Kuna domowa, zwana także kamionką, to zwierzę, które w wielu osobach wzbudza sympatię. Nie sposób odmówić jej uroku i zwinności, jednak ten, kto ma kunę pod własnym dachem, ma znacznie mniej ciepłych uczuć do tego drapieżnika. Kuna domowa to mały złodziejaszek i niszczyciel. Nie odpuści kurom, pogryzie instalacje i zakłóci nocny odpoczynek swoimi harcami. Jak się pozbyć kuny z domu, nie czyniąc jej krzywdy?
Kuna domowa a kuna leśna – jak je odróżnić?
Kuna domowa (Martes foina) jest drapieżnikiem prowadzącym nocny tryb życia. Nie lubi konfrontacji z człowiekiem, za to chętnie zamieszkuje jego domostwa. Jak wygląda kuna domowa? Wierzch jej głowy i tułowia jest ciemnobrązowy, a boki wyraźnie jaśniejsze. Na szyi kuny dobrze widoczna jest rozwidlona biała plama, tzw. śliniak, rozciągająca się ku dołowi ciała. Drapieżnik ten osiąga do około 53 cm długości ciała, do którego należy doliczyć ogon mierzący nawet 30 cm. Jest zwierzęciem długim, o króciutkich nóżkach i puszystym futerku. Wbrew pozorom jest bardzo szybka i zwinna, doskonale wspina się po murach i drzewach.
Fot. iStock/kuna domowa
Kuna domowa mylona jest z innym gatunkiem, kuną leśną (tumakiem). Jest jednak cecha, która pozwoli szybko odróżnić od siebie obie kuny. Kuna leśna ma ciemniejsze futerko oraz nierozwidlony kremowo beżowy „śliniak”, który może schodzić aż na przednie kończyny. Tumak trzyma się z daleka od ludzi, więc nie jest zagrożeniem dla domowego porządku.
Fot. iStock/kuna leśna
Kuna domowa – pożyteczny szkodnik
Kuna domowa ma pewne zalety, choć w kontrze do czynionych przez nią szkód, nie są one wielkimi zasługami dla człowieka. Za co można docenić kunę domową? Doskonale sobie radzi z żabami i niewielkimi gryzoniami, nie gardzi posiłkiem złożonym z owadów. W miejscach, gdzie jest nadmiar tych stworzeń, kuna może okazać się naturalną biologiczną bronią z ich nadmiarem. Jednak ci, którzy mieli do czynienia z tym drapieżnikiem wiedzą, że kuna nie gardzi również hodowlanym ptactwem, stąd jej ofiarami padają np. kury czy gołębie. Kradnie także ich jaja i potrafi wyjadać zapasy owoców.
Są jeszcze inne przewinienia kuny, które trudno zaakceptować. To niewielkich gabarytów zwierzę chętnie wyleguje się pod maską samochodu, na ciepłym silniku. Niestety często niszczy też kable i unieruchamia auto na dłuższy czas. W domu również bywa uciążliwa. Kuna domowa potrafi wygryźć ocieplenie na strychu (tam najczęściej bytuje), szukając miejsca na gniazda i bez kłopotu przegryza instalacje. Rozrzuca też resztki pokarmu (np. niezjedzone w całości żaby), brudzi odchodami, a nocą, gdy dom już śpi, urządza sobie harce. Charakterystyczny dźwięk łapek stukających nad głowami i odgłosy drapania nietrudno usłyszeć w ciszy. Przy takiej wyliczance nie można się dziwić tym, którzy mając kunę za współlokatorkę, chcą ją skutecznie odstraszyć.
Kuna domowa – jak się pozbyć uciążliwego lokatora?
Kuna domowa upodobała sobie ludzkie sąsiedztwo, jako pozwalające jej bezpiecznie i wygodnie przeżyć, ale istnieją sposoby, które ją skutecznie wyproszą.
Fot. iStock
Żywołapka
Żywołapka to broń przeciwko kunie, idealna dla miłośników zwierząt, ponieważ pozwala na odłowienie kuny bez wyrządzania jej krzywdy. Wymaga jedynie nieco cierpliwości, aż kuna domowa zdecyduje się wejść do łapki, skuszona przynętą. Gdy drapieżnik naciśnie na płytkę, zwolni się blokada drzwi, po czym zamykają się klapy wejściowe. Po udanym odłowie, kunę należy wywieźć daleko od domu, by nie wróciła. Taką żywołapkę można zastosować wielokrotnie, także na inne gryzonie.
Amoniak
To jedna z opcji na to, by wypłoszyć w sposób humanitarny drapieżnika z domu. Najpierw należy wybrać się nocą na strych, by znaleźć gniazdo kuny. Gdy miejsce zostanie zlokalizowane, można zastosować amoniak, wylewając go na jej legowisko. Drażniący zapach powinien skutecznie zniechęcić ja do powrotu w to miejsce. jest niestety minus takiej metody – woń amoniaku, podobny do zapachu moczu, może być wyczuwalny w domu i nie tak łatwo go wywietrzyć.
Zaklejanie dziur
Warto za dnia wybrać się na strych, by sprawdzić, którędy kuna dostaje się do wnętrza domu. Zaklejenie otworu, gdy wypłoszone zwierze ucieknie, zdecydowanie utrudni jej powrót do legowiska, a może nawet i zniechęci do podejmowania kolejnych prób.
Instalowanie odstraszaczy dźwiękowych
Dostępne są urządzenia emitujące odstraszające dźwięki drapieżników będących naturalnymi wrogami kun. Nie zawsze jednak zdają egzamin – kuna domowa słysząc powtarzalne dźwięki i nie zauważając zagrożenia, może zacząć ignorować dźwięki. Za to ten sposób może okazać się dobrą profilaktyką, zanim kuna się na strychu zadomowi. Dźwięki te, mimo uciążliwości dla kun, nie są słyszalne przez człowieka.
Fot. iStock
Elektryczny pastuch
To znacznie mniej popularne rozwiązanie, które może być pomocne w odstraszaniu kuny. Instalację elektryczną o niewielkim napięciu umieszcza się wzdłuż dachu, zazwyczaj przy rynnach. Kontakt kuny z instalacją może być na tyle nieprzyjemny, że drapieżnik nie zechce wracać pod dach.
Jak się pozbyć uciążliwego lokatora, jak kuna domowa – już wiadomo. Nie można stosować trutek, ani w sposób drastyczny pozbywać się niechcianego sąsiedztwa – kuna domowa objęta jest częściową ochroną gatunkową.
