Mówi się, że „nikt nie wychodzi z dzieciństwa bez szwanku”, rozumiejąc przez to, że doświadczenia jakie nabywamy w tym najwcześniejszym okresie życia zarysowują się na naszej psychice, by potem zaważyć na tym, jacy jesteśmy jako dorośli. Zdanie to ma szczególne znaczenie dla osób, które jako dzieci doświadczyły przemocy emocjonalnej. To jej skutki mogą wyjątkowo boleśnie rozciągać się od dzieciństwa do wieku dojrzewania i dorosłości, wpływając na nasze poczucie własnej wartości i relacje z innymi, a nawet przyczynić się w jakimś stopniu do tego w jaki sposób (nie) radzimy sobie z różnymi zaburzeniami psychicznymi.
25 konsekwencji przemocy emocjonalnej z dzieciństwa, które odczujesz jako dorosły
1. Nie możesz znieść odgłosów kłótni, głośnych, nagłych hałasów, krzyków, agresji w jakiejkolwiek formie.To wyzwala w tobie potrzebę ucieczki.
2. Nie potrafisz przyjmować komplementów.Jesteś przecież przyzwyczajony do nieustannej krytyki.
3. Wciąż czujesz potrzebę udowodniania, że jesteś wystarczająco dobry.Masz obsesję: twoje obowiązki muszą być wykonywane perfekcyjnie, nieustannie myślisz o tym, czy nie mogłeś czegoś zrobić lepiej. Przejmujesz się zbyt mocno opinią innych.
4. Cokolwiek robisz, w twoim odczuciu robisz to źle.
5. Stale wszystkich za wszystko przepraszasz. Często wierzysz w to, że ktoś jest na ciebie zły. Ciągle czujesz się winny.
6. Jesteś typem samotnika. Twój dom jest twoją twierdzą. Boisz się nawiązywania relacji z innymi ludźmi.
7. Masz problemy z zaufaniem – nie ufasz innym ludziom.Rzadko dopuszczasz ich do siebie na „bliższą” odległość, nie mówisz o swoich problemach – zdrowotnych, psychicznych.
8. Jesteś chorobliwie niezdecydowany. Wydaje ci się, że każdy wybór, jaki podejmiesz, będzie zły.
9. Unikasz mówienia tego, co innym mogłoby się nie spodobać, w konsekwencji rzadko jesteś sobą. Nosisz maskę pełnej neutralności w każdej sytuacji, tak bardzo się boisz negatywnych emocji innych osób.
10. Przyjmujesz pozycję obronną w postaci chłodu lub niemiłego, odtrącającego zachowania. Ta bariera ma ochronić cię przed tymi, którzy mieliby cię skrzywdzić.
11. Masz problemy z przyjmowaniem miłości od innych. Kiedy dorastałeś, nauczyłeś się, że miłość to narzędzie manipulacji. Nie wierzysz, że inni kochają cię bezwarunkowo.
12. Czujesz potrzebę zadowalania wszystkich innych. Nie szanujesz własnych potrzeb.
13. Ciągle się usprawiedliwiasz i tłumaczysz przed innymi: dlaczego sobie coś kupiłeś, dlaczego coś zrobiłeś. Tak, jakbyś należał do kogoś i był mu winny szczegółowe wyjaśnienia dotyczące każdej twojej, najdrobniejszej decyzji. Nie umiesz powiedzieć „nie”.
14. Unikasz proszenia o pomoc, bo nikomu nie ufasz.Wierzysz, że jeśli ktoś oferuje ci pomoc, robi to, bo oczekuje czegoś w zamian. Masz przyjaciół, ale nie masz najlepszego przyjaciela. Trzymasz się z daleka od ludzi.
15. Nie potrafisz „przywiązywać się” do ludzi. Boisz się zaufać, masz paranoję, że wszyscy cię opuszczą, zostawią.
16. Boisz się zabierać głosu w grupie. Uważasz, że nikt nie chce słuchać tego, co masz do powiedzenia.
17. Nikomu nie pozwalasz zobaczyć, że masz słabszy, gorszy dzień.
18. Ciągle porównujesz się do innych, przekonany, że jesteś od nich gorszy – mniej inteligentny, mniej atrakcyjny, mnie zaradny życiowo.
19. Nie potrafisz zaakceptować w swoim życiu ludzi, którzy naprawdę się o ciebie troszczą.
20. Nie potrafisz utrzymać kontaktu wzrokowego z rozmówcą.
21. Miewasz stany lękowe i depresyjne i nie potrafisz o tym rozmawiać. W ogóle mówienie o swoich uczuciach sprawia ci ogromy problem, więc tego nie robisz.
22. Pozwalasz innym się obrażać i wykorzystywać. Jesteś bezradny, gdy ktoś cię krzywdzi.
23. Obwiniasz się dosłownie za wszystko.
24. Masz problemy z określeniem kim naprawdę jesteś, co naprawdę myślisz. Praktycznie wszystko, co mówisz o sobie, wydaje ci się kłamstwem.
25. Wylewasz swój żal w niepokojących i kontrowersyjnych (wywołujących żywe dyskusje) postach na portalach społecznościowych.
Na podstawie: themighty.com
