„Ona jest zbyt mała, by rozumieć i widzieć, co się dzieje”. „Dzieci łatwo dostosowują się do sytuacji”. Może brzmi znajomo, ale prawdy w tym niewiele. Niezależnie od wieku, dzieci instynktownie czują, jeśli w ich rodzinie dzieje się coś niedobrego. Ze zdradą, niewiernością jednego z rodziców jest podobnie, nawet jeśli staracie się najlepiej jak potraficie, ukrywać bolesną prawdę.
Zdaniem dr Any Nogales, autorki wielu publikacji o wpływie zdrady na życie dzieci i rodzin, niezależnie od tego ile ma lat, kiedy dochodzi do przejawów braku lojalności jednego z rodziców (lub obojga z nich), mały człowiek może odczuwać niepokój, smutek, mieć poczucie winy, wstydu i zagubienia. Może również „odgrywać się” za tę sytuację na zewnątrz, reagując impulsywną złością, lub przeciwnie – pozostawać wycofanym. Dzieci z rodzin, w których doszło do zdrady mogą czuć presję, że powinny teraz „zasłużyć sobie” na miłość zdradzającego, lub też obowiązek bycia „opiekunem” zdradzanego rodzica.
Badanie przeprowadzone przez Nogales w 2009 roku oraz jej osobiste doświadczenia z terapii, które przeprowadziła, dały przytłaczające wyniki.
Niewierność ma następujące, określone konsekwencje emocjonalne:
Utrata zaufania
Kiedy dzieci (nieistotne w jakim są wieku) dowiadują się o zdradzie rodzica, zazwyczaj jako dorośli nie wierzą, że ktoś ich pokocha „na stałe”, nie odrzuci lub nie zdradzi. Często dorastają w poczuciu, że nie zasługują na monogamiczną miłość.
Wstyd
Dziecko odczuwa zdradę jako karę wymierzoną przeciw niemu. Jeśli dodatkowo, było namawiane przez zdradzającego rodzica do zachowania tajemnicy i oszukiwania drugiego, zostaje samo z ciężarem emocjonalnym i poczuciem winy, z którym sobie nie poradzi.
Zagubienie
Dzieci, które doświadczyły zdrady w rodzinie, często wyciągają z tej sytuacji wniosek, że małżeństwo jest fikcją, a miłość – iluzją. Kiedy rodzice nie rozstają się, mimo, że jedno z nich (lub oboje) nadal mają romans, ten negatywny wpływ na postrzeganie miłości i instytucji małżeństwa przez dzieci jest jeszcze głębszy.
Gniew i ambiwalencja w stosunku do zdradzającego
Niewierność częściowo określa charakter rodzica. Jego dzieci często czują się rozdarte między uczuciami gniewu i tęsknoty.
Poczucie żalu w stosunku do zdradzonego rodzica
Niektóre dzieci mają ogromny żal do zdradzanej mamy, czy taty, za to, że mimowolnie stają się ich „emocjonalnym opiekunem” lub za to, że nie byli oni w stanie zapobiec niewierności współmałżonka.
Impulsywne reakcje „na zewnątrz”
Zamiast bezpośredniej konfrontacji ze swoim smutkiem czy złością, dzieci mogą wykazywać agresję seksualną w okresie dojrzewania. Jako dorośli unikają bliskości i intymności lub uzależniają się od seksu. Dzieje się tak dlatego, że w dzieciństwie otrzymały jasny sygnał, że seks można traktować „lekko”, a miłość jest nietrwała.
Problemy w małżeństwie rodziców są trudne dla dzieci, zagrażają one ich poczuciu bezpieczeństwa, tak potrzebnemu do nauki i prawidłowego rozwoju. Zdrada jest dodatkowym, bardzo poważnym obciążeniem. Ogranicza ich szanse na dobry związek w dorosłym życiu, ale także minimalizuje możliwości odniesienie sukcesu w wielu innych dziedzinach życia.
Jest na to rada. Jeśli kochasz swoje dzieci, nie zdradzaj partnera, z którym jesteś w z związku. Skoro to ty jesteś tą „zdradzaną stroną” – rozstań się z partnerem, albo postaraj się (razem z nim) ocalić wasze małżeństwo i wyrzucić z waszego życia kłamstwo raz na zawsze. Będzie to bardzo trudne i chwilami, upokarzające, ale sukces może być najważniejszą lekcją o związku, jaką wasze dzieci zabiorą ze sobą w dorosłość.
Źródło: twoofus.org
