Rozmówki nieobyczajne – o seksie i nie tylko, damsko-męskie pogaduchy. Odcinek 1
Fot. iStock
Melisandra, Fundacja Projekt Szczęście
Miałam rozmowę z Marcinem Michałem Wysockim, autorem książki #Portal randkowy, dlaczego kobiety unikają seksrandek? Nie powiem, żeby Marcin parę razy mnie nie podpuszczał 😉, no ale na tym polega urok flirtu. Niemniej jednak zaczęłam się zastanawiać i zgłębiać temat.
10% kobiet może traktować seks jako coś przelotnego i niezobowiązującego. Jako świetną zabawę. Lubią flirt i są otwarte, wiedzą też kiedy postawić granicę. Wiedzą co lubią i czego nie lubią i preferują tinder – randki. Seks jest dla nich jak energia, jak wybierane najlepsze danie, które można jeść jak się lubi: palcami, ciałem, zachłannie, jak tylko wyobraźnia zagra i podpowie.
Inne kobiety, traktują seks jak oddanie siebie, niemal uświęcenie i rozpoczęcie związku. Zamiast radości i fanu jest aktem oddania siebie, a przecież to jest nasze ciało i robimy to dla siebie. Dlaczego traktujemy seks jak poświęcenie lub uświęcenie rozpoczynającego się związku kiedy seks może być nadal tylko relacją?
Mężczyźni lubią zjeść ciastko i mieć ciastko. Dlaczego tak nie może kobieta? też się nacieszyć pieszczotami, orgazmami, pozwolić sobie na wypieszczenie ciała i siebie. Widzieć uwodzicielski wzrok mężczyzny na sobie, na swoim ciele. Co w tym złego? Co jest złego w oglądaniu porno przez kobiety? Seks daje mega dobrą wibrę i dobrą energię. Dlaczego patrzymy przez pryzmat czy coś wypada czy nie wypada, czy ktoś nas za to skrytykuje, oceni. No i co z tego? Dajmy przyjemność sobie, a nie myślmy schematami naszych matek i babek, że trzeba poczekać …, a w dodatku mężczyzna musi na nas zasłużyć, no i czy ten mężczyzna jest tego wart … ?
Mogłybyśmy potraktować seks jak najlepsze zakupy u Tiffanego i wybranie każdej biżuterii jaką tylko chcemy i do tego popijać najlepszego szampana. Realizować swoje fantazje intymne i mówić o nich. To jest energia kobieca. Czego pragniemy 😊 Miałam koleżanki dla których seks był jak dobre śniadanie i rozpoczęcie dnia, bzykały się w każdym miejscu i przy każdej nadarzającej się okazji. Nie przeszkadzało im to w zarządzaniu wielkimi korporacjami i bycia świetnymi matkami i menadżerkami. Nie traktowały seksu jako nagrodę w związku czy relacji, ani też jako narzędzie do karania „nie byłeś dla mnie miły, to z bzykania nic nie będzie. Boli mnie głowa 😊”. Brały seks jako napełnienie siebie radością, pozytywnymi hormonami szczęścia. Bo przecież nasza seksualność to jest część nas. Mamy tak piękne ciała i kształty, za którymi mężczyźni szaleją. Czy jest coś piękniejszego niż ciało kobiety, opiewane w literaturze, sztuce, muzyce? To strefa do której tylko my dopuszczamy i wybieramy partnera. Nie ma być rytuałem poświęcenia i oddania, cierpienia, a czerpaniem radości z samego aktu. Dlaczego nie pozwalamy sobie doświadczać i bawić się? Kompleksy są w naszej głowie, jeżeli mężczyzna nas wybrał to dla niego jesteśmy tym ideałem. To nas pragnie. Nie wkręcajmy sobie innych scenariuszy. Bądźmy sobą i autentyczne na maksa. Nie brońmy się kiedy przychodzi do nas coś dobrego😉, chyba że nie pasuje to my najlepiej wiemy jak elegancko się ulotnić;)
Kochane, nie ważne co mówią inni, czujcie się sobą i pozwólcie sobie doświadczać i cieszyć się życiem. A teraz oddaję pióro Marcinowi, jak widzi randkowanie i nasze zachowania na Tinderku 😉
Melisandra, Fundacja Projekt Szczęście
Archiwum prywatne
Marcin Michał Wysocki
Witam Ciebie, witam Was. Zacznę od kilku dementi.
Po pierwsze, to nie jest tak, że wszyscy faceci idą do łóżka na pierwszej randce. Z różnych powodów zresztą: takie zachowanie może zwyczajnie nie być w ich typie (naprawdę); albo nie chcą czegoś złapać od kogoś zbyt wyzwolonego na to, aby się porządnie zabezpieczać. A może po prostu pragną kogoś bliżej poznać zanim przejdą do intymności – czy to takie dziwne u faceta?
Jest co najmniej jeszcze jeden poważny argument: dla wielu kobiet, seks zobowiązuje mężczyznę do kontynuacji znajomości, jest swoistym przyrzeczeniem – towar macany należy do macanta – a przecież po kilku godzinach znajomości jeszcze nie wiem, czy to jest właściwa osoba. Dlatego wielu z nas już woli się powstrzymać, niż pozbawiać się wolności wyboru lub narażać na wymówki i wyrzuty sumienia.
To nie jest wydumana lista. Możecie się nie zgadzać, jednak to mój męski punkt widzenia. Nie każdy facet jest ladacem, tak jak nie każda kobieta unika seks randek. No właśnie:
Po drugie: kobiety nie unikają seks randek :). Te, które są nimi zainteresowane, świetnie sobie radzą, Droga Meli. Inne, często nie czynią tego, nie dlatego, że nie mają ochoty, szwungu:), odwagi czy okazji, lecz zwyczajnie się o siebie boją. My faceci czujemy się silniejsi, dlatego nie martwi nas, że nam coś może z Waszej strony grozić. To raczej my bywamy niebezpieczni. Pamiętacie to słynne pytanie i równie słynną odpowiedź? Jaki byłby świat bez mężczyzn…? Bezpieczny.
Dlatego chciałbym skupić się na tym aspekcie. Zgoda. Należy Wam się wszystko w tym samym stopniu, co nam – także swoboda i korzystanie z życia, o których piszesz z takim entuzjazmem, jednak zadbajcie o własne bezpieczeństwo.
Znam kobiety, które korzystają ze swojej wolności, czerpią z życia pełnymi garściami, jednak stosują rozmaite strategie w tym względzie. Niekiedy zdumiewające przebiegłością, inteligencją i mądrością. Bo Wy jesteście naprawdę mądrzejsze od nas :). A to wszystko po to, aby obniżyć ryzyko, którego oczywiście nie da się w pełni wyeliminować :).
Te najprzezorniejsze, z największą wyobraźnią tego, co mogłoby im grozić w przypadku spotkania z facetem nietaktownym, głupim i nieinteligentnym – o groźnym czy bez wyobraźni seksualnej nawet nie wspominam 🙂 – wybierają partnera niezwykle starannie. Usiłują poznać mężczyznę w miarę możliwości najlepiej – na tyle, ile pozwala sytuacja i gorączka, jaka je trawi :). Piszą z nim wiadomości, potem rozmawiają przez komunikatory zachowując anonimowość, następnie spotykają się z wybrankiem na neutralnym gruncie i przyjmują jedną z najważniejszych zasad, które opisałem w mojej książce #Portal randkowy. Pozwolisz Meli, że zacytuję:
Jak powiedziała dyrektor Žanna S.: „Ēriks, jest tak, jak ci się wydaje, że jest. I nie kombinuj, że jest inaczej, niż widzisz”.
Dlatego, jeśli cokolwiek na pierwszy rzut oka im się nie spodoba, to dają nogę. I tyle.
Ale może dość o strategii postępowania :). Mądre podejście znacząco obniża ryzyko, pozostawiając już tyko otwarte bramy do rozkoszy.
Hmm, co też nie jest takie proste, hahaha, ale brzmi nieźle, przyznasz.
Jakieś pytania jeszcze? 🙂
M&M
O autorach:
Projekt Szczęście, to autorski pomysł fundatorki Fundacji, która występuje pod pseudonimem Melissandra, czyli ta mityczna która służy światłu i wyprowadza innych z cienia. Fundacja jest szczególnym miejscem dla ludzi, którzy po różnych związkach pragną ponownie doświadczyć szczęścia i znaleźć ukochanego i jedynego partnera. Ludzi, którzy, w czasie organizowanych przez Fundację warsztatów, chcą zrozumieć do czego były im potrzebne poprzednie związki, a potrzeba miłości i zrozumienia staje się ich drogą do światła. Warsztaty są miejscem tak dla singli, jak i dla par, które chcą jeszcze zobaczyć czy coś zostało jeszcze z ich miłości i jak tę miłość odnaleźć.
Marcin Michał Wysocki
Urodzony w 1965 roku w Warszawie, absolwent kilku fakultetów na uczelniach krajowych i zagranicznych, doktor nauk humanistycznych UŁ. Był m.in. asystentem oraz tłumaczem Jeffa Goffa i Jacka Wrighta w musicalu Narzeczona rozbójnika (Teatr Popularny). W Teatrze Ateneum asystował takim osobowościom teatru polskiego, jak: Laco Adamik, Krzysztof Zaleski, Wojciech Młynarski czy Janusz Warmiński. Współpracował z TVP w programach: LUZ, Sportowa apteka, Kawa czy herbata?. Był autorem muzyki do programów Mur, Sportowa Apteka oraz nagrał autorską płytę Head. Próbował swych sił w roli speakera w Radio Zet u Andrzeja Wojciechowskiego. Dotąd wydano sześć pozycji jego autorstwa: pracę naukową Wyznaczniki tożsamości etnicznej […]; wyróżnioną monografię żołnierza AK, Michał Wysocki. Wspomnienia z lat 1921–1955; impresję historyczną Remedium na śmierć – historie prawdziwe; relacje kombatantów z okresu Powstania Warszawskiego, A jednak przeżyliśmy. Niezwykłe wspomnienia, powieść obyczajową Baku, Moskwa, Warszawa oraz zbiór historii o poznawaniu się przez internet #Portal randkowy.
