Wydaje Wam się, że czas oczekiwania na malucha to piękny okres w którym będziecie głaskać brzuszek i kupować ubranka a gdy maluch pojawi się na świecie to wszyscy będą skakać z radości i wzruszenia? Czasami tak jest. Czasami. Bo czasami też jest inaczej. Czasami realia są nieco inne.
On wściekły bo nie wie o co jej chodzi a ona wrzeszczy „TO NIE TAK MIAŁO WYGLĄDAĆ!” a on głowi się „nie tak, czyli jak?!” Ona zaczyna płakać, zamyka się w pokoju z wiszącym na piersi noworodkiem a on wraca do kolegów w drugim pokoju oglądających mecz.
Jest wiele spraw, które powinniście omówić ze swoimi partnerami jeszcze będąc w ciąży. My z mężem tego nie zrobiliśmy, czego żałuję, bo skończyło się kilkoma miesiącami kłótni, dopoki nie doszlismy do porozunienia. Nie rozmawialismy o tym wcześniej, bo myśleliśmy że mamy jeszcze czas, nie sądziliśmy że urodzę trzy tygodnie wcześniej. Dlatego nie odkładajcie rozmowy na ostatnią chwilę. Nie myślcie też, tak jak my, że będziecie ustalać wszystko na bieżąco. Bo nie będziecie. Hormony zrobią swoje, brak czasu, nerwy i stres też. Dlatego jeśli chcecie rozpływać się w rodzicielskiej i małżeńskiej sielance, pogadajcie wcześniej.
Oto kilka ważnych spraw do omówienia przed narodzinami dziecka:
1. Odwiedziny w szpitalu
Nie każda kobieta rodząca, życzy sobie tłumów na poródówce. Nie każda kobieta rodząca chce widzieć swoich rodziców, teściów, rodzeństwo, szwagierkę, szwagra i ich dzieci w dniu porodu. Powiedz wprost swojemu Partnerowi jak powinny wyglądać odwiedziny w szpitalu. Możesz się nie zgodzić na żadne wizyty i powinno to zostać uszanowane. Możesz zgodzić się np. tylko na krótką wizytę dziadków ale przedstaw też swoje oczekiwania. Np. żeby przyszli w ciągu dnia a nie z samego rana lub pod wieczór i nie dłużej niż na 30 minut, bo chcesz odpocząć i nie chcesz za bardzo stresować maluszka. Powiedz wprost swojemu Partnerowi jak chcesz by to wyglądało, on jest od tego by Was chronić.
2. Odwiedziny w domu
Mimo, że kobieta po porodzie i noworodek powinni jak najwięcej czasu odpoczywać we własnym sosie, to przeważnie tłumy gości są nieuniknione. Wszyscy chcą zobaczyć małego człowieka. Ustal z Partnerem wizyty. Możesz powiedzieć, że pierwsi goście mogą przyjechać dopiero dwa tygodnie po porodzie, gdzie Ty i dziecko chociaż trochę dojdziecie do siebie. Możecie ustalić, że wizyty gości mają być krótkie i nie w dużych grupach, żeby nie straszyć malucha. Zdecydujcie czy chcecie dawać noworodka na ręce. Możecie się na to nie zgadzać. W końcu maluch to nie zabawka to przekładania z rąk do rąk. Będzie starszy, będą się z nim bawić. Noworodek to noworodek. Niektórzy goście zapominają, że narodziny dziecka wiele zmieniają w życiu rodziców i lubią siedzieć do późnych godzin wieczornych, zachowywać się głośno czy nadmiernie zabawiać wystraszonego malucha. Ustalcie na co możecie się zgadzać a na co nie. Możecie jeszcze przed porodem uprzedzić bliskich jak będzie wyglądało Wasze życie za kilka tygodni.
3. Czas połogu
Czas połogu, czyli 6 tygodni po porodzie, to trudny czas dla kobiety rodzącej. Huśtawka hormonalna, organizm próbuje wrócić do równowagi, ciągłe krwawienie… Mężczyźni nie do końca wiedzą jak to wygląda, przez co możesz czuć się nie zrozumiana. Pokaż swojemu Partnerowi artykuły na temat przebiegu połogu, z czego wynikają pewne zachowania i informacjami jak możesz się czuć oraz dlaczego powinien Cię wspierać, pomagać i być wyrozumiały. Gwarantuję, że może Wam to pomóc lepiej się komunikować a Ty poczujesz się bardziej rozumiana.
4. Wycieczki, wyjazdy
Jeśli jesteście przyzwyczajeni do częstych wycieczek i wyjazdów, to po porodzie może się to zmienić. Dopóki maluszek nie podrośnie, powinniście zrezygnować z dalekich wypraw. Jeśli nie porozmawiacie o tym wcześniej, może dojść do konfliktów, bo jedno z Was będzie chciało wrócić do starego trybu. A może rodzina będzie Was naciskać na częste wycieczki do dziadków czy cioć, a Wy na jakiś czas będziecie chcieli z tego zrezygnować. Uprzedźcie wcześniej. Uchronicie się przed niepotrzebnym obrażaniem się rodziny albo naciskami ze strony dziadków. Gwarantuję, że gdy usłyszysz po porodzie, w dodatku mając bolący tyłek i szyte krocze, „kiedy przyjedziecie?” to wpadniesz w szał. A gdy Twój facet jeszcze zdziwiony zapyta „o co Ci chodzi? Kiedy wyskoczymy na weekend do dziadków?” to będziesz rzucać talerzami a on zdziwiony nie będzie wiedział o co chodzi. Powiedz wprost: „Dajcie nam spokój na 3 miesiące. Chcecie – Wy przyjedźcie, my – odpoczywamy”. Poza tym wierz mi na słowo. Będziesz wykończona i każda okazja będzie dobra na sen.
5. Pomoc przy dziecku
Wielu rodziców korzysta z niezastąpionej pomocy dziadków czy swojego rodzeństwa. Ale jest również grupa rodziców, którzy tej pomocy nie potrzebują. Zanim Twoja teściowa zamieszka z Wami na dobre, ustalcie czy jest to potrzebne. Ta decyzja powinna dotyczyć Was obojga. Jeśli nie chcesz krzątającej się po mieszkaniu mamy lub teściowej, ustal to ze swoim Partnerem i powiedz, że poradzicie sobie sami. Albo postaw ultimatum. Ok. Niech wpadnie raz w tygodniu, ale nie codziennie. Czasami dziadkowie wpadają w wir wychowania nieswojego dziecka, co kończy się tym, że przestają rodziców maluszka traktować poważnie. To się też dzieje wtedy, kiedy rodzice decydują się, żeby Ona wraz z dzieckiem zamieszkała np. ze swoimi rodzicami przez 1-2 miesiące po porodzie.
6. Wyprowadzka do rodziców / teściów lub wprowadzka mamy lub teściowej
Moim zdaniem jest to najgorsza z możliwych opcji. Szczególnie jeśli wyprowadza się tylko Ona i dziecko. Ojciec nie ma jak budować więzi z maluchem, do tego wszystko robi matka i dziadkowie. Po miesiącu wraca do swojego partnera z odchowanym maluchem a ojciec nie umie zmienić mu pieluchy. Co robi jego teściowa a jej matka? UCZY GO. MÓWI CO MA ROBIĆ. A on się wścieka. Jeśli będziesz w przyszłości ojcem i to czytasz, nie zgadzaj się na taki układ! Każda matka sobie poradzi z dzieckiem nawet jeśli dziadkowie są daleko. A jeśli będziecie skazani na siebie we dwoje, to obiecuję, że świetnie sobie poradzicie, a więź jaką zbudujecie z dzieckiem, jest więzią która zostaje już na zawsze. W naszym przypadku było podobnie. Byliśmy z mężem skazani tylko na siebie. Obie rodziny daleko. I to było najlepsze co nas spotkało! Żadnych gości każdego dnia, żadnego wtrącania się, mówienia co mamy robić i wychowywania za nas. Sami też bardzo chronimy by nikt nam nie mówił co mamy robić. Dzięki temu mamy prawie roczną córkę, która na widok wychodzącego do pracy taty, zaczyna płakać i nie chce się od niego odkleić. A mój mąż rozpływa się w miłości do córki. Wierzcie mi na słowo, każdy rodzic sobie poradzi z własnym dzieckiem!
7. Co wolno gościom
Ustalcie to wcześniej. Nie musicie pozwalać brać noworodka na ręce jesli tego nie chcecie, możecie ustalić zasady, żeby np. myli ręce czy nie całowali dziecka. Ustalcie to wcześniej ze sobą, możecie też wcześniej uprzedzić bliskich, że takie zasady powstały. Spodziewajcie się obrażania się, wywracania oczami, gadania za plecami, że wymyślacie głupoty ale to Wy jesteście rodzicami i to Wy o tym decydujecie. Inni niech to zaakceptują i uszanują.
8. Zostawianie dziecka z innymi
Są matki, które dość szybko wracają do pracy, są matki, które nie są w stanie wytrzymać same z małym dzieckiem siedząc ciągle w domu, są rodzice, którzy po prostu chcą razem wyjść do kina, na spacer czy odpocząć albo pojechać na wesele, a są tacy, którzy chcą spędzać jak najwięcej czasu ze swoim nowonarodzinym dzieckiem. To czy malucha zostawicie z dziadkami, ciociami, wujkami czy opiekunką, zależy tylko od Was. Jeśli nie czujecie się pewni czy zostawić malucha pod opieką innych osób, albo zwyczajnie nie ufacie swoim bliskim na tyle, by powierzyć im opiekę nad maluchem, nikt Was do tego nie zmusza. To nic złego, jeśli nie zostawicie swojego dziecka z kimś innym. Jest jakaś dziwna presja, że niemowle powinno zostać pod opieką dziadków. A ja się pytam dlaczego? Będzie starsze, będzie chciało, będzie zostawało. A noworodek i niemowlak powinien być z rodzicami. Więc jeśli czujecie presje ze strony otoczenia, że musicie zostawić dziecko, nie ma nic złego w tym, jeśli się na to nie zgodzicie.
9. Palenie, alkohol, imprezy (w tym grille itp)
Nie jest zaskoczeniem, że przy dziecku nie powinno się palić ani spożywać alkoholu. Jednak ciężko czasami to otoczeniu wytłumaczyć. Ustalcie między sobą jak ten problem rozwiązać. Może rozmowa z palaczem by załatwiła sprawę?
10. Spanie z dzieckiem w łóżku lub w jednym pokoju
Spanie z dzieckiem w łóżku jest super i osobiście polecam. Ale to musi być decyzja Was obojga. Tak samo spanie lub nie spanie w jednym pokoju z dzieckiem. Jeśli choć jeden partner ma wątpliwości, omówcie za i przeciw i znajdzcie kompromis.
11. Oczekiwania partnerki po porodzie
Dla kobiety rodzącej pewne sprawy mogą wydawać się oczywiste, np. to, żeby partner pomagał przy pielęgnacji noworodka, usypiał go, czy sprzątał mieszkanie. Dla faceta takie sprawy nie są oczywiste i jeśli go o to nie poprosisz, to on może tego nie robić. Kobieta zwykle wtedy się obraża i ma wieczne niezrozumiałe dla niego pretensje. Powiedz mu wprost czego oczekujesz. W czym ma Ci pomagać i dlaczego.
12. Rola ojca
Porozmawiajcie o roli ojca. Faceci po porodzie często czują się pominięci i zagubieni. Porozmawiajcie jak widzicie ojcostwo i na czym ma polegać jego rola.
13. Złote rady tesciowej
Zarówno jego teściowa jak i jej teściowa, z dobroci serca będą chciały Wam pomagać i doradzać. Wiele z tych rad może być mocno wyssanych z palca albo już dawno nieaktualnych. Porozmawiajcie szczerze, jak do tego podchodzicie. Pamiętajcie, że to Wy jesteście rodzicami, a mamy, mimo, że swoje dzieci urodziły, nie zawsze odnajdują się we współczesnej rzeczywistości. Chcąc uniknąć kłótni między sobą, z cyklu „czemu nie posłuchałaś mojej mamy” ustalcie, że o porady będziecie pytać też położną, pediatrę lub doradcę laktacyjnego albo nie będziecie tych rad traktować jak wyroczni. (Często jest tak, że faceci uważają rady swoich matek za świętość, nie ufając przy tym swoim Partnerkom. Czas to zmienić i uświadomić, że teraz Ty jesteś matką i to Ciebie powinien posłuchać).
14. Finanse
Główne źródło konfliktów w związkach. Ona na macierzyńskim, on utrzymuje rodzinę. Dochodzą ciągłe nowe wydatki, ona wpada w wir zakupów, on już nie wyrabia finansowo, bo kredyt… Przeanalizujcie swoje wydatki, koszty i źródła ich finansowania. Ustalcie czy po macierzyńskim pójdziesz do pracy, czy zostaniesz jeszcze z dzieckiem, jak ogarnąć temat zawodowo żeby było dobrze.
15. Szczepienia
Jedni rodzice szczepią, inni nie. Pomiając kwestię zdrowotności i czy to dobra decyzja czy zła, ale to jaką decyzję podejmiecie powinno iść od Was obojga. Jeśli macie sprzeczne opinie, powinniście najpierw przeanalizować za i przeciw, porozmawiać z lekarzem i dopiero w drodze kompromisu zdecydować. Przypominam, że w Polsce mamy obowiązek szczepień.
16. NFZ / opieka prywatna
Jedni rodzice leczą dziecko wyłącznie w ramach NFZ, inni korzystają z opieki prywatnej. Jednak nie wszystkich na to stać. Czasami rodzice biorąc pod uwagę dobro dziecka, kupują drogie pakiety medyczne na które ich nie stać i później ciężko zerwać umowę z dnia na dzień. Dlatego ustalcie wcześniej jaką formę opieki medycznej wybierzecie. Wybierzcie lekarza prowadzącego, przychodnie, położną.
17. Dieta / karmienie piersią / mleko modyfikowane / słoik
Ojcowie coraz bardziej zaczynają interesować się tematem diety ich dzieci. Oczywiście decyzja o karmieniu piersią i tym jak długo matka będzie karmić, należy wyłącznie do matki, ale już o tym kiedy rozszerzać dietę i czy karmić słoikami czy samemu robić jedzenie i co dokładnie będzie dziecko jadło, zależy od obojga rodziców. Oczywiście rozszerzanie diety powinno mieć miejsce PO 6. miesiącu życia dziecka i powinniście starać się by dieta była zdrowa i zbilansowana. Rozmawiajcie o tym wspólnie.
18. Religia, chrzest itp
Czasami rodzice są odmiennego wyznania, czasami po prostu są nie wierzący, jedni chcą chrzcić dziecko, inni nie. Zdarzają się różnice poglądowe, dlatego ważne jest by znaleźć kompromis i wspólnie ustalić aspekt religijny. Szczególnie jeśli więcej osób w rodzinie jest innego wyznania. Znam przypadki gdzie dziadkowie nie chcą widzieć swoich wnuków, ponieważ są ochrzczone a oni są innego wyznania i liczyli, że dziecko przyjmie ich wiarę. Temat religii jest tak samo trudny jak temat pieniędzy, dlatego bądźcie delikatni.
To są najczęstsze tematy, które wywołują konflikty po porodzie wśród świeżych rodziców. Dodalibyście coś? Najważniejsze w tym wszystkim jest to, żeby po prostu ze sobą rozmawiać. O wszystkim. Nie kumulować tego w sobie i starać się zrozumieć drugą stronę. Nie sztuką jest tupnąć nogą i wynieść się do drugiego pokoju ale znaleźć kompromis nawet w najmniej wygodnych tematach.
Dominika Musiałowska
