawy ciąży biochemicznej nie są jednoznaczne. Pierwszym sygnałem wskazującym na zapłodnienie jest brak miesiączki w wyznaczonym terminie. Jednak poronienie występuje tak wcześnie, przed upływem 6 tygodnia ciąży, że kobieta często nie zdaje sobie sprawy, że była w ciąży. Krwawienie mylone jest ze spóźnioną miesiączką. Zarodek zostaje wydalony z organizmu wraz z krwią i w zdecydowanej większości przypadków, kobieta nie wymaga leczenia szpitalnego ani farmakologicznego. Po poronieniu biochemicznym warto wykonać powtórne badanie beta hCG. Nawet powolny spadek hormonu potwierdza zakończenie ciąży biochemicznej. W przypadku, gdy krwawienie nasila się, a poziom hormonu nie spada, konieczna jest jak najszybsza konsultacja lekarska. Krwawienie z dróg rodnych i utrzymujący się poziom hormonu ciążowego może wskazywać na ciążę pozamaciczną.
Zobacz również: Lęk przed ciążą: jak sobie z nim poradzić?
Przyczyny ciąży biochemicznej
Poronienie biochemiczne ma miejsce w bardzo wczesnej fazie ciąży, zbadanie wydalonego zarodka nie jest możliwe. Trudno jednoznacznie stwierdzić, co było przyczyną poronienia. Jednak przyjmuje się, że w większości przypadków, niepowodzenie związane jest z wadami zarodka. Wady genetyczne uniemożliwiają jego dalszy, prawidłowy rozwój. Zdarza się, że obciążony wadami genetycznymi zarodek zagnieździł się w jamie macicy, ale po kilku dniach dochodzi do jego poronienia. Ciąża biochemiczna może być wynikiem pewnych czynników, które nie pozwalają na zagnieżdżenie zapłodnionego jaja w jamie macicy. Zagnieżdżenie utrudniają nieprawidłowości w budowie narządów rodnych kobiety, blizny po zabiegach chirurgicznych, czy niedorozwój trofoblastu, z którego potem rozwija się łożysko. Nie bez znaczenia są zaburzenia hormonalne , niski poziom żelaza we krwi czy prowadzenie niezdrowego stylu życia np. nadużywanie alkoholu.
I co dalej?
W przypadku pozytywnego wyniku testu ciążowego i wystąpienia obfitej miesiączki kilka dni po nim, nie ma konieczności wizyty u ginekologa. Jednak w przypadku, gdy krwawienie nie ustaje, nasila się, a dodatkowo pojawia się silny ból brzucha należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Podobnie w przypadku, gdy krwawienie ma miejsce po kilku tygodniach od uzyskania pozytywnego wyniku testu ciążowego. W przypadku późniejszego poronienia, nie będącego wynikiem ciąży biochemicznej, konieczne może okazać się oczyszczenie macicy z tkanek płodu.
Po poronieniu biochemicznym organizm szybko powraca do pełnej sprawności i jest gotowy na dalsze starania o ciążę. By zmniejszyć ryzyko kolejnego poronienia warto wyleczyć ewentualne infekcje intymne, zbadać poziom hormonów i uzupełnić niedobory składników odżywczych. Warto zrezygnować z palenia papierosów i zmienić styl życia. Ponowne zapłodnienie możliwe jest już w następnym cyklu.
