Jeśli kiedykolwiek byłeś blisko z osobą typu A (lub sam nią jesteś), wiesz, że taki związek nie jest łatwy. Niecierpliwość, chęć dominacji, ambicjonalne podejście do relacji nie sprzyjają harmonii w miłości. Równie niebezpieczne jest narzucanie ukochanej osobie swoich wartości i próba podporządkowania jej swoim nierealistycznym ideałom. Jeśli ich nie spełnisz (jako partner osoby typu „A”) zostaniesz prawdopodobnie bezceremonialnie porzucony lub (w najlepszym wypadku) poczujesz się zle.
Czy taka relacja ma zatem jakiekolwiek szanse na to, by przetrwać?
Badania pokazują, że nie wszyscy perfekcjoniści są sobie równi: w rzeczywistości mogą być świetnymi przyjaciółmi i kochankami, o ile ich wymagania dotyczące perfekcji koncentrują się na nich samych. Osoba mająca obsesję na punkcie swojej doskonałości może mieć obsesję na punkcie bycia idealnym partnerem. Przeanalizuj więc dokładnie zachowanie twojego partnera i zastanów się, wobec kogo jest on, tak naprawdę wymagający. Osoba „typu A” może być bowiem świetnym kompanem w życiu, pomoże ci, jeśli nie potrafisz zorganizować sobie życia. Możesz na nią liczyć w wielu trudnych sytuacjach.
Ci perfekcjoniści, którzy są „zorientowani na siebie”, dążą do doskonałości sami w sobie i są krytyczni tylko wobec siebie, jeśli nie osiągną swoich własnych, wysokich standardów. Osoby te nie powinny mieć problemu z nawiązywaniem prawdziwych przyjaźni i miłości.
Istnieje jednak druga grupa osób „typu A”. Ich cechy można w najlepszym przypadku określić jako „nieprzyjemne”, w najgorszym – podłe. Nie interesują się dobrym samopoczuciem innych, a co gorsza, charakteryzuje ich „mroczna triada” y nieczułość i podstępność, agresywna forma humoru (wyśmiewanie najbliższych) oraz bycie „zimnym” i manipulacja.
Nie wszyscy perfekcjoniści są sobie równi. Ludzie, którzy starają się sprostać własnym standardom, nie oceniając innych, mogą być naprawdę wspaniałym i partnerami i przyjaciółmi. Ci, którzy wymagają perfekcji od innych nie nadają się na miłość twojego życia.
Na podstawie: psychologytoday.com
