Kto nie chce być przez innych postrzegany jako pewny siebie? Pewność siebie pomaga nam odnosić sukcesy w pracy, pomaga nam odnosić sukcesy w związkach, a także pomaga naszym dzieciom śmielej iść przez życie. Jak wychowywać dzieci, które mają silne poczucie własnej wartości, są pewne siebie, ale nie aroganckie? Na początek dwie wskazówki do zapamiętania i zastosowania od razu.
Od momentu narodzin dzieci zaczynają się uczyć. Uczą się płakać, jeść, spać, robić kupę. Zaczynają chodzić i chwytać za ręce, a gdy stają się małymi zdolnymi dziećmi, które potrafią budować z klocków, czytać krótkie słowa i siadać na nocniku, stają się pewnymi siebie istotami. Ale to poczucie pewności należy pielęgnować cały czas. Gdy małe dzieci stają się dużymi dziećmi, stają przed bardziej złożonymi wyzwaniami.
Jak od małego budować pewność siebie u dzieci?
1. Podkreślajmy, chwalmy, nagradzajmy wysiłek, a nie tylko wybitne rezultaty
Rodzice powinni zawsze komplementować wysiłek swojego dziecka, nawet jeśli nie uzyska ono 5 z testu z matematyki lub nie wygra meczu piłki nożnej. Kiedy rodzice chwalą dzieci za wysiłek, który włożyły, a nie za rezultaty tego wysiłku, dzieci rozwijają zdrową pewność siebie, która jest powiązana z dumą z bycia pracowitą osobą.
Dzieci powinny umieć powiedzieć: jestem pewny siebie w tych obszarach, ponieważ ciężko pracowałem. Dużo ćwiczyłem. Naprawdę chcę być w tym dobry. Jeśli rodzice nie będą tego podkreślać, dzieci mogą stracić pewność siebie, kiedy tylko nie zdadzą testu z matematyki pomimo iż bardzo się starały nauczyć i zdać.
2. Bądźmy uczciwi wobec dziecka w kwestii jego słabości
Rodzice, którzy chcą wychować pewne siebie dzieci (które nie stają się aroganckimi palantami), nie okłamują swoich dzieci na temat tego, że są obszary, w których nie są zbyt dobre i nad którymi muszą ciężej pracować. Uwaga! To nie tak, że powinieneś chodzić i mówić: „Jesteś kiepski z matematyki!” , bo to akurat może stać się samospełniającą się przepowiednią. Ale możesz powiedzieć: „Niektórzy ludzie muszą więcej ćwiczyć i ciężej pracować nad matematyką i to jest w porządku”. Dzieci, które wiedzą, że być może będą musiały włożyć więcej wysiłku niż ich rówieśnicy, świetnie to rozumieją i nie tracą pewności siebie, ponieważ wiedzą, że liczy się próbowanie i praca. Dzieci muszą mieć świadomość, czego nie wiedzą. I że to jest ok. Że nie trzeba być najlepszym we wszystkim. Tutaj jest ta cienka granica między pewnością siebie, a arogancją.
